Μπλε δέρμα, γεωφαγία, λυκάνθρωποι και βαμπίρ: Οι πιο παράξενες ανθρώπινες ασθένειες!

Άνθρωποι με μπλε δέρμα; Το Σύνδρομο των Βαμπίρ; Όταν ήμασταν παιδιά δεν ακούγαμε τους γονείς μας όταν μας έλεγαν να προσέξουμε επειδή κυκλοφορούν πολλές αρρώστιες. Όσο όμως ο άνθρωπος μεγαλώνει μαθαίνει και διαπιστώνει πως κυκλοφορούν πολλές αρρώστιες και σύνδρομα που προκαλούν φόβο και δέος στο άκουσμα τους, με αποτέλεσμα να προσέχει περισσότερο σε σχέση με τότε που ήταν παιδί.

Οι παρακάτω αρρώστιες είναι εξαιρετικά σπάνιες και σε περίπτωση που κάποιος νοσήσει δεν μπορεί να ιαθεί.

Η ελεφαντίαση είναι πάθηση με διάχυτη πάχυνση του δέρματος και του υποδορίου ιστού που οφείλεται σε υπερτροφία, σε συνδυασμό με Λεμφοίδημα, κυρίως των άκρων του ανθρωπίνου σώματος ή άλλων περιφερειακών τμημάτων (οσχέου, μαστών, αιδοίου) με συνέπεια την παραμόρφωση αυτών δίνοντας την εικόνα άκρων του ελέφαντα, εξ ου και η ονομασία της πάθησης.

Η ελεφαντίαση έχει γίνει γνωστή τα τελευταία χρόνια με την κυκλοφορία φωτογραφιών ανθρώπων που νοσούν και έχουν πρησμένα άκρα. Η αρρώστια προκαλείται από παράσιτα και σκουλήκια τα οποία συνήθως μεταφέρουν τα κουνούπια.

Υπολογίζεται ότι 120 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχει ελεφαντίαση, με τα 40 να αντιμετωπίζουν σοβαρότατα προβλήματα.

Όταν ένα θηλυκό κουνούπι τσιμπήσει έναν άνθρωπο, το παράσιτο μολύνει το αίμα και ο άνθρωπος νοσεί. Ωστόσο δεν απειλείται άμεσα η ζωή του καθώς οι άνθρωποι με ελεφαντίαση ζουν πολλά χρόνια.

Το σύνδρομο Hutchinson-Gilford (ή προγηρία) (HGPS) είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο κληρονομικό νόσημα, το οποίο προσβάλλει το δέρμα, το μυοσκελετικό σύστημα και τα αγγεία και χαρακτηρίζεται από εκδηλώσεις πρόωρου γήρατος. Παρατηρείται κυρίως σε άτομα της Καυκάσιας φυλής (97%).

Κατά μέσο όρο, τα παιδιά που γεννιούνται με προγηρία πεθαίνουν στα 13 τους χρόνια. Συνήθως χάνουν την ζωή τους από καρδιακή ανακοπή, ενώ πάσχουν από αρθρίτιδα.

Μια εξαιρετικά σπάνια πάθηση με την επιστημονική ονομασία Congenital Hypertrichosis Lanuginosa (σύνδρομο συγγενούς υπερτρίχωσης – CHL). Πρόκειται για μια διαταραχή η οποία είναι κληροδοτούμενη από τους γονείς στα παιδιά.

Η ασθένεια έχει το συγκεκριμένο όνομα επειδή οι άνθρωποι που νοσούν μοιάζουν με λύκους.

Μια μεγάλη οικογένεια γνωστή ως οι “μπλε άνθρωποι” έμεναν στους λόφους του Troublesome Creek στο Kentucky μέχρι τα 1960. Οι περισσότεροι από αυτούς έζησαν πάνω από 80 χρόνια χωρίς κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, αλλά όλοι τους είχαν μπλε δέρμα. Το φαινόμενο αυτό μάλιστα πέρασε από γενιά σε γενιά. Το χρώμα τους, αν και ονομάστηκε «η διαταραχή του μπλε δέρματος» το φαινόμενο, δεν ήταν ακριβώς μπλε αλλά πλησίαζε προς το σκούρο μπλε προς μωβ.

Η αλλοτροφαγία στα Ελληνικά, είναι η κατανάλωση μη- βρώσιμων αντικειμένων, όπως χώμα ή κιμωλίες. Η pica έχει πλέον αναγνωριστεί ως μία διατροφική διαταραχή όπως η νευρική ανορεξία και η βουλιμία, γεγονός το οποίο δείχνει πως δεν πρόκειται απλά για μία συνήθεια αλλά για μία ασθένεια της ψυχής.

Τα επίσημα διαγνωστικά κριτήρια για τις διατροφικές διαταραχές, γνωστά και ως DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders- 5), ορίζουν την pica ως: την κατανάλωση μη θρεπτικών ουσιών για χρονικό διάστημα τουλάχιστον ενός μήνα, όταν η συμπεριφορά αυτή δεν δικαιολογείται από την ηλικία του ατόμου και δεν αποτελεί συνήθη πρακτική ενός πολιτισμού. Η pica εμφανίζεται κυρίως σε παιδιά, γυναίκες κατά την εγκυμοσύνη και παιδιά/ ενήλικες με διανοητικές δυσκολίες. Είναι ευνόητο λοιπόν πως η πάθηση αυτή αγγίζει τους πιο ευαίσθητους πληθυσμούς και χρήζει άμεσης προσοχής .

