Η πολυθρόνα-πολυεργαλείο για τις ερωτικές συνευρέσεις του 19ου αιώνα (φωτό)

Όταν ο 13χρονος πρίγκιπας Bertie, ο μετέπειτα Εδουάρδος VII, ταξίδεψε στο Παρίσι για οικογενειακές διακοπές το 1855, το διασκέδασε όσο περισσότερο μπορούσε.

Η βασίλισσα Βικτώρια, ο πρίγκιπας Άλμπερτ, ο Bertie και η αδελφή του πριγκίπισσα Vicky έγιναν δεκτοί στο Boulogne-sur-Mer από τον ίδιο τον Ναπολέοντα ΙΙΙ ο οποίος φώναξε: «Vive La Reine!».

Για την εβδομάδα που ακολούθησε, ο Bertie είχε όλη την προσοχή και τη φροντίδα της Αυτοκράτειρας Ευγενίας, τον πήγαν για κυνήγι στα δάση του St Germain, του επέτρεψαν να ξενυχτήσει για τον χορό στο παλάτι των Βερσαλλιών. Με την επιστροφή τους στην Αγγλία, η Βικτώρια παρατήρησε την επίδραση που είχε το ταξίδι στον Bertie.

«Η ομορφιά της γαλλικής πρωτεύουσας, η ζωντάνια των Γάλλων, η ευχάριστη φύση του Ναπολέοντα, η κομψότητα της Αυτοκράτειρας του έκαναν μεγάλη εντύπωση», έλεγε.

Εκείνο το πρώτο ταξίδι στο Παρίσι έκανε τον Bertie ένθερμο φίλο της Γαλλίας. Ανυπομονούσε να επιστρέψει εκεί και να ανακαλύψει περισσότερες από τις χάρες της. Στο πρώτο ταξίδι του ήταν τα πυροτεχνήματα στο χορό και το κυνήγι που του έκαναν εντύπωση. Ήταν διαφορετικής φύσης η ευχαρίστηση που είχε όταν ξαναταξίδεψε στο Παρίσι το 1864 ως ο 23χρονος πλέον πρίγκιπας της Ουαλίας.

Πόσο διαφορετικές ήταν οι χάρες που ανακάλυψε, αποκαλύπτεται στην έκθεση «Splendour And Misery: Images Of Prostitution 1850-1910» στο Μουσείο Ορσέ.

Χαρακτηριστική είναι η «πολυθρόνα της αγάπης», που κατασκευάστηκε κατ’ εντολή του Bertie για προσωπική χρήση. Αποτελείται ουσιαστικά από δύο καθίσματα σε στιλ νέο-ροκοκό. Σχεδιάστηκε ώστε ο Bertie να μπορεί να ικανοποιεί ταυτόχρονα δύο γυναίκες σε δωμάτιο του Le Chabanais, διαβόητου «σπιτιού» ή οίκου ανοχής.

Η ακριβής της χρήση προβληματίζει κάπως, αλλά αν προσπαθήσει κανείς να καταλάβει πού ξάπλωναν οι συμμετέχοντες στο ερωτικό παιχνίδι μπορεί να πάρει μια ιδέα.

«Ο Bertie είχε μεγάλη φήμη και οι Γάλλοι τον θαυμάζουν», λέει ο Richard Thomson, καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου και εκ των επιμελητών της έκθεσης.

Λίγο μετά την άφιξή του στο Παρίσι, ο Bertie έγινε δεκτός στις λέσχες Jockey Club, Yacht Club de France, Cercles des Champs-Elysees και την Union Artistique — τις πιο «δραστήριες» λέσχες ανδρών.

Με τη συντροφιά αυτών των πλούσιων και με όχι τόσο καλή φήμη ανδρών και μαζί με τον μικρότερο αδελφό του Alfred και τον παλιό του φίλο Charles Wynn-Carrington, ο Bertie ξεκίνησε για να γνωριστεί με το Παρίσι.

Οι τρεις τους δεν ήταν βέβαια οι μόνοι Άγγλοι που γνώριζαν το Παρίσι: πολλοί αριστοκράτες έκαναν εκδρομές στην Ευρώπη για να επισκεφθούν τους καθεδρικούς ναούς και τα αρχαιολογικά μνημεία αλλά και τις άλλες χάρες πόλεων όπως το Παρίσι.

Όταν δεν πειραματιζόταν με την πρωτότυπη πολυθρόνα του στο Le Chabanais, ο Bertie βρισκόταν στο Maison d’Or που καυχιόταν για τα 80.000 μπουκάλια κρασιού στα κελάρια του, ή στο Café Anglais όπου μπορούσε να παραγγείλει σαμπάνια και μους σοκολάτας και να χορέψει υπό τους ήχους του πιάνου. Αυτά στον κάτω όροφο διότι στον πάνω υπήρχαν ιδιωτικές καμπίνες όπου οι κοκότες της εποχής δέχονταν τους καλούς τους «καλεσμένους». Ο Bertie προτιμούσε το δωμάτιο Le Grand Seize με τους κόκκινους καναπέδες και τους βελούδινους τοίχους. Εκεί περνούσε τις νύχτες του με την Cora Pearl, μια Αγγλίδα που, σύμφωνα με έναν από τους εραστές της, κρατούσε ημερολόγιο χωρισμένο σε τέσσερις στήλες.

Στην μία ήταν τα ονόματα των πελατών της, ανάμεσά τους πολλά δημόσια πρόσωπα. Στη δεύτερη η ημερομηνία της «παραμονής» τους μαζί της, στην τρίτη πόσο είχαν πληρώσει. Η τέταρτη στήλη ήταν πιο προσωπική και περιείχε στοιχεία για τις επιδόσεις τους- και δεν ήταν πάντα κολακευτικά όσα έγραφε εκεί.

Το ημερολόγιό της δεν έχει βρεθεί κι έτσι δεν γνωρίζουμε τι έγραφε για τον Bertie αλλά λέγεται πως μια φορά της έστειλε ένα μπουκέτο ορχιδέες κι εκείνη πέταξε τα λουλούδια κάτω και χοροπήδησε πάνω τους. Το αγαπημένο δώρο που δεχόταν ήταν ένα κουτί μαρόν γλασέ τυλιγμένα σε χαρτονόμισμα των 1000 γαλλικών φράγκων…