Γερμανικές εκλογές: Αναμένεται άνετη επικράτηση της Α.Μέρκελ λόγω… ανυπαρξίας αντιπάλου – Ενίσχυση του δεξιού AfD

Από το πρωί προσέρχονται στις κάλπες 61,5 εκατομμύρια ψηφοφόροι για εκλέξουν την 19η ομοσπονδιακή βουλή (Bundestag). Η εκλογή του CDU και της Α.Μέρκελ είναι κάτι παραπάνω από βέβαιη, παρά την μεγάλη ενίσχυση που αναμένεται να έχει το δεξιό κόμμα AfD. Απλά ο Μάρτιον Σουλτς και οι Σοσιαλδημοκράτες είναι τόσο ανύπαρκτοι και τόσο ίδιοι με την Α.Μέρκελ, που οι Γερμανοί προτιμούν το “πρωτότυπο” από το κακό αντίγραφο…

Συνολικά 31,7 εκατομμύρια γυναίκες και 29,8 εκατομμύρια άνδρες. Δικαίωμα ψήφου έχουν οι άνω των 18 ετών με γερμανική υπηκοότητα ενώ για πρώτη φορά θα ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα τρία εκατομμύρια νέοι Γερμανοί. Αξίζει να σημειωθεί ότι, το 36,1% των ψηφοφόρων ανήκουν στην ηλικιακή κατηγορία των 60 και άνω.

Περίπου 84 εκατομμύρια ευρώ θα κοστίσουν οι εκλογές που διεξάγονται σήμερα στην ατμομηχανή της Ευρωζώνης. Σε ανακοίνωσή του, το υπουργείο Εσωτερικών της Γερμανίας αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο το κόστος να αγγίξει τα 92 εκατομμύρια ευρώ.

Η κάλπη των γερμανικών εκλογών δίνει πάντα κυβερνήσεις συνασπισμού δύο ή και τριών κομμάτων. Ο πολίτης έχει δικαίωμα δύο ψήφων. Μία για τη μονοεδρική της περιοχής του και μία για την περιφέρειά του.Ένα κόμμα για να λάβει το εισιτήριο εισόδου στην Bundestag πρέπει να περάσει το 5%. Ο αριθμός των βουλευτών της γερμανικής βουλής είναι κατ’ ελάχιστον 598 . Τη μεγαλύτερη ομάδα των μεταναστών αποτελούν οι τουρκικής καταγωγής Γερμανοί πολίτες που υπολογίζονται στις 720.000, ένας φαινομενικά μεγάλος αριθμός που αντιστοιχεί ωστόσο μόλις στο 1,2% του εκλογικού σώματος.

Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία, ο αριθμός των Ελλήνων που έχουν εκτός από την ελληνική και τη γερμανική υπηκοότητα ανέρχεται στις 60.000. Το 13% περίπου δηλαδή των Ελλήνων που ζουν στη Γερμανία έχουν σήμερα και τη γερμανική υπηκοότητα και μπορούν να ψηφίσουν δηλαδή 0,01% του συνόλου. Περίπου 6,1 εκατομμύρια μετανάστες που ζουν στη Γερμανία έχουν δικαίωμα ψήφου (σε σύνολο 18,6 εκ.), που ζουν στη χώρα.

Το ποσοστό των αναποφάσιστων, σύμφωνα τουλάχιστον με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, αγγίζει το 46% . Η προσέλευση στις κάλπες στις περασμένες γερμανικές εκλογές του 2013 ξεπέρασε οριακά το 71,5%. Περίπου 40 χρόνια νωρίτερα, το 1972, το αντίστοιχο ποσοστό ξεπερνούσε το 91%. Για τον Μάνφρεντ Γκίλνερ, διευθύνοντα σύμβουλο στο Ινστιτούτο Δημοσκοπήσεων Forsa και ειδικό στη μελέτη των κομμάτων, η εξέλιξη είναι ανησυχητική:” Τα γερμανικά κόμματα κλείνουν τα αυτιά και τα μάτια μπροστά στο γεγονός ότι τόσο πολλοί άνθρωποι απέχουν της εκλογικής διαδικασίας ήδη από τη δεκαετία του ΄80″.

Συνολικά έχουν στηθεί 73.500 κάλπες σε όλη την γερμανική επικράτεια. Σαράντα δύο κόμματα και 4.828 υποψήφιοι διεκδικούν σήμερα την ψήφο των Γερμανών, ανάμεσά τους 1.400 γυναίκες . Ο νεαρότερος υποψήφιος μόλις τελείωσε το σχολείο και είναι υποψήφιος με το κόμμα “Die Partei” στο Βραδεμβούργο, ένα σατιρικό κόμμα που υπόσχεται τη συνταγογράφηση της κοκαίνης. Ο γηραιότερος υποψήφιος είναι 89 ετών και κατεβαίνει υποψήφιος με κόμμα των φυτοφάγων , το επονομαζόμενο“V- partei” στη Βαυαρία.

Τα κυριότερα κόμματα που διεκδικούν τη ψήφο των Γερμανών είναι:

Η Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) και ο βαυαρός εταίρος της, η Ένωση των Χριστιανοκοινωνιστών (CSU) με επικεφαλής την Άνγκελα Μέρκελ, το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) με επικεφαλής τον Μάρτιν Σουλτς, το κόμμα της Αριστεράς (Die Linke), με βασικούς υποψηφίους τους Σάρα Βάγκενκνεχτ και Ντίτμαρ Μπάρτς, το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα “Εναλλακτική για τη Γερμανία” (ΑfD) με υποψηφίους τον Αλεξάντερ Γκάουλαντ και την Αλίς Βάιντελ, το κόμμα των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP), με επικεφαλής τον Κριστιάν Λίντνερ και τους Πράσινους (Grünen) με επικεφαλής τους υποψηφίους, Τζεμ Ετζντεμίρ και Κάτριν Γκέρινγκ-Έκαρντ.

Το ποσό που δαπανήθηκε για την προεκλογική εκστρατεία του κόμματος της Μέρκελ (CDU) ήταν 20 εκατομμύρια ευρώ ενώ για το κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών, το ποσό έφθασε τα 25 εκατομμύρια ευρώ.

Η ισχυρότερη γυναίκα του κόσμου αντιμέτωπη με την ιστορία, καθώς διεκδικεί μια τέταρτη θητεία, σε μία προσπάθεια να καταρρίψει το ρεκόρ του πολιτικού της μέντορα,Χέλμουτ Κολ.H 63χρονη Μέρκελ, η πρώτη γυναίκα καγκελάριος της Ομόσπονδης Γερμανίας και μάλιστα προερχόμενη από την Ανατολική Γερμανία κυβερνά την χώρα από το 2005. Τα τελευταία 12 χρόνια είχε απέναντί της έξι Έλληνες Πρωθυπουργούς, τρεις Αμερικανούς προέδρους και τέσσερις Βρετανούς πρωθυπουργούς.

Ποιος θα το φανταζόταν ότι η νεαρή κόρη Λουθηρανού πάστορα από την Ανατολική Γερμανία, η οποία το 2000 έγινε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών, και το 2005 η πρώτη γυναίκα καγκελάριος της Γερμανίας, θα κέρδιζε τρεις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις, και έπειτα από δώδεκα χρόνια στην εξουσία, θα βρισκόταν σήμερα σε θέση να διεκδικεί μία ακόμη; Πόσοι ηγέτες δυτικών δημοκρατιών έχουν καταφέρει κάτι τέτοιο; Τα τελευταία 12 χρόνια από την εκλογή της, έχει δει τρεις διαφορετικούς Αμερικανούς προέδρους να έρχονται και να φεύγουν. Είδε αρχηγούς κυβερνήσεων σε όλη την Ευρώπη να ηττούνται και να αντικαθίστανται. Εκείνη, όμως, σταθερή αξία…

