Αλεξανδρούπολη: Η απάντηση του Δημάρχου και του Μητροπολίτη για τις σχέσεις με τη Ρωσία

Ο δήμαρχος και ο μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης Ευάγγελος Λαμπάκης και ο κ.κ. Άνθιμος με ανακοίνωσή τους απάντησαν στις κατηγορίες που δέχτηκε η πόλη τους για σχέσεις με τη Ρωσία.

Συγκεκριμένα, όπως σημειώνουν στην ανακοίνωσή τους, «μετά τους τριγμούς που δημιούργησε η πρόσφατη «προβολή» της πόλης μας για τις σχέσεις της με τη Ρωσία, με αφορμή τις απελάσεις Ρώσων διπλωματών, εξηγούμαστε τα εξής:

Έχουμε ακράδαντη την πεποίθηση ότι η εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας είναι σταθερή και ακλόνητη και δεν κινδυνεύει από τις επιμέρους δραστηριότητες τοπικών παραγόντων.

Πάντοτε στην περιοχή μας -δυστυχώς- βιώναμε τη μειωμένη φροντίδα του «αθηναϊκού κράτους», όπως κακώς ονομάζαμε παλαιά, και επιδιώκαμε να το αφυπνίσουμε ακόμα και με ρητορικές υπερβολές, προκειμένου να εξετάζει ευεργετικά τις ιδιαιτερότητες της περιοχής μας, μοναδικές και τελείως διαφορετικές κάθε άλλου γεωγραφικού διαμερίσματος της χώρας μας.

Βεβαίως αναπτύξαμε, ο δήμος, η Μητρόπολη, το Δ.Π.Θ., το Ε.Β.Ε.Α., τα σχολεία, τα ξενοδοχεία και οι πολιτιστικοί σύλλογοι, τουριστικές επικοινωνίες με Ρώσους, αξιοποιώντας τον ικανό αριθμό ρωσόφωνων της περιοχής μας. Το ομόδοξο της πίστης και οι αδελφοποιήσεις έφεραν ευεργετικά αποτελέσματα, γνωστά και αδιαμφισβήτητα, στην τοπική αγορά και κοινωνία.

Βεβαίως επιδιώξαμε και πετύχαμε πολιτιστικές σχέσεις με τους αδελφοποιημένους δήμους της Ρωσίας, αξιοποιώντας επίσημα επιτετραμμένους διπλωμάτες και νόμιμα καθορισμένους από το Κράτος μας θεσμικούς φορείς.

Βεβαίως δεχτήκαμε από αναγνωρισμένο τοπικό Σύλλογο, δωρεά ξύλινου ναού 50 τ.μ., ο οποίος ανήκει νομικά και λειτουργικά στο ελληνικό Ορθόδοξο Χριστιανικό μας ποίμνιο, αποκλειστικά.

Βεβαίως θεμελιώσαμε σε δημόσιο χώρο, μνημείο των πεσόντων Ρώσων στρατιωτών στην περιοχή, ως αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής ιστορικής ψηφιδογραφίας μας και για παραδειγματισμό των νεοτέρων. Στον ίδιο χώρο σχεδιάζουμε και εβραϊκό μνημείο για τους Εβραίους συμπατριώτες μας που εξοντώθηκαν από τους ναζί το 1941-45.

Ενέργειες όπως ο ελλιμενισμός πλοίων και η παρέλαση Ρώσων στρατιωτών σε εθνική γιορτή, εγκρίθηκαν από την ελληνική Πολιτεία και όχι από τοπικούς φορείς.

Λοιπόν, κανείς πλέον ας μη μας ενοχλεί στην εξωστρεφή εξάσκηση των νόμιμων και διακριτών ρόλων μας, προς όφελος της κοινωνίας μας, γεγονός ήδη γνωστό σ’ αυτήν και με θετικό πρόσημο.

Υπονοούμενα και αμφισβητήσεις των νόμιμων και επίσημων ενεργειών μας, αλλά και απειλές, δεν είναι ικανές να μας κάνουν ριψάσπιδες και να αναστείλουν την αγωνία μας για την ευημερία του τόπου μας. Είμαστε πάντοτε πρόθυμοι να εργαζόμαστε πάνω στις εθνικές γραμμές και στους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της χώρας μας, όταν μας υποδεικνύονται. Μέχρι τώρα δεν μας επισημάνθηκε κανένας κίνδυνος και όλες οι ενέργειές μας ήταν γνώριμες και κατατεθειμένες στην ελληνική Πολιτεία μας.

Ακόμα και η θέση μας στη Συμφωνία των Πρεσπών, δεν εκφράστηκε με συλλαλητήρια, όπου μερικές φορές εκδηλώνονται αντιδημοκρατικά συνθήματα, αλλά εκφράστηκε συντεταγμένα, με ευρύ και δημοκρατικό διάλογο, σε ανοιχτό Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας.

Στόχος μας, αμετακίνητος, παραμένει η οικονομική ανάπτυξη της περιοχής μας, η εθνική ομοψυχία, η ειρηνική συνύπαρξη και η ευημερία των προσώπων και των θεμάτων στα οποία ταχθήκαμε και υπηρετούμε. Καλούμε τους Αλεξανδρουπολίτες να ξεπεράσουν την πικρία που αναίτια και άδικα μας προξενήθηκε αυτές τις μέρες και να συνεχίσουμε ενωμένοι την πορεία μας»