18αρηδες και Τούρκοι της διασποράς ψήφισαν «δαγκωτό» Ρ.Τ.Ερντογάν επιλέγοντας το όραμά του για… οθωμανικά μεγαλεία

Μπορεί στην Δύση να έχουν σκάσει από το κακό τους που κέρδισε ο Ρ.Τ.Ερντογάν τις εκλογές και όχι οι εκλεκτοί τους οι κεμαλιστές (που θα ήταν έκπληξη αν κέρδιζαν) αλλά όπως προκύπτει από την ανάλυση των αποτελεσμάτων ο Τούρκος πρόεδρος υποστηρίχθηκε πάρα πολύ από τους 18ρηδες ψηφοφόρους.

Οι λεγόμενοι 18άρηδες υποστήριξαν κατά πλειοψηφία το κόμμα του Ερντογάν με πολλούς αναλυτές να υποστηρίζουν ότι δεν γνωρίζουν κάτι άλλο, πέρα από τον Τούρκο πρόεδρο. Αυτόν θυμούνται από τότε που γεννήθηκαν, και αυτόν ξέρουν να έχει πετύχει την ενδυνάμωση της χώρας τους.

Ο Ερντογάν κυβερνάει την Τουρκία επί 15 συναπτά έτη, ενώ όντως έχει καταστήσει την χώρα πολύ ισχυρή. Όταν την ανέλαβε βρίσκονταν σε μεγάλη οικονομική κρίση.

Και πάλι όμως οι αναλυτές παραβλέπουν το γεγονός ότι ο Ρ.Τ.Ερντογάν θεωρείται και είναι ένας συντηρητικός πολιτικός και δεν συνηθίζεται να αποτελεί επιλογή νέων ανρθώπων που «βράζει» το αίμα τους.

Κι όμως οι 18ρηδες δεν επέλεξαν με κοσμικά αλλά με θρησκευτικοπολιτικά κριτήρια και ψήφισαν τον Ρ.Τ.Ερντογάν. Αυτό σημαίνει ότι αποδέχονται το σύνολο της πολιτικής Ερντογάν.

Αποδέχονται επίσης τα οράματά του για οθωμανικά μεγαλεία και αυτό θα έπρεπε να μας ανησυχεί και στην Ελλάδα. Ασπάζονται το όνειρο της επανασύστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Σημειώνεται ότι η νεολαία στην Τουρκία είναι αυξανόμενη αντίθετα με την Ελλάδα όπου μειώνεται λόγω του δημογραφικού προβλήματος. Και να ήταν μόνο αυτό το πρόβλημα. Η ελληνική νεολαία δεν ασπάζεται κανένα «βυζαντινό μεγαλείο» της αρκεί να έχει εξασφαλισμένο το… freddo της.

Όσοι έχουν μείνει εδώ βέβαια καθώς 500.000 έχουν αφήσει την χώρα για άλλους προορισμούς.

Οι Τούρκοι της Ευρώπης φαίνεται, επίσης, να ψήφισαν τον Ερντογάν. Στη Γερμανία, στα εκλογικά τμήματα που είχαν στηθεί σε 13 τουρκικά προξενεία, ο Ερντογάν κατάφερε να αποσπάσει το 65% των ψήφων, ποσοστό μεγαλύτερο από τις βουλευτικές εκλογές του 2015, αλλά και πολύ ανώτερο από το αντίστοιχο στην ίδια την Τουρκία.

Στην Αυστρία επίσης σάρωσε, καθώς τρεις στους τέσσερις Τούρκους που ζουν εκεί και προσήλθαν τις προηγούμενες ημέρες στις κάλπες στα τουρκικά προξενεία στις πόλεις Βιέννη, Σάλτσμπουργκ και Μπρέγκεντς, έδωσαν την ψήφο τους σε αυτόν.

Βέβαια εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι οι περισσότεροι Τούρκοι μετανάστες προέρχονται από την φτωχή Ανατολία και όχι από την πλούσια κοσμική Ιωνία. Συνεπώς οι καταβολές τους είναι ερντογανικές.

Οι Τούρκοι τον ψήφισαν για διάφορους λόγους που στην Δύση αλλά και στην Ελλάδα αδυνατούν να κατανοήσουν καθώς δεν τους είναι αντιληπτό πως την σήμερον ημέρα ένας πολίτης ψηφίζει με βάση το εθνικό συμφέρον και εθνικά κριτήρια!

Στην Τουρκία θεωρούν ότι με τον Ρ.Τ.Ερντογάν είναι πλέον ανεξάρτητοι από την Δύση εδώ στην Ελλάδα μια παρόμοια προσπάθεια θα θεωρούνταν «παράνομη» εν τη γεννέση της.

