Αγορά ελικοπτέρων MH-60R: Είναι δυνατόν το ΥΠΕΘΑ να θεωρεί ένα τέτοιο πρόγραμμα ως εξοπλιστική προτεραιότητα;

Σε μια περίοδο όπου ασκήσεις αναβάλλονται, εξοπλιστικά ακυρώνονται (ανταλλακτικά για αεροσκάφη, τορπίλες, εκσυγχρονισμοί φρεγατών κ.α.) το ΥΠΕΘΑ θεωρεί προτεραιότητα του την αγορά τεσσάρων ελικοπτέρων MH-60R ύψους σχεδόν 300 εκατ. $!

Μάλιστα ο σχετικός φάκελος για τη προμήθεια των τεσσάρων ελικοπτέρων βρ΄σκεται στο γραφείο του ΥΕΘΑ για… να πάρει τις τελικές εγκρίσεις προτού πάρει το πράσινο φως από τη Βουλή και το ΚΥΣΕΑ.

Και το ερώτημα είναι: Είναι δυνατόν;

Πόσο απαραίτητη είναι μια τέτοια αγορά, ειδικά σήμερα, με τόσες άλλες κατεπείγουσες ανάγκες και στους τρεις Κλάδους των ΕΔ; Η Διοίκηση Αεροπορίας Ναυτικού (ΔΕΝ) όπως ονομάζεται σήμερα η πρώην Διοίκηση ελικοπτέρων, διαθέτει ήδη όχι λιγότερα από 18 ελικόπτερα, εκ των οποίων τα 11 είναι του πλέον σύγχρονου τύπου S-70B/B-6 Aegean Hawk και τα 7 του παλαιότερου AB-212ASW. Από τα 11 Aegean Hawk τα 8 ανήκουν στην έκδοση S-=70B-6 και τα 3 στην έκδοση S-70B.

Πρόκειται για μια δύναμη η οποία καλύπτει απόλυτα τις ανάγκες του ΠΝ στον τομέα της ανθυποβρυχιακής άμυνας, την συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

Κάποιοι όμως σκέφτηκαν ότι χρειαζόταν και άλλη, περαιτέρω ενίσχυση, την ώρα που το πρόγραμμα της αναβάθμισης των ανθυποβρυχιακών P-3 Orion βρίσκεται σε εξέλιξη. Ακόμη και αν η αγορά αφορά 4 αντί των 7 MH-60R αυτή θα ανέλθει στο ύψος των 250 με 300 εκατ. $!

Όλα αυτά την ώρα που το ταλαίπωρο αλλά κρισιμότατο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των φρεγατών ΜΕΚΟ 200H έχει κατακρημνιστεί στα μόλις 100 με 150 εκατ. €. Ένα πρόγραμμα δηλαδή κατά πολύ κρισιμότερο αναγκαίο από αυτό της αγοράς ελικοπτέρων. Γιατί, για να υπάρχουν τα ελικόπτερα θα πρώτα να υπάρχουν οι… φρεγάτες για να μπορούν να επιχειρούν από αυτές. Επιπρόσθετα κανείς δεν εγγυάται ότι η προμήθεια θα παραμείνει στα 4 ελικόπτερα, αφού το ΠΝ φαίνεται να θέλει την αγορά ακόμη τεσσάρων.

Υπάρχει πραγματικά κάποιος ουσιαστικός λόγος για την κατασπατάληση πολύτιμων πιστώσεων FMS, όταν το ΠΝ και μόνο δεν έχει ούτε τορπίλες για τα υποβρύχιά του, ούτε ουσιαστικά και πλοία.

Τα πολύτιμα αυτά κεφάλαια θα μπορούσαν να διοχετευτούν σε άλλα κρισιμότερα προγράμματα, όχι αναγκαστικά για το ΠΝ, αλλά οπουδήποτε κριθεί απαραίτητο. Είναι αλήθεια προτεραιότητα η αγορά ελικοπτέρων; Ποιος και με τι κριτήρια καθορίζει τις εξοπλιστικές προτεραιότητες, σε μια περίοδο που δεν υπάρχουν καν εξοπλισμοί; Και αυτό κάνει ακόμη ποιο χειρότερη και αψυχολόγητη την συγκεκριμένη επιλογή.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι με το ποσό των 600 εκατ.$ η Αίγυπτος διαπραγματεύεται την αγορά μιας FREMM από την Ιταλία. Με το ίδιο κόστος περί τα 600 με 700 εκατ.$ η Ολλανδία θα αγοράσει 6 έως 7 F-35.

Εμείς όμως με επιλέξαμε αντί τορπιλών για τα υποβρύχια Type 214, αντί εκσυγχρονισμού φρεγατών, αντί αγοράς νέων πλοίων, αντί αναζήτησης νέων μαχητικών, αντί της αναζήτησης νέων ΤΟΜΑ για τον Στρατό και η λίστα δεν έχει τέλος, κάποιοι προτίμησαν να δαπανήσουν κάποια πολύτιμα εκατοντάδες εκατομμύρια για την αγορά ελικοπτέρων.

Η αγορά ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων όχι μόνον δεν εντάσσεται στην πρώτη βαθμίδα των εξοπλιστικών προτεραιοτήτων αλλά ούτε καν στην δεύτερη. Πως επομένως ελήφθη μια τέτοια απόφαση;

Εξαιτίας πάντως του κορωνοϊου ορισμένα από τα προγράμματα, τα οποίο ήταν να υλοποιηθούν φαίνεται πως οδηγούνται σε αναβολή. Ανάμεσα σε αυτά είναι και η προμήθεια των ελικοπτέρων MH-60R.

Αυτό είναι ίσως μια καλή ευκαιρία για να επαναξιολογηθούν οι διαδικασίες για το πώς λαμβάνονται οι αποφάσεις και με τι κριτήρια. Είναι μια ευκαιρία και λόγω οικονομικής εξάντλησης στη χώρα να ακυρωθεί η συγκεκριμένη προμήθεια και τα κονδύλια να διοχετευτούν σε άλλα κρίσιμα για την εθνική Άμυνα προγράμματα.

Εάν δεν γίνει αυτό και αντ΄αυτού προχωρήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα, ενώ άλλα είτε παραμένουν στάσιμα είτε ακυρώνονται , σε ένα τέτοιο οικονομικό περιβάλλον, τότε θα έχουμε μια πολύ περίεργη υπόθεση, που θα πρέπει να διερευνηθεί.