Το νερό που εξατμίζεται μπορεί να γίνει μία νέα ανανεώσιμη πηγή ενέργειας

Σύμφωνα με μία νέα μελέτη επιστημόνων στις ΗΠΑ συμπέραναν πως στις ήδη αξιοποιούμενες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορεί να προστεθεί μία ακόμη: το νερό που εξατμίζεται.

Περίπου η μισή ηλιακή ενέργεια απορροφάται από την επιφάνεια της Γης και, μεταξύ άλλων, προκαλεί την εξάτμιση του νερού. Η ενέργεια που δημιουργείται από την εξάτμιση, είναι δυνατό στη συνέχεια να αξιοποιηθεί.

Αν μια μηχανή με τα κατάλληλα υλικά τοποθετηθεί πάνω από ένα σημείο, όπου γίνεται εξάτμιση του νερού, π.χ. σε μία λίμνη, τότε είναι δυνατό να λειτουργήσει ως γεννήτρια και να παραχθεί ηλεκτρισμός. Μάλιστα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, η ηλεκτρική ενέργεια που είναι δυνατό να παραχθεί από τη φυσική εξάτμιση του νερού, μπορεί να φθάσει τα δέκα βατ ανά τετραγωνικό μέτρο, δηλαδή τριπλάσια σε σχέση με την αιολική ενέργεια.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης, με επικεφαλής τους τουρκικής καταγωγής Οζγκούρ Σαχίν και Αχμέντ-Χαμντί Τσαβούσογλου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature Communications”, ανέπτυξαν ένα μοντέλο, που περιγράφει πώς είναι εφικτό να γίνει κάτι τέτοιο.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η εξάτμιση των υδάτων από τις λίμνες και άλλους ταμιευτήρες νερού με έκταση 0,1 τετραγωνικού χιλιομέτρου στις ΗΠΑ, μπορεί να παράγει έως 325 γιγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας, καλύπτοντας περίπου το 70% του ενεργειακού δυναμικού της χώρας.

Η μελέτη εκτιμά ότι οι ενεργειακές δυνατότητες της εξάτμισης του νερού είναι τουλάχιστον συγκρίσιμες με τις αντίστοιχες της ηλιακής και της αιολικής ενέργειας.

Μάλιστα, αντίθετα με τις δυο τελευταίες, η εξάτμιση του νερου επηρεάζεται λιγότερο από τις συνεχώς μεταβαλλόμενες καιρικές συνθήκες.

Επιπλέον, ο ηλεκτρισμός από την εξάτμιση μπορεί να παράγεται μέρα-νύχτα. Όσο πιο ηλιόλουστη και με ξηρό κλίμα είναι μια χώρα (όπως η Ελλάδα), ιδίως λόγω της κλιματικής αλλαγής, με αποτέλεσμα η εξάτμιση των επιφανειακών υδάτων να είναι πιο έντονη, τόσο πιο αξιοποιήσιμη θα είναι η νέα ανανεώσιμη πηγή ενέργειας.

Επίσης εκτιμάται ότι, χάρη σε μελλοντικές τεχνολογικές καινοτομίες, θα είναι δυνατό να περιορισθούν σχεδόν στο μισό οι απώλειες από την εξάτμιση του νερού, συνεπώς τέτοια ενεργειακά συστήματα μπορούν να εγκατασταθούν και σε περιοχές που υποφέρουν από λειψυδρία.

Το επόμενο βήμα θα είναι η περαιτέρω βελτίωση των υλικών και των συσκευών που μπορούν να παράγουν ενέργεια από την εξάτμιση. Με τις κατάλληλες βελτιώσεις, αναμένεται να αυξηθεί η ενεργειακή αποδοτικότητά τους σταδιακά, έτσι ώστε τέτοιες μηχανές να μπορούν να ανταγωνισθούν τις ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά στο μέλλον.