Σούπερ αποκάλυψη για τον… πέμπτο των Beatles: Ο Τζορτζ Μπεστ ήταν Κύπριος!!

Κύπριος ήταν ο Τζορτζ Μπεστ!! Ο παγκοσμίου φήμης ποδοσφαιριστής από τους κορυφαίους που ανέδειξε το βρετανικό ποδόσφαιρο, είχε ελληνοκύπρια μητέρα από την Λεμεσό και τουρκοκύπριο πατέρα από τις Λεύκες, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα «Κίπρις».

Ο Τζορτζ Μπεστ δόθηκε για υιοθεσία σε μια οικογένεια Ιρλανδών. “Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά όλοι στην Λεύκα”, φέρεται να δήλωσε η ίδια πηγή προσθέτοντας ότι το αστέρι της εθνικής Ιρλανδίας και της Μάντσετσερ Γιουνάιτεντ είχε έρθει τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 στην Κύπρο και συγκεκριμένα στην Λεύκα για να συναντήσει τον βιολογικό του πατέρα.

Η ίδια πηγή ανέφερε στην εφημερίδα ότι ο Μπεστ ήταν “το αποτέλεσμα ενός παράνομου έρωτα”. Ο Τζορτζ Μπεστ φέρεται να γεννήθηκε στο Λονδίνο. Οι γονείς της Ελληνοκύπριας  έστειλαν την κόρη τους στο Λονδίνο για να γεννήσει το παιδί του καρπού από μια εκτός γάμου σχέση και δόθηκε μετά για υιοθεσία σε μια οικογένεια Ιρλανδών. 

Σύμφωνα με τα όσα μέχρι πρότινος ήταν γνωστά, ο Μπεστ γεννήθηκε στις 22 Μαΐου 1946 στο Μπέλφαστ και πέθανε στο Λονδίνο στις 25 Νοεμβρίου 2005. 

Ο διάσημος ποδοσφαιριστής πήγαινε συχνά στην Κύπρο για διακοπές και σε μια από αυτές τις επισκέψεις, το 2001 στην Λεμεσό είχε νοσηλευθεί αφού ήταν γνωστός ο εθισμός του στο αλκοόλ.

Ο Τζορτζ Μπεστ λατρεύτηκε από τους ποδοσφαιρόφιλους σε όλο τον πλανήτη, αφού θεωρήθηκε εφάμιλλος του Πελέ και του Μαραντόνα. Έχασε τη μάχη όχι με τη ζωή αλλά με το αλκοόλ στις 25 Νοεμβρίου του 2005. Το ποτό, η απαγορευμένη αγάπη του, αποδείχθηκε πιο δυνατή από την θέλησή του για ζωή. Η μάχη που έδωσε ήταν σκληρή και άνιση.

Υπάρχουν δεκάδες δημοσιεύματα που αφορούν τον μεγαλύτερο «ροκά» του ποδοσφαίρου. Σταχυολογώντας κάποια απ’ αυτά αναδεικνύεται το απίστευτο ποδοσφαιρικό του ταλέντο, και η σχεδόν… ερωτική σχέση του με το γκολ. Όσο και με τις γυναίκες και το αλκοόλ. Ο Τζορτζ Μπεστ θα μείνει στην ιστορία για όσα έκανε εντός και εκτός γηπέδων. Γιατί ζούσε μέσα και έξω από αυτά σαν σούπερ σταρ. Ειδικότερα σαν ένας ροκ σταρ…

Αμούστακο παιδί 17 ετών, είχε δοκιμαστεί από τον σερ Ματ Μπάσμπι στην μεγάλη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και όχι μόνο τα κατάφερε, αλλά σε δέκα χρόνια είχε στο ενεργητικό του 466 εμφανίσεις με τους “κόκκινους διαβόλους”, για τους οποίους είχε σκοράρει 178 φορές. Ο καλύτερος ποδοσφαιριστής της Ευρώπης του 1968 γεννήθηκε στην Βόρεια Ιρλανδία και αυτό του… έκοψε τα φτερά, αφού ήταν σχεδόν πάντα απών από τις κορυφαίες εθνικές διοργανώσεις. Εν τούτοις, αυτό δεν απέτρεψε τον Πελέ να τον χαρακτηρίσει τον καλύτερο ποδοσφαιριστή που έχει δει και να τον συμπεριλάβει στη λίστα του με τους 125 καλύτερους παίκτες όλων των εποχών που εκδόθηκε από τη FIFA το 2004.

Αυτό δεν εμπόδισε τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα να δηλώσει σε ανύποπτη στιγμή ότι ήταν ο αγαπημένος του παίκτης, αυτός που θεωρούσε ίνδαλμα. Ο Μπεστ στάθηκε η αιτία να ανοίξουν συζητήσεις για μία Ενωμένη Ιρλανδία σε ποδοσφαιρικό επίπεδο, όπως συμβαίνει στο ράγκμπι και το χόκεϊ, έτσι ώστε το Νησί του Βορείου Παγωμένου Ωκεανού να μην είναι πια ο “φτωχός συγγενής” της Μεγάλης Βρετανίας.

Ο άνθρωπος αυτός, όμως, εκτός από ποδοσφαιρικό μεγαθήριο αποδείχθηκε και παράδειγμα προς αποφυγή. “Θύμα” του star-system, έχοντας κατακτήσει τα πάντα σε ηλικία 22 ετών, σταμάτησε το ποδόσφαιρο στα 27 του χρόνια. Επηρεασμένος από το αλκοόλ, τις γυναίκες, τα ασύστολα έξοδα και τον τζόγο, το είδωλο απομυθοποιήθηκε και είχε ένα δυσμενές τέλος. Τελευταία του λόγια… “Να μην πεθάνει κανείς όπως εγώ”.

Ο Τζορτζ Μπεστ έκανε το ντεμπούτο του στον κόσμο του πρωτοκλασάτου ποδοσφαίρου στις 14 Σεπτεμβρίου 1963. Σε ηλικία 17 ετών και 4 μηνών, ο νεαρός Βορειοϊρλανδός αγωνίστηκε κόντρα στην Γουέστ Μπρομ, με τον αντίπαλό του στην δεξιά πτέρυγα, τον Ουαλό Γκράχαμ Γουίλιαμς, να εκθειάζει το ταλέντο του μικρού. Λίγο πριν συμπληρώσει τα 18 του χρόνια, ο Μπεστ συμμετείχε για πρώτη φορά και σε αγώνα με την εθνική ομάδα της πατρίδας του, τη Βόρεια Ιρλανδία. Η αρχή είχε γίνει…

Ο δεξιοπόδαρος μεσοεπιθετικός, ζύγιζε μόλις 50 κιλά στα πρώτα του χρόνια, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να αναπτύξει σε… ακραίο επίπεδο ορισμένα προσόντα. Αυτά που θα τον άφηναν στην ιστορία. Ελαστικότητα, εκρηκτικότητα, ντρίμπλα και πλαστικότητα κινήσεων ήταν τα ατού του Μπεστ, με τα οποία απέφευγε τα ανελέητα τάκλιν των αντιπάλων.

Στο επόμενο παιχνίδι που αγωνίστηκε, κατάφερε να ανοίξει και τον λογαριασμό των γκολ. Ήταν στις 29 Δεκεμβρίου του 1963, σε παιχνίδι απέναντι στην Μπέρνλι στο “Ολντ Τράφορντ”, όπου η Γιουνάιτεντ κέρδισε με 5-1. Εκεί φάνηκε ότι ένα μεγάλο κεφάλαιο άνοιγε για τον αγγλικό σύλλογο, έστω και αν το… πακέτο του, δεν γέμιζε το μάτι.

Με το τέλος της σεζόν 1963-64, η Μάντσεστερ είχε δημιουργήσει την επιθετική γραμμή φόβο και τρόμο των αντιπάλων. Μπεστ, Λόου, Χερντ, Τσάρλτον και Κόνελι συνέθεταν το κουϊντέτο εκείνο που, υπό τις μαεστρικές οδηγίες του Μπάσμπι, χάρισε στην ομάδα τον τίτλο του πρωταθλητή το 1965 (μετά από οκτώ χρόνια) και το 1967. Το 1966, στον προημιτελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών κόντρα στην μεγάλη Μπενφίκα, η Μάντσεστερ κέρδισε με 5-1, με τον Μπεστ να σημειώνει δύο γκολ και να πραγματοποιεί ίσως την καλύτερη εμφάνιση της καριέρας του.

Οι Χερντ και Κόνελι αποχώρησαν στο τέλος της δεκαετίας, αλλά αυτό δεν πτόησε την ομάδα, η οποία το 1968, απότισε φόρο τιμής στα θύματα της τραγωδίας του 1958. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, επικρατώντας της Μπενφίκα, του Εουσέμπιο και του Κολούνα με 4-1. Ο Μπεστ πέτυχε το δεύτερο γκολ της αναμέτρησης, πραγματοποιώντας ένα σόλο, περνώντας και τον τερματοφύλακα. Αργότερα θα αποκαλύψει ότι όταν το έκανε αυτό, σκέφτηκε να σταματήσει τη μπάλα στη γραμμή και να τη σπρώξει στα δίχτυα με το κεφάλι!

Το τέλος της σεζόν βρίσκει τον Τζορτζ Μπεστ να κατακτά τον τίτλο του κορυφαίου Ευρωπαίου ποδοσφαιριστή. Έτσι, μετά τον Λόου (1964) και τον Τσάρλτον (1966), η… στέψη του Μπεστ έκανε τη Γιουνάιτεντ την ομάδα με τους κορυφαίους (και με τη βούλα) επιθετικούς της “γηραιάς Ηπείρου”. Μάλιστα, ο ίδιος ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας με 28 γκολ, αν και δεν ήταν “καθαρόαιμος” επιθετικός.

Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα χριζόταν κορυφαίος σκόρερ του συλλόγου. Το 1970, σε αγώνα κόντρα στην Νορθάμπτον για το κύπελλο Αγγλίας (ένα τρόπαιο που δεν κατέκτησε ποτέ), σημειώνει έξι γκολ και η ομάδα του κερδίζει με 8-2. Έτσι, έγινε ο “κόκκινος διάβολος” με τα περισσότερα τέρματα σε ένα παιχνίδι.

Με το ποσοστό διείσδυσης της τηλεόρασης στα ποδοσφαιρικά γήπεδα να αυξάνεται συνεχώς, όλο και περισσότερες φορές οι κούρσες του με τη μπάλα, όπου ξεπερνούσε δύο και τρεις αντιπάλους μέχρι να βγάλει την ασίστ, ή να σκοράρει μόνος του, έφταναν στα σπίτια των ποδοσφαιρόφιλων. Γρήγορα, έγινε ο αγαπημένος όλης της Βρετανίας.

Αυτό, όμως, στάθηκε δίκοπο μαχαίρι, όχι μόνο για την καριέρα του, αλλά για την ίδια τη ζωή του…

Το παρατσούκλι του ήταν “ο πέμπτος Beatle”. Τα μακριά του μαλλιά και το όμορφο παρουσιαστικό του παρέπεμπαν στη μανία της εποχής, στην μπάντα από το Λίβερπουλ που μεσουρανούσε. Ήταν μόλις 22 ετών, όταν κατέκτησε τα πάντα, οπότε η διατήρηση στην κορυφή έπρεπε να είναι και ο στόχος του. Μάταια όμως. Είχε ήδη αποκτήσει όλα όσα θα επιθυμούσε κανείς.

Χρήματα, γυναίκες, αλκοόλ και τζόγος στάθηκαν οι καλύτεροι… συμπορευτές του στη ζωή. Ο Μπεστ ήταν είδωλο, πια, για άτομα κάθε φύλου και κάθε ηλικίας. Μερικές φορές δεχόταν περισσότερα από 10.000 γράμματα την εβδομάδα, κάτι εξωπραγματικό για ποδοσφαιριστή. Αυτή η εικόνα του pop-symbol που τόσο εξέθρεψε αυτοβούλως, κατάφερε συνάμα να τον καταστρέψει.

Στο επίκεντρο της προσοχής κάθε στιγμή, ο Μπεστ πολλές φορές έχανε την αυτοσυγκέντρωσή του στους αγώνες. Ορισμένες επιχειρηματικές κινήσεις που επεδίωξε (νυχτερινά κλαμπ και μπουτίκ ρούχων) δεν πήγαν όπως περίμενε και γνώρισε αμέσως την εξωαγωνιστική αποτυχία. Στην ερωτική του ζωή, η αστάθεια ήταν κύριο χαρακτηριστικό. Μοντέλα, ηθοποιοί, τραγουδίστριες πέρασαν από το κρεβάτι του, ελάχιστες, όμως, έμειναν για περισσότερο από μία νύχτα.

Το 1969, ο σερ Ματ Μπάσμπι αποχώρησε από την προπονητική και κανείς πλέον δεν μπορούσε να συγκρατήσει τον Μπεστ. Οι απουσίες από τις προπονήσεις πολλές, όπως κι η μειωμένη απόδοση στους αγώνες. Το 1970 αποκλείεται από την εθνική Βόρειας Ιρλανδίας, αφού πέταξε λάσπη σε έναν διαιτητή. Από το 1972 άρχισε η σταδιακή αποχώρησή του από την Μάντσεστερ. Για ένα διάστημα σταματούσε και επανερχόταν λίγο αργότερα, αλλά την Πρωτοχρονιά του 1974 ο σύλλογος δεν τον δέχθηκε ξανά πίσω. Ο Μπεστ αγωνίστηκε κόντρα στην ΚΠΡ (σημαδιακή ήττα με 3-0) και αυτό ήταν το τελευταίο του παιχνίδι με τους “κόκκινους διαβόλους”. Η πτώση είχε μόλις αρχίσει…