ΗΠΑ…

Ο Ρεπουμπλικανός Τζορτζ Μπους ήταν ήδη στο τιμόνι των ΗΠΑ (από το 2001) όταν η Μέρκελ εξελέγη για πρώτη φορά καγκελάριος της Γερμανίας. Τον είχε απέναντί της μέχρι τον Ιανουάριο του 2009, οπότε και «γνώρισε» τον Δημοκρατικό, Μπαράκ Ομπάμα. Κι όταν ο πρώτος Αφροαμερικανός πρόεδρος στις ΗΠΑ ολοκλήρωσε τις δύο θητείες του στον προεδρικό θώκο, η Μέρκελ βρέθηκε απέναντι από έναν δύσκολο συνομιλητή: τον Ρεπουμπλικανό Ντόναλντ Τραμπ.

Βρετανία…

Η Μέρκελ είχε τα τελευταία 12 χρόνια απέναντί της δύο Βρετανούς πρωθυπουργούς από το Εργατικό Κόμμα και δύο από το Συντηρητικό Κόμμα. Για δύο χρόνια αφότου εξελέγη στην καγκελαρία (από το 2005 έως το 2007), συνομιλούσε με τον πρωθυπουργό της Βρετανίας,Τόνι Μπλερ και ηγέτη τότε των Εργατικών. Κι όταν ολοκλήρωσε την μακρά θητεία του στην Ντάουνινγκ Στρητ (από το Μάιο του 1997 έως τις 27 Ιουνίου του 2007),η Γερμανίδα καγκελάριος είχε ως δίαυλο επικοινωνίας με το Λονδίνο τον Γκόρντον Μπράουν, ηγέτη των Εργατικών (έως το Μάιο του 2010).

Για τα επόμενα έξι χρόνια (από το Μάιο του 2010 έως το Μάιο του 2016), την ηγεσία της χώρας αναλαμβάνει ο Ντέιβιντ Κάμερον, τότε επικεφαλής των Συντηρητικών.Κι όταν ο Κάμερον έπαιξε την “καρέκλα” του στο δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι του Λονδίνου στην Ε.Ε, και οι Βρετανοί ψήφισαν υπέρ της αποχώρησης από την “ευρωπαική οικογένεια”, τότε η Ντάουνινγκ Στρητ απέκτησε νέο ένοικο και το Βερολίνο νέο συνομιλητή : την Τερέζα Μέι, επικεφαλής των Συντηρητικών. Μέι και Μέρκελ κάθονται στο τραπέζι του διαλόγου συζητώντας για το Brexit.

Ελλάδα…

Το 2005, όταν η Μέρκελ ανέβηκε στην εξουσία, πρωθυπουργός της Ελλάδας ήταν ο Κώστας Καραμανλής. Ο τότε αρχηγός της Ν.Δ ήταν σε επαφή με την Γερμανίδα καγκελάριο έως το 2009 .Εν συνεχεία τη σκυτάλη πήρε ο νικητής των εκλογών, Γιώργος Παπανδρέου (από το 2009 έως το 2011). Τρία χρόνια αργότερα, και ενώ η χώρα είχε εγκλωβιστεί στο “γόρδιο δεσμό” του Μνημονίου, στις 11 Νοεμβρίου, η Μέρκελ ξεκινά να συνομιλεί με τον Λουκά Παπαδήμο, ο οποίος μετά την παραίτηση του Γ. Παπανδρέου, ανέλαβε επικεφαλής κυβέρνησης συνεργασίας μεταξύ ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας και ΛΑΟΣ.

Η αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 οδήγησε στον διορισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης με τον πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, Παναγιώτης Πικραμμένου,να αναλαμβάνει τα ηνία. Λίγους μήνες αργότερα,τον Ιούνιο του 2012, η Γερμανίδα καγκελάριος είδε απέναντί της έναν νέο συνομιλητή, τον Αντώνη Σαμαρά. Τρία χρόνια αργότερα , η Μέρκελ έχει πια απέναντί της τον Αλέξη Τσίπρα, ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ.