Ένα δοκιμαντέρ για την ζωή των σέρφερ στη “Στέγη” του Ιδρύματος Ωνάση

Ο Μπρους Μπράουν και η παρέα του, δημιούργησαν το ‘66 ένα θρυλικό πια ντοκιμαντέρ για τη ζωή των σέρφερ. Στις 7 Ιουνίου θα έχουμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε στη “Στέγη” του Ιδρύματος Ωνάση…

Το καλοκαίρι, θεωρείται από πολλούς, εποχή απόλαυσης, ανεμελιάς και ελευθερίας. Γι’ αυτό, το «Flix it στη Στέγη» ολοκληρώνει τη σαιζόν και υποδέχεται τη θερινή περίοδο, την Τετάρτη 7 Ιουνίου με το φιλμ “The Endless Summer”. Το ντοκιμαντέρ – θρύλος του Μπρους Μπράουν, η πιο καλοκαιρινή ταινία όλων των εποχών που γυρίστηκε το 1964-66, η αποθέωση του σερφ και της αναζήτησης του τέλειου κύματος, «πλημμυρίζει» για μια βραδιά τη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. 

Το “The Endless Summer” στην οθόνη και μετά θα ρεύσει άφθονη η μπίρα Fischer για τη σινεφίλ παρέα, τα Popy’s Gourmet Popcorn για έξτρα νοστιμιά, με θέα φυσικά τον ανοιχτό ορίζοντα της ταράτσας της Στέγης και ένα dj-set που θα ντύσει μουσικά τη συνέχεια. Ας ρίξουμε όμως πρώτα μια ματιά στην υπόθεση του έργου.

«Κάθε σέρφερ ονειρεύεται να βρει ένα μικρό κύμα με τέλειο σχήμα. Αυτό που αποκαλούμε το τέλειο κύμα. Οι πιθανότητες να το βρεις αυτό, είναι μία στα 10 εκατομμύρια.» Το “The Endless Summer” του Μπρους Μπράουν, είναι ένα ταξίδι στη θάλασσα και τον ήλιο που σταματά το χρόνο. Αναζητώντας το τέλειο κύμα, ο Μπρους Μπράουν ταξίδεψε μαζί με τους Μάικ Χίνσον και Ρόμπερτ Όγκαστ, -δύο από τους καλύτερους σέρφερ της δεκαετίας του ’60-  από την Καλιφόρνια στην Γκάνα, στο Κέιπ Τάουν και στο Ντέρμπαν της Νότιας Αφρικής, και από εκεί στην Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία, την Ταϊτή, τη Χαβάη και πίσω στην Καλιφόρνια. Γιατί; Επειδή κάπου στον κόσμο, πάντα είναι καλοκαίρι! 

Ο Μπρους Μπράουν με την ταινία του έφερε μια κινηματογραφική και πολιτισμική τομή στο σινεμά της εποχής. Αφήνοντας κατά μέρος τα αυστηρά, εκπαιδευτικά, πολύ σοβαρά για έναν surfer dude ντοκιμαντέρ του ’50 και του ’60, έκανε μια ταινία προσιτή, προσωπική και ιδιαίτερα διασκεδαστική, κυρίως χάρη στη δική του, γεμάτη παιχνιδιάρικο χιούμορ, αφήγηση.

Ο ίδιος ο Μπράουν είχε ξεκινήσει να κάνει σερφ στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Μάλιστα, αποτύπωνε τις εμπειρίες του ίδιου και των φίλων του, τραβώντας φωτογραφίες και φιλμ 8mm, που τα έστελνε στη μητέρα του, προκειμένου να την πείσει για τη γοητεία ενός αθλήματος που, έως τότε, έμοιαζε απλώς με χαμένο χρόνο. Η πρώτη του surf movie, διάρκειας μίας ώρας, προβλήθηκε στο κατάστημα του Ντέιλ Βέλζι στη Venice Beach της Καλιφόρνια, με είσοδο 25 σεντς. Με τη βοήθεια του Βέλζι, ο Μπρους Μπράουν συνέχισε να προβάλλει τις ταινίες του με εισιτήριο, από την Καλιφόρνια έως τη Νέα Υόρκη, προκειμένου να αγοράσει μια μηχανή 16mm και να συγκεντρώσει το «μεγάλο budget» των 50.000 δολαρίων που θα του επέτρεπε να γυρίσει το “The Endless Summer”. Όταν βγήκε στις αίθουσες, η ταινία έκανε εισπράξεις 5 εκατομμυρίων δολαρίων στις ΗΠΑ και 20 εκατομμυρίων δολαρίων σε ολόκληρο τον κόσμο.

Το “The Endless Summer” άλλαξε όχι μόνο το ύφος του ντοκιμαντέρ στη δεκαετία του ’60, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος έβλεπε το σερφ! «Εκείνη την εποχή, το σερφ σαφώς δεν ήταν ένα διαδεδομένο σπορ», θυμάται ο Μπρους Μπράουν. «Αν έλεγες σε κάποιον ότι είσαι σέρφερ, σε θεωρούσε αλήτη, τεμπέλη, χαμένο κορμί. Σήμερα, αν είσαι σέρφερ, είσαι ήρωας. Κι αυτό είναι σπουδαίο.» Ακόμα περισσότερο, το φιλμ πυροδότησε όλη την κουλτούρα του surf-and-travel, ενός ολόκληρου ρεύματος –ή μήπως κύματος;– νέων που ταξίδεψαν και ταξιδεύουν ακόμα σε ολόκληρο τον κόσμο (φυσικά και στην Ελλάδα), αναζητώντας παρθένες ακτογραμμές, τέλεια κύματα και ομοϊδεάτες τους.

Όταν το 1964, στα γυρίσματα του “The Endless Summer” ο Μπρους Μπράουν, που στα 27 του χρόνια ήταν ο μεγαλύτερος της παρέας, ο Μάικ Χίνσον και ο Ρόμπερτ Ογκαστ, που μόλις είχαν πατήσει τα 20, διέσχισαν τον κόσμο με τις σανίδες τους και την κάμερα στο χέρι, ανακάλυψαν ένα σύμπαν που, γι’ αυτούς, ήταν όντως παρθένο. Μέσα από την ταινία γνωρίζει κανείς πώς ήταν, στ’ αλήθεια, ο κόσμος τη δεκαετία του ’60, με την αθωότητα και τον ενθουσιασμό του πραγματικού εξερευνητή. «Ναι, ήμασταν νέοι και χαζοί και ποτέ δεν το πολυσκεφτήκαμε» λέει ο Μπρους Μπράουν. «Σκεφτήκαμε απλώς ότι θα είμαστε φιλικοί και ότι αυτοί που θα συναντούσαμε θα ήταν κι αυτοί φιλικοί. Κι αν δεν ήταν… θα την κάναμε στα γρήγορα!»

Εκτός από την υπέροχη φωτογραφία, που παγιδεύει στο φιλμ τη ζεστασιά και τα ηλιοκαμένα χρώματα του καλοκαιριού, εκτός από τα γυμνά, μαυρισμένα κορμιά, τους φοίνικες, την άμμο, τους ντόπιους και τους ταξιδιώτες, εκτός από το κωμικό voice over του Μπρους Μπράουν, το “The Endless Summer” είναι γεμάτο μουσική. Το soundtrack της ταινίας υπογράφουν οι “The Sandals” και το κεντρικό θέμα του φιλμ, είναι πλέον η διασημότερη κινηματογραφική μουσική όλων των surf movies, ταυτόσημη με το καλοκαίρι και το ταξίδι.

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107, Αθήνα

Τις 7 Ιουνίου 2017 και ώρα 21:00 στη Μικρή Σκηνή. Θα ακολουθήσει dj – set στην ταράτσα της Στέγης.

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 210 900 5800