Σε ηλικία 27 ετών, ο Μπεστ ήταν ένα φθαρμένο είδωλο. Αν και δεν σταμάτησε το ποδόσφαιρο, την επόμενη δεκαετία περιπλανήθηκε στη Βρετανία, τις ΗΠΑ και την Αυστραλία σαν να ήταν ένας ξεπεσμένος γυρολόγος. Ντάνστεϊμπλ Τάουν (1974), Στόκπορτ Κάουντι (1975), Κορκ Σέλτικ (1975), Φούλαμ (1976-77), Λος Αντζελες Άζτεκτς (1977), Φορτ Λόντερντεϊλ Στράικερς (1978), Χιμπέρνιαν (1979-80), Σαν Χοσέ Έρθκουεϊκς (1080-81), Μπρίσμπεϊν Λάιονς (1983). Τελικώς, κατέληξε στην Μπόρνμουθ, όπου το 1983, σε ηλικία 37 ετών, σταμάτησε οριστικά το ποδόσφαιρο.

Οι παμπς παρέμεναν τα αγαπημένα στέκια του Μπεστ και τα προβλήματα υγείας έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση. Στα τέλη του 1984 καταδικάστηκε σε τρεις μήνες φυλάκιση, επειδή οδηγούσε μεθυσμένος και πρόσβαλε αστυνομικό. Τα Χριστούγεννα τα πέρασε στη φυλακή “Ford Open Prison”, αλλά δεν διορθώθηκε. Οι συναναστροφές του με άτομα του αντίθετου φύλου παρέμειναν πολλές και σκανδαλώδεις. Πλέον, το μυαλό του ήταν «θολωμένο» περισσότερο από ποτέ.

Το 1991 έκανε εμφάνιση σε ζωντανό τηλεοπτικό σόου, όπου ορκίστηκε ότι είχε ξεπεράσει το πρόβλημα με το αλκοόλ. Λίγες εβδομάδες αργότερα απολογήθηκε και τόνισε πως τα λόγια του ήταν αποτέλεσμα της εξάρτησής του. Ως σχολιαστής του “SkySpors” προκάλεσε πολλές φορές με τις κριτικές του, ιδιαιτέρως προς το πρόσωπο του Ντέιβιντ Μπέκαμ. Τον Οκτώβριο του 2003 ο Μπέστ πούλησε το τρόπαιο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της Ευρώπης που είχε κερδίσει το 1968, αλλά δεν κατάφερε να πουλήσει και αυτό το καλύτερου παίκτη της χρονιάς, που του είχαν απονείμει οι δημοσιογράφοι της Βρετανίας την ίδια σεζόν. Σκοπός του ήταν να συγκεντρώσει χρήματα ώστε να αγοράσει σπίτι στην Κέρκυρα. Δεν τα κατάφερε…

Το 2003, η νέα σύζυγός του, Άλεξ (πρώην αεροσυνοδός), συμμετέχει σε ριάλιτι, αποκαλύπτοντας άσχημες πτυχές της σχέσης της με τον Μπεστ. Στις 3 Ιανουαρίου του 2004 καταδικάζεται και πάλι για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ και του αφαιρείται το δίπλωμα οδήγησης για είκοσι μήνες. Τον Απρίλιο του 2004 χωρίζει με την Άλεξ. Τον Ιούνιο του 2005 συνελήφθη με την κατηγορία ότι παρενόχλησε ένα ανήλικο κορίτσι και χτύπησε μία ενήλικη. Λίγες μέρες αργότερα απαλλάχθηκε των κατηγοριών. Τα χειρότερα, όμως, δεν είχαν έρθει ακόμα…

Θεωρήθηκε ότι ποδοσφαιρικά… άγγιξε τον Πελέ και τον Μαραντόνα, αλλά τα πάθη του δεν τον άφησαν ποτέ να δείξει που μπορούσε να φτάσει. Ο Μπεστ έχασε τη μάχη όχι με τη ζωή αλλά με το αλκοόλ στις 25 Νοεμβρίου του 2005. Το ποτό, η απαγορευμένη αγάπη του, αποδείχθηκε πιο δυνατή από την θέλησή του για ζωή. Η μάχη που έδωσε ήταν σκληρή και άνιση και τελικά ήταν το μοναδικό γκολ που… έχασε.