Ο βασικός λόγος λοιπόν που τον επέλεξαν είναι ακριβώς αυτός: Θεωρούν ότι με τον Ερντογάν στην εξουσία η Τουρκία διεκδικεί το παλιό οθωμανικό της μεγαλείο και πιστεύουν ότι η οικονομική ευημερία που ζουν στα χρόνια της εξουσίας του θα συνεχίσει να υφίσταται καθώς πλέον η χώρα έχει υποδομές και σοβαρή αμυντική βιομηχανία.

Αποδέχτηκαν άλλωστε και την απαίτηση του Ρ.Τ.Ερντογάν να γίνει υπερπρόεδρος με το σκεπτικό ότι έτσι δεν θα κινδυνεύει η Τουρκία από «αλλοιωμένους» από το Τάγμα Γκιουλέν πολιτικούς οι οποίοι θα δημιουργούν εμπόδια στην πορεία της Τουρκίας.

Μετά την εκλογική επικράτησή του, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συγκεντρώνει όλη την εξουσία στα χέρια του. Καταργεί την πρωθυπουργία, διορίζει τους μισούς δικαστικούς στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων και προωθεί τα νομοσχέδια που θέλει, σε μια Εθνοσυνέλευση, στην οποία το κόμμα του και το κόμμα του συμμάχου του Ντεβλέτ Μπαχτσελί διαθέτουν απόλυτη πλειοψηφία. Για την ακρίβεια, η Εθνοσυνέλευση θα διαδραματίζει πλέον ένα δευτερεύοντα ρόλο, κυρίως θα λέγαμε διεκπεραιωτικό

Παρότι από την πλευρά της αντιπολίτευσης υπήρξαν αρχικά καταγγελίες για παρατυπίες και νοθεία, ο υποψήφιος της αξιωματικής αντιπολίτευσης Μουχαρέμ Ιντζέ αναγνώρισε την ήττα του γιατί απλούστατα έγινε κατανοητό ότι δεν θα μπορούσαν να σταθούν.

Η τουρκική πλειοψηφία όντως στηρίζει τον Ρ.Τ.Ερντογάν όπως και η ρωσική επέλεξε τον Β.Πούτιν και η ουγγρική τον Β.Ορμπάν ενώ είναι πολύ πιθανό πλέον και η αμερικανική να ξαναδιαλέξει τον πρόεδρο Ν.Τραμπ ο οποίος βάλλεται πανταχόθεν μόνο επειδή αναπνέει.

Φυσικά το δυτικό Σύστημα μη συμμορφούμενο στις επιλογές ενός λαού πάλι αρνείται να αποδεχτεί το αποτέλεσμα και έτσι επισημάνθηκαν αν οι άνισες συνθήκες προεκλογικής εκστρατείας.

«Οι συνθήκες της προεκλογικής εκστρατείας δεν ήταν ισορροπημένες», είπε η ύπατη εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής Φεντερίκα Μογκερίνι σε κοινή της δήλωσή με τον επίτροπο Διεύρυνσης Γιοχάνες Χαν. Ξεκαθάρισε, όμως, πως «θα συνεργαστούμε με τον Πρόεδρο και το Κοινοβούλιο για να αντιμετωπίσουμε τις πολλές κοινές προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας».

Οι αγορές αντέδρασαν θετικά μετά τη νίκη του Ερντογάν. Η τουρκική λίρα κέρδισε έδαφος έναντι των ξένων νομισμάτων, αν και στη συνέχεια έχασε τη δυναμική της.

Οι επενδυτές, εκτιμούν ότι η νίκη του Ερντογάν σημαίνει πολιτική σταθερότητα, η οποία προσωρινά παραμέρισε τις ανησυχίες για την κατεύθυνση της οικονομικής και νομισματικής πολιτικής.

«Ο Ερντογάν δεν πρότεινε πολιτική ανανέωση. Ζήτησε από τον λαό να του λύσει τα χέρια, καθιστώντας τον παντοδύναμο», γράφει δημοσιογράφος των New York Times.

«Γιατί ο Ερντογάν κέρδισε και πάλι;» διερωτάται η γερμανική Handelsblatt. Προφανώς δυσκολεύονται να κατανοήσουν στην Δύση ότι έναν λαό τον ενδιαφέρει να επιλέγει αυτό που τον κάνει να νιώθει ισχυρός.

Οι περισσότεροι ηγέτες, έσπευσαν να συγχαρούν τον Τούρκο πρόεδρο. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, η Τερέσα Μέι και μεταξύ των άλλων και ο Αλέξης Τσίπρας. Ο Έλληνας πρωθυπουργός επισήμανε στον Τούρκο πρόεδρο και το ζήτημα της απελευθέρωσης των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που κρατούνται αιχμάλωτοι στην Ανδριανούπολη.

Πολλοί περιμένουν κάποιες εξελίξεις στο ζήτημα αυτό καθώς τελείωσε η προεκλογική περίοδος κατά την οποία ο Ρ.Τ.Ερντογάν δεν ήθελε να φανεί «μαλακός»