Γλώσσα, ταυτότητα, «Νorth Macedonia» και ένα «erga omnes» στο… απώτερο μέλλον οδηγούν σε μεγάλη ήττα τον Ελληνισμό

Από την στιγμή που δόθηκε στο φως της δημοσιότητας η συμφωνία με τους Σκοπιανούς αναλύοντάς την σε συνεχή βάση προκύπτουν συνεχώς καινούρια «μελανά» σημεία σε μια έτσι και αλλιώς άτακτη υποχώρηση.

Στο ελληνικό και στο αγγλικό κείμενο από πουθενά δεν προκύπτει ότι η Ελλάδα μπορεί να χρησιμοποιεί αμετάφραστο τον όρο “Severna Makedonija” όπως αναφέρονταν στην αρχή σε κυβερνητικό non paper.

Ο όρος “Severna Makedonija” δεν απαντάται πουθενά στη συμφωνία. Αντιθέτως το όνομα το οποίο συμφωνήθηκε είναι “Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας” (Republic of North Macedonia) ή στη σύντομη εκδοχή του “Βόρεια Μακεδονία” (North Macedonia) (άρθρο 1 παρ 3α).

Το Severna Makedonija θα είχε ένα νόημα καθώς θα παρέπεμπε σε σλαβική κληρονομιά και θα διαχώριζε τελείως την ελληνική Μακεδονία από το κράτος που θέλει οικιοποιηθεί ένα μέρος της.

Όμως τίθεται και ένα άλλο ζήτημα.

Το erga omnes, δηλαδή ένα όνομα για όλες τις χρήσεις και έναντι όλων είναι διάτρητο. Η κυβέρνηση δεν προσδιόρισε καν τον απώτατο χρόνο εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της ΠΓΔΜ. Στο άρθρο 1 παρ 10 προβλέπεται ότι “για τα επίσημα έγγραφα που προορίζονται για διεθνή χρήση, η αλλαγή του ονόματος θα γίνει εντός 5 ετών”, ενώ η αλλαγή για τα έγγραφα που προορίζονται για εσωτερική χρήση συνδέεται με την εξέλιξη της ενταξιακής διαδικασίας της ΠΓΔΜ στην Ευρωπαική Ενωση.

Δηλαδή μετατίθεται σε ένα αβέβαιο μακρινό μέλλον. Μα αυτό ζητούσαν οι Σκοπιανοί από την αρχή. Τι θέλουν οι Σκοπιανοί; Μα τι άλλο παρά να καθυστερήσουν τις αλλαγές τόσο πολύ ώστε στο τέλος να έχουν γίνει αποδεκτοί ως «Μακεδονία»

Επίσης στο άρθρο 1 παρ 3ε που αφορά τις συντμήσεις του ονόματος (ίντερνετ, εμπορικές χρήσεις κλπ), παραμένουν τα σημερινά ακρωνύμια της χώρας (ΜΚ & ΜΚD), και η μόνη αλλαγή αφορά τις πινακίδες των αυτοκινήτων στις οποίες θα μπουν οι κωδικοί NM & NMK.

Επιπλέον στο άρθρο 1 παρ 3θ μετατίθεται για το μέλλον και η διευθέτηση των εμπορικών ονομασιών και σημάτων και επωνυμιών. Αυτές θα τις κρίνει μια διεθνής ομάδα ειδικών εντός τριετίας χωρίς κανείς να μπορεί να προεξοφλήσει σήμερα τις αποφάσεις της που σημαίνει ότι με την παρέλευση της τριετίας ο «μακεδονικός χαλβάς» μπορεί και να μην υφίσταται πλέον!

Μέχρι τότε δε τα σημερινά ονόματα και σήματα για εμπορικές χρήσεις θα παραμείνουν ως έχουν. Η μετάθεση των υποχρεώσεων της ΠΓΜΔ να εφαρμόσει τη συμφωνία σε ένα αβέβαιο μέλλον, όπως και η παραχώρηση της χρήσης των σημερινών κωδικών καθιστούν το erga omnes άνευ ουσίας.

Το Βατερλό πάντως δεν ήταν το όνομα (μόνο) αλλά κυρίως η παραχώρηση γλώσσας και ταυτότητας.

Είναι η πρώτη φορά που αναγνωρίζεται από την Ελλάδα δήθεν “μακεδονική” εθνότητα και δήθεν “μακεδονική” γλώσσα.