Ρica στα λατινικά σημαίνει καρακάξα, ένα πουλί με πολύ ιδιαίτερες διατροφικές συνήθειες. Οι πρώτες αναφορές της γίνονται ήδη σε αρχαίους πολιτισμούς οι οποίοι κατανάλωναν το χώμα, και άλλα μη βρώσιμα συστατικά, πιστεύοντας πως έχουν μαγικές ιδιότητες.

Η λίστα με τις ουσίες της pica είναι πολύ μεγάλη όμως τα πιο συχνά περιστατικά καταναλώνουν:

Χώμα (γεοφαγία)- κυρίως ως κομμάτι πολιτιστικής κληρονομιάς. Σε ορισμένους μάλιστα πολιτισμούς τα ποσοστά κατά την εγκυμοσύνη ανέρχονται στο 60%.

Άμυλο (αμυλοφαγία)- δηλαδή ωμό ρύζι, μακαρόνια, αλεύρι.

Πάγος (παγοφαγία)- μπορεί να καταναλώνονται ακόμη και 24 κιλά πάγου ημερησίως!

Μπογιά τοίχου

Όσοι άνθρωποι πάσχουν από το συγκεκριμένο σύνδρομο δεν μπορούν την έκθεση στον ήλιο καθώς με το παραμικρό βγάζουν φουσκάλες σε όλο το σώμα τους. Και όταν λέμε παραμικρό σημαίνει πως μόλις τους δει ο ήλιος υποφέρουν και έτσι κυκλοφορούν τα βράδια.

Αυτή η αυταπάτη έχει πάρει την ονομασία της από το γνωστό βιβλίο και επηρεάζει την αντίληψη του χώρου και του χρόνου. Ο πάσχων πιθανόν να βλέπει αντικείμενα μικρότερα από την πραγματική τους διάσταση και άλλα μεγαλύτερα από αυτό που είναι στην πραγματικότητα. Ίσως επίσης το βρίσκει δύσκολο να διαχειρίζεται το χρόνο.

Πρόκειται για μια αυταπάτη σχετικά κοινή, όχι απαραίτητα σχετιζόμενη με ψυχική ασθένεια. Συνήθως αναφέρεται ότι εμφανίζεται στην παιδική ηλικία ή λίγο πριν τον ύπνο. Συχνά όμως, αυτή η αυταπάτη προκαλείται από ημικρανίες, από τις οποίες υπέφερε και ο συγγραφέας του βιβλίου, οπότε ίσως οι αυταπάτες αυτές χρησιμοποιήθηκαν ως πηγή έμπνευσης για την ιστορία.

Οι Γραμμές του Μπλάσκο είναι μια εξαιρετικά σπάνια ασθένεια και πρωτοεμφανίστηκε το 1901, ανακάλυψη του Γερμανού δερματολόγου Alfred Blaschko. Περίεργες γραμμές εμφανίζονται σε ολόκληρο το σώμα. Ούτε μια συγκεκριμένη ασθένεια αλλά ούτε ένα προβλέψιμο σύμπτωμα η ασθένεια αυτή είναι μια αόρατη φόρμα βασισμένη στο ανθρώπινο DNA.

Κάποιοι την κληρονομούν και εμφανίζουν γραμμές κάτω από το δέρμα τους σε ολόκληρο το σώμα τους. Το αξιοπερίεργο είναι ότι κατά ένα μεγάλο ποσοστό στους εξακριβωμένους ασθενείς εμφανίζεται το σχήμα V στο σημείο της σπονδυλικής στήλης και το S μπροστά στο στήθος.

Είναι γνωστό και ως Σύνδρομο Cotard. Ο ασθενής πιστεύει ότι έχει πεθάνει, ακόμη κι αν οι γύρω του προσπαθούν να τον πείσουν για το αντίθετο.

Η παραίσθηση ή το σύνδρομο του Cotard είναι μία σπάνια νευρική διαταραχή, η οποία έχει ως αποτέλεσμα οι πάσχοντες να πιστεύουν ότι είναι νεκροί (κυριολεκτικά ή μεταφορικά), ότι δεν υπάρχουν, ότι βρίσκονται σε κάποιο στάδιο της αποσύνθεσης ή ότι τους λείπουν διάφορα εσωτερικά όργανα και το αίμα. Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις οι ασθενείς μπορεί να παρουσιάζουν την παραίσθηση της αθανασίας.

Το σύνδρομο εμφανιζεται να έχει διαφορετικές βαθμίδες σοβαρότητας, οι οποίες ποικίλουν παρουσιάζοντας συμπτώματα ήπια έως εξαιρετικά σοβαρά. Η ήπια έκφραση του συνδρόμου χαρακτηρίζεται από απελπισία και αυταπέχθεια. Σε σοβαρότερες περιπτώσεις η νόσος προκαλεί σοβαρές παραισθήσεις και χρόνια κατάθλιψη.