Επιστροφή σε επιθετικό σχήμα «βαρέων βαρών» για τον ρωσικό Στρατό με «ανάσταση» των Μεραρχιών αντί Ταξιαρχιών

Tο ρωσικό υπουργείο Αμυνας αποφάσισε να επιστρέψει στην δημιουργία σχηματισμών μεγέθους Μεραρχιών, ενισχύοντας τις υπάρχουσες Ταξιαρχίες με νέες δυνάμεις και νέο στρατιωτικό υλικό μετατρέποντάς τες σε ελαφρές μεραρχιες, ενώ ιδρύουν νέες Μεραρχίες όπως η 150η Μηχανοκίνητη Μεραρχία Τυφεκιοφόρων, η οποία δημιουργήθηκε μετά την έναρξη του πολέμου χαμηλής έντασης στην Αν. Ουκρανία.

Η μεταστροφή του δόγματος επιχειρήσεων θα γενικευτεί και θα εφαρμοστεί και σε άλλους μεγάλους σχηματισμούς του ρωσικού Στρατού, αφού όπως φάνηκε στην πράξη η ευελιξία δεν αρκεί: Θέλεις «παίκτες βαρέων βαρών» στα πεδία μαχών της Ευρώπης!

Πρόκειται για ένα καθαρά επιθετικό σχήμα που σκοπό και στόχο έχει την αύξηση της αντοχής των μάχιμων σχηματισμών, ειδικά σε επιχειρήσεις εκτός μητροπολιτικού εδάφους, όπου η εκπομπή εχθρικών πυρών πυροβολικού, μπορεί να προκαλέσει βαριές απώλειες στους φίλιους σχηματισμούς.

Μια Ταξιαρχία θα παύσει να λειτουργεί, μια Μεραρχία θα εξακολουθήσει να έχει «βάθος» και να είναι επιχειρησιακή.

Η απόφαση ήρθε ως εξέλιξη στην ενίσχυση της 58ης Στρατιάς της οποίας περιοχή ευθύνης είναι η νότιοδυτική Ρωσία και ο Καύκασος, με την αναβάθμιση των δύο Μηχανοκίνητων Ταξιαρχίων της σε Μηχανοκίνητες Μεραρχίες, αποφάσισε η Μόσχα.

Η Στρατιά ιδρύθηκε τον Νοέμβριο του 1941 και πολέμησε στον Β’ ΠΠ, στο Δεύτερο Ρωσο-Τσετσενικό πόλεμο (1999-2000) και στον πόλεμο Γεωργίας-Ρωσίας (2008). Στις δύοσ τελευταίες συγκρούσεις, πολέμησε «άτσαλα», καθώς σήκωσε το βάρος της παρακμής των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, αλλά επικράτησε, κυρίως λόγω της μορφής του σχηματισμού με τις χιλιάδες κάννες βαρέως πυροβολικού.

Η Στρατιά αποτελεί μέρος της Νότιας Στρατιωτικής Διοίκησης, της οποίας περιοχές ευθύνης είναι 15 Ομοσπονδιακές περιοχές και πιο ειδικά η Δημοκρατίας της Adygea, η περιοχή του Astrakhan, η Δημοκρατίας της Chechnya, η Δημοκρατίας του Dagestan, η Δημοκρατίας της Ingushetia, η Δημοκρατίας του Kabardino-Balkaria, η Δημοκρατίας της Kalmykia, η Δημοκρατίας της Karachay-Cherkessia, η περιοχή του Krasnodar, η Δημοκρατίας της Ossetia-Alania, η περιοχή του Rostov, η περιοχή της Stavropol, η περιοχή του Volgograd και από το 2014, η Κριμαία και η Σεβαστούπολη.

Δυνάμεις της 58ης Στρατιάς έχουν επίσης εμπλακεί σύμφωνα με ουκρανικές και δυτικές πηγές στις μάχες που ακολούθησαν την εξέγερση των ρωσόφωνων της Αν. Ουκρανίας.

Θα αναβαθμιστούν οι δύο υπάρχουσες Μηχανοκίνητες Ταξιαρχίες Τυφεκιοφόρων της 58ης Στρατιάς σε επίπεδο Μεραρχίας, οι οποίες θα είναι εξοπλισμένες με ΤΟΜΑ BMP-3 και άρματα μάχης T-72B3.

Με την αναβάθμιση των Σχηματισμών αυτών, η 58η Στρατιά θα διαθέτει τρείς Μηχανοκίνητες Μεραρχίες Τυφεκιοφόρων, μία Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία Τυφεκιοφόρων και μια Ταξιαρχία Αναγνώρισης.

Σήμερα η 58η Στρατιά διαθέτει 25.000 άνδρες, 609 άρματα μάχης T-72 & T-90A, 2.000 BMP-2 & BTR-80/82, 125 όλμους 2S12 των 120 χλστ και 190 στοιχεία πυροβολικού και πολλαπλών εκτοξευτών ρουκετών, 2S3 Akatsiya των 152 χλστ, σύγχρονα αυτοκινούμενα πυροβόλα 2S19 Msta-S των 152 χλστ, ρυμουλκούμενα πυροβόλα 2A65 Msta-B των 152 χλστ, παλαιούς, αλλά λειτουργικούς πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών BM-21 Grad των 122 χλστ, και πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών BM-27 Uragan των 220 χλστ.)

Επίσης 450 α/α συστήματα τα οποία περιλαμβάνουν συστήματα Strela-10, Tor-M1, Buk & Tunguska.

Η μεταστροφή αυτή των Ρώσων από τις Ταξιαρχίες στις Μεραρχίες εκτιμάται ότι θα γενικευτεί και θα εφαρμοστεί και σε άλλους μεγάλους σχηματισμούς του Ρωσικού Στρατού, αφού όπως φάνηκε στην πράξη η ευελιξία δεν είναι το πάν σε μια παρατεταμένη πολεμική σύγκρουση.