Η αναγνώριση μακεδονικής γλώσσας και εθνότητας είναι το παν για να στήσει κάποιος θέμα «αλύτρωτων πατρίδων».

Έχουμε λοιπόν αυτοπροσδιορισμό “Μακεδόνες” και άρα “Μακεδονικό έθνος” το οποίο όμως θα επεκτείνεται πέραν των συνόρων τους.

Αφού ονομάζονται “Μακεδόνες” και παράλληλα η χώρα τους “Βόρεια Μακεδονία”, τότε σαφώς κάτι τρέχει με την “Νότια” την οποία την κατοικούν επίσης “Μακεδόνες”.

Αλλά τι έχουμε εδώ; Η «Νότια Μακεδονία» βρίσκεται υπό την κυριαρχία ενός άλλου κράτους.

Πολλές φορές έχουμε αναφέρει την ύπαρξη δύο κρατών όπως η Βόρειος και η Νότιος Κορέα που μοιράζονται την ίδια εθνοτική ταυτότητα. Το ίδιο ίσχυε και για την Ανατολική και Δυτική Γερμανία και για το Βόρειο με το Νότιο Βιετνάμ.

Τι συνέβη στις χώρες αυτές; Ενοποιήθηκαν και όσο για την Κορέα, μην αμφιβάλετε ότι ο στόχος και εκεί ο ίδιος ακριβώς είναι, είτε από την πλευρά της Σεούλ είτε από την πλευρά της Πιονγιάνγκ.

Για να γίνει κατανοητό το ζήτημα της γλώσσας και της ταυτότητας η Βουλγαρία, αν και απο τους πρώτους που αναγνώρισαν τα Σκόπια με την συνταγματική τους ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», ουδέποτε αναγνώρισε «μακεδονική» εθνότητα και “μακεδονική γλώσσα” Θεωρεί τους Σκοπιανούς τμήμα του ευρύτερου βουλγαρικού έθνους και την γλώσσα τους ως βουλγαρική διάλεκτο.

Το βουλγαρικό Υπουργείο των Εξωτερικών κάλεσε την Ελλάδα και τα Σκόπια να δεσμευθούν ότι η συμφωνία “δεν θα ερμηνευθεί ως βάση για μελλοντικές αλλαγές στα υπάρχοντα σύνορα ή για αξιώσεις έναντι γειτονικών κρατών ως προς τη γλώσσα τον Πολιτισμό την ιστορία και την ταυτότητα”

Συνεπώς η ελληνική διπλωματία έχει διαπράξει το λιγότερο μια πολύ μεγάλη «πατάτα».

Σύμφωνα με το άρθρο 8 (παρ. 5) θα συσταθεί διεπιστημονική επιτροπή η οποία θα εξετάσει τον τρόπο διδασκαλίας της Ιστορίας και των δύο χωρών, ώστε να αρθούν αλυτρωτικές αναφορές. Mε άλλα λόγια η εν λόγω επιτροπή δεν θα εξετάσει μόνον τον τρόπο διδασκαλίας της ιστορίας των Σκοπίων, αλλά και της Ελλάδας.

Τι σημαίνει αυτό δηλαδή; Ότι υπάρχουν σημεία στην ελληνική Ιστορία που χρήζουν αλλαγής; Που σημειώνεται ότι η ελληνική Ιστορία έχει κατοχυρωθεί ακαδημαϊκά σε όλον τον πλανήτη και έτσι διδάσκεται στα πανεπιστήμια του κόσμου;

Για να μην περάσει αυτό απαρατήρητο θα πούμε πως οι Σκοπιανοί ισχυρίζονται ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν ήταν Έλληνες και μιλούσαν μεταξύ τους «μακεδονικά» αλλά έγραφαν αρχαία ελληνικά επειδή η ελληνική γλώσσα τότε ήταν η πιο διαδεδομένη.

Καταπληκτικό αφήγημα άρνησης της πραγματικότητας.

Με τη συμφωνία αυτή, αναγνωρίζουμε «μακεδονική» γλώσσα και εθνότητα, δίνουμε όνομα και υποσχέσεις για αλλαγές στην Ιστορία μας! Καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα «έθνος» με μέρος του αρχαίου ελληνικού μεγαλείου!

Ταυτόχρονα επιτρέπουμε την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, έναντι μελλοντικών υποσχέσεων από τα Σκόπια για αλλαγές στο Σύνταγμα και τήρηση των συμφωνηθέντων.

Αν αυτό λέγεται διπλωματική επιτυχία…