Ποια ήταν η ΜΑΒΗ που “ανακάλυψε” η ΕΛΑΣ;

Με την αποχώρηση του ελληνικού στρατού από την Βόρειο Ήπειρο (Απρίλιος 1941), σημειώθηκαν βιαιότητες στην περιοχή, από ομάδες ατάκτων ενόπλων καθώς και ιταλικού στρατού. Το Μάιο του 1942 οργανώθηκαν τα πρώτα αντάρτικα τμήματα από Βορειοηπειρώτες στην περιοχή του Δέλβινου, επικεφαλής ήταν δύο ντόπιοι αξιωματικοί του ελληνικού στρατού: Ο Σπυρίδων Λύτος και ο Ιωάννης Βιδέλης.

Τον ίδιο μήνα βορειοηπειρώτικα αντάρτικα οργανώθηκαν και σε άλλες περιοχές: Δρόπολη, Ρίζα, Χειμάρρα, Αυλώνας, Λιούντζη, Πωγώνι, Λεσκοβίκι, Κορυτσά. Τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου στα Τίρανα, σε συγκέντρωση Βορειοηπειρωτών εκπροσώπων, συγκροτήθηκε η ΜΑΒΗ. Επικεφαλής της ΜΑΒΗ τίθεται ο Βασίλειος Σαχίνης, άλλα βασικά στελέχη της ήταν οι: Ηλίας Κώνστας, Γιώργος Τάσος, Σπύρος Ντάσιος και ο Χειμαριώτης εισαγγελέας Αναστάσιος Κοκκαβέσης. 

Το αρχηγείο του Μ.Α.Β.Η. ήταν ο Άγιος Δημήτριος, η κεντρική εκκλησία του χωριού Γλύνα Βορείου Ηπειρου

Στόχος και πεδίο δράσης

Κύριος στόχος της ήταν η προστασία των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου και, λόγω των διάφορων αντάρτικων και δοσίλογων οργανώσεων που δρούσαν εκείνη την περίοδο στην ευρύτερη περιοχή ανεξέλεγκτα λόγω της έλλειψης κάποιας κρατικής αρχής για την προστασία των πολιτών.[1]

Οι κύριες περιοχές δράσης της ΜΑΒΗ ήταν η περιοχή του Δέλβινου, της Δρόπολης, της Χειμάρρας, του Βούρκου (η ευρύτερη περιοχή των Αγίων Σαράντα), της Ρίζας και της Ζαγοράς (περιοχή κοντά στην Πρεμετή).

Αλβανική αντίσταση

Στα τέλη του 1942 ιδρύεται η αριστερή αλβανική οργάνωση Front Nacional Cilirimitar (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) με επικεφαλής τον Ενβέρ Χότζα, την ίδια εποχή δρα στην ευρύτερη περιοχή και η φιλοναζιστική Bali Competar, τα στελέχη της είναι γνωστά και ως «Μπαλίστες», μεταξύ των ελληνικών πληθυσμών της περιοχής .

Γενικά οι αλβανικές ένοπλες ομάδες αν και διέφεραν ριζικά οι επιδιώξεις τους, στο θέμα της Βορείου Ηπείρου διατηρούσαν κοινή στάση: υπαγωγή της περιοχής στο αλβανικό κράτος χωρίς αυτονομία και σταδιακό εξαλβανισμό της.

Σχέση με ελληνική αντίσταση

Σύμφωνα με τον Κωνσταντίνο Βασιλείου συγγραφέα και ερευνητή των αρχείων του ελληνικού κράτους και του υπουργείου εξωτερικών, η οργάνωση είχε την στήριξη του ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα.

Είναι όμως αξιοπρόσεκτη η στάση του ΕΑΜ που τάχθηκε ενάντια στην δράση της ΜΑΒΗ.

Η συμβολή μάλιστα του ΕΑΜ υπήρξε ενεργή συνεργαζόμενο άμεσα με την οργάνωση του Ε. Χότζα κατά της ΜΑΒΗ, στον τομέα των πληροφοριών. Σε συναντήσεις στελεχών των δύο όμορων, ιδεολογικά, αντάρτικων οργανώσεων (ελληνικής και αλβανικής) υποστηρίχθηκε κοινή πολιτική στα εξής σημεία:

  -Εκδίωξη των δυνάμεων του ΕΔΕΣ από τα σύνορα και να αποκοπεί η ΜABH

   -Να υπαχθεί η ΜABH στην οργάνωση του Ε. Χότζα (με βία η χωρίς)

   -Να συλληφθεί πάση θυσία ο Β. Σαχίνης.

Σταδιακό τέλος της δράσης

Στις 17 Νοεμβρίου 1943, ο αρχηγός της ΜΑΒΗ, Βασίλειος Σαχίνης, συλλαμβάνεται από άτομα της οργάνωσης του Εμβέρ Χότζα στο Αργυρόκαστρο, οι οποίοι κατόπιν εντολής, αφού τον βασανίζουν για να αποσπάσουν πληροφορίες, τον εκτελούν. Στις 3 Δεκεμβρίου δολοφονείται ο επικεφαλής της οργάνωσης στην περιοχής Χειμάρρας, Γεώργιος Μπολάνος.

Ακολούθησε η καταστροφή του χωριού Γλὐνα, στην περιοχή Αργυροκάστρου που αποτελούσε βάση της ΜΑΒΗ. Από τον Δεκέμβριο του 1944 ενεργό ρόλο αναλαμβάνει ο Γρηγόριος Λαμποβιτιάδης, γιατρός από το Αργυρόκαστρο.

Σύμφωνα με επίσημες μαρτυρίες το διάστημα αυτό (1942-44) στην Βόρειο Ήπειρο, κάηκαν 250 χωριά και δολοφονήθηκαν πάνω από 2500 άμαχοι, από ένοπλες ομάδες Αλβανών ατάκτων, καθώς και τον στρατό κατοχής (ιταλικό και γερμανικό).

Η ΜΑΒΗ ξανασυστήθηκε;

Στις 10/4/94 μια ομάδα ενστόλων κουκουλοφόρων κομμάντο πραγματοποιεί επιδρομή σε αλβανικό στρατόπεδο νεοσυλλέκτων δίπλα στο βορειοηπειρωτικό χωριό Επισκοπή, σκοτώνει έναν Αλβανό στρατιώτη και έναν Αλβανό αξιωματικό (λοχαγό), τραυματίζει σοβαρά τρεις άλλους και «απαλλοτριώνει» καμιά δεκαπενταριά όπλα. Το ίδιο βράδυ αναλαμβάνει την ευθύνη το «Μέτωπο Απελευθέρωσης Βορείου Ηπείρου» (ΜΑΒΗ) με προκήρυξη στην «Ελευθεροτυπία».

– 6/10/94. Νέα προκήρυξη του ΜΑΒΗ στην «Ελευθεροτυπία» με φωτογραφία της σημαίας της οργάνωσης, των λαφύρων της και λεπτομέρειες για την ενέργεια.

– 19/3/95. Σύλληψη 7 υπόπτων σε νυχτερινό μπλόκο της ΕΛΑΣ στα ελληνοαλβανικά σύνορα. Στα δυο τους οχήματα ανακαλύπτονται 6 Καλάσνικοφ με 878 σφαίρες, 2 πιστόλια Τοκάρεφ με 42 σφαίρες, 1 ασύρματος, μαχαίρια, στρατιωτικές στολές, μάλλινες κουκούλες κ.λπ. Ακολουθούν άλλες δυο συλλήψεις υπόπτων και ανακαλύπτονται κρησφύγετα όπλων στην Καισαριανή και την Παλλήνη. Η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών της ΕΛΑΣ ταυτοποιεί 8 από τα κατασχεθέντα με τα όπλα της φωτογραφίας που είχε στείλει το ΜΑΒΗ.

– 7/3/96. Πρόταση του εισαγγελέα Πατσή για μετατροπή του κατηγορητηρίου. Το συμβούλιο αποδέχεται την πρόταση. Γίνονται δεκτοί οι ισχυρισμοί των κατηγορουμένων και αποφυλακίζονται.

– 20/2/97. Η δίκη των κατηγορουμένων καταλήγει στην καταδίκη τους ως απλών λαθρεμπόρων όπλων σε ποινές 3-4,5 ετών με αναστολή αφού δεν υπήρχε κανένα στοιχείο σε βάρος τους.

– 19/5/99. Το εφετείο μειώνει τις ποινές σε 18-20 μήνες.

Το ελληνικό κράτος επίσημα ποτέ δεν αποδέχθηκε την ύπαρξη οργανωμένου αντάρτικου και απέδωσε τις επιθέσεις σε αλβανική προβοκάτσια. Τώρα έρχεται η έκεθση της αντιτρομοκρατικής που αναζητεί “ακροδεξιά” τρομοκρατία και υποστηρίζει ότι υπήρξε ΜΑΒΗ το 1994…

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr