ΕΕ: Η πισώπλατη μαχαιριά Μπάιντεν με την AUΚUS αναθερμαίνει τη συζήτηση για τον ευρωστρατό

Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η τριμερής συμφωνία AUΚUS, η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να μαζέψει τα κομμάτια της. Επιχειρεί να βρει έναν κοινό βηματισμό και να αποδείξει την ενότητά της. «Αν όχι τώρα, πότε;» αναρωτιούνται παίκτες κλειδιά στις Βρυξέλλες. Μέχρι στιγμής, έχουν χυθεί τόνοι μελανιού για τη μυστικότητα της συμφωνίας και την υφαρπαγή του γαλλο-αυστραλιανού συμβολαίου των 31 δισ. ευρώ. Η συνέχεια είναι γνωστή.

Η Γαλλία είναι στα κάγκελα, ανακαλώντας τους πρεσβευτές της στις ΗΠΑ και στην Αυστραλία. Ο Γάλλος πρεσβευτής, έκανε λόγο για «τεράστιο» διπλωματικό λάθος εκ μέρους της Αυστραλίας. Μεταξύ άλλων, ο Γάλλος υπουργός Εξωτερικών μίλησε για «πισώπλατη μαχαιριά». Η επικείμενη τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ Μακρόν και Μπάιντεν αναμένεται να μην αλλάξει ιδιαίτερα το κλίμα. Εξάλλου, σύμφωνα με τον πολιτικό σύμβουλο του Γάλλου προέδρου ξεκαθαρίστηκε. ότι θα είναι μια «συνδιάλεξη διευκρινίσεων» κι όχι «συμφιλίωσης».

H απόφαση του Μακρόν να συγκαλέσει Διάσκεψη για τη Λιβύη λίγες ημέρες μετά την ανακοίνωση της στρατηγικής συνεργασίας ΗΠΑ-Βρετανίας-Αυστραλίας, μπορεί να ερμηνευτεί ως μία κίνηση ντάματζ κοντρόλ. Κάτι που θα έσωζε το γόητρο, υπενθυμίζοντας ότι η Γαλλία παραμένει διαμορφωτής αποφάσεων.

Μπορεί ο θόρυβος για τη συμφωνία να εστιάζεται στη δυσαρέσκεια του Παρισιού και στο πληγωμένο γόητρο του Γάλλου προέδρου, αλλά στην πραγματικότητα το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο. Έχουμε ένα σύμφωνο, το οποίo έχει ως κεντρικό στρατηγικό στόχο, να ανασχέσει την Κίνα. Τα υποβρύχια είναι μόνο μία πτυχή της συμφωνίας, η οποία περιλαμβάνει πολλούς ακόμα κομβικούς τομείς, όπως η συνεργασία για την τεχνητή νοημοσύνη, την κυβερνοασφάλεια και άλλα. Επιπλέον, το Παρίσι μπορεί να είναι ο μεγάλος ηττημένος, αλλά δεν είναι ο μοναδικός.

Ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση έμεινε εκτός της συμφωνίας AUKUS. Οι ΗΠΑ την υποτίμησαν ως σύμμαχό τους και τώρα, αυτή καλείται να λύσει υπαρξιακά ζητήματα. Δεν είναι μυστικό ότι η ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική της πλήττεται από τα ξεχωριστά συμφέροντα του κάθε κράτους μέλους. Εξάλλου, τα τελευταία χρόνια, κυριαρχεί η «Γερμανική Ευρώπη». Αναμένεται, λοιπόν, να δούμε, τί θα συμβεί μετά τις 27 Σεπτεμβρίου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να επανεξετάσει το ζήτημα της αυτόνομης ευρωπαϊκής άμυνας, αρχής γενομένης από τη συγκρότηση ευρωστρατού.

Ένα ακόμα πρόβλημα που προκύπτει είναι και η προγραμματισμένη διεξαγωγή της πρώτης συνεδρίασης του νεοσυσταθέντος Συμβουλίου ΕΕ – ΗΠΑ που καλείται να συντονίσει τις πολιτικες των δύο πλευρών στον τομέα της τεχνολογίας και του εμπορίου. Το νέο αυτό όργανο υποτίθεται ότι θα αναζωογωνούσε τις ευρωαμερικανικές σχέσεις μετά από τα δύσκολα χρόνια της προεδρίας Τραμπ. Και ενώ οι Ευρωπαίοι είχαν χαιρετήσει σχεδόν με ενθουσιασμό την εκλογή Μπάϊντεν και όλοι μιλούσαν για μία νέα εποχή στενότητας συνεργασίας στις ευρωαμερικανικές σχέσεις, η πισώπλατη μαχαιριά της κυβέρνησης Μπάϊντεν αλλάζει τελείως το τοπίο…