Η επιστροφή του δημοκράτη που έγινε… σουλτάνος

Η επιστροφή του δημοκράτη που έγινε… σουλτάνος

Κρατά τα ηνία της Τουρκίας από το 2003. Χαρακτηρίστηκε ως ο άνθρωπος που έφερε τη χώρα του από τα… δόντια του ΔΝΤ, στην ανάπτυξη, την ταχύτερη μάλιστα ανάπτυξη που γνώρισε ευρωπαϊκή χώρα τα τελευταία χρόνια με ρυθμούς έως και 8% ετησίως, αν και τελευταία οι ρυθμοί άρχισαν να παρουσιάζουν αρκετή επιβράδυνση.

Παρ ‘όλ’ αυτά, όπως αναφέρει το newmoney.gr, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι, αν και η χώρα αναγκάστηκε μεν να πάρει δάνειο 17,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το ΔΝΤ το 2001, όταν η οικονομία άρχισε να σταθεροποιείται, η τουρκική κυβέρνηση διαφώνησε με τους εκπροσώπους του Δ.Ν.Τ., διέκοψε τις διαπραγματεύσεις το Μάιο του 2008 και εφάρμοσε αντίθετα μέτρα από όσα σύστηναν οι δανειστές.

Σήμερα, σημαντικό τμήμα της τουρκικής κοινής γνώμης τον χαρακτηρίζει αυταρχικό, δικτάτορα, νέο Χίτλερ. Το ερώτημα είναι τι μεσολάβησε από εκείνες τις θριαμβευτικές στιγμές, τόσο για τον Ερντογάν, όσο και το λαό μέχρι τις τωρινές σκηνές βίας και χάους που συγκλονίζουν τους δρόμους της Τουρκίας. Ο άλλοτε(;) παντοδύναμος ηγέτης που είχε το λαϊκό έρεισμα του 50%, άρχισε να απομονώνεται τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο διεθνές περιβάλλον και δεν φαίνεται να τρομάζει από αυτό.

Η πορεία του ήταν λαμπρή. Αρχικά διετέλεσε δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, όταν το 2002 το ισλαμικών καταβολών κόμμα του, το ΑΚΡ, κέρδισε στις εκλογές, με πρωθυπουργό τότε τον σημερινό πρόεδρο της Τουρκίας, Αμντουλάχ Γκιουλ. Ο Ερντογάν έγινε πρωθυπουργός λίγο αργότερα στις 14 Μαρτίου του 2003. Στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση του 2007 ήρθε και ο πρώτος θρίαμβος για το ΑΚΡ και τον Ερντογάν, καθώς κατήγαγε μεγάλη νίκη με ποσοστό που ξεπέρασε το 46% . Τον Ιούνιο του 2011 το κόμμα του κέρδισε ξανά τις εκλογές πετυχαίνοντας αυτοδυναμία με το ασύλληπτο 50,2% και ο Ερντογάν έγινε ο δεύτερος πολιτικός που κερδίζει τρεις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις στην τουρκική ιστορία, από το 1946.

Υπήρξε ο πρώτος Τούρκος πρωθυπουργός που ήρθε επισήμως στην Ελλάδα το 2004, ενώ υπενθυμίζεται ότι περίπου τρεις εβδομάδες μετά το περίφημο διάγγελμα Παπανδρέου από το Καστελόριζο, με το οποίο ενημέρωσε τον ελληνικό λαό ότι εισέρχεται στο Μνημόνιο και συγκεκριμένα στις 14 Μαΐου του 2010 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συνοδευόμενος από τον υπουργό εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου και από 320 Τούρκους επιχειρηματίες έφθασε για διήμερη επίσκεψη στη χώρα μας που χαρακτηρίστηκε ιστορική.

Κατά την παραμονή του θα συνομολογηθούν 21 συμφωνίες – μνημόνια συνεργασίας των δύο χωρών, ενώ την περίοδο 2000 – 2004 μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας είχαν συνομολογηθεί 10 ανάλογα μνημόνια συνεργασίας.

Σήμερα, το “μπαλάκι” βρίσκεται για άλλη μια φορά στα χέρια του Ερντογάν, για τον οποίον ο Economist διερωτάται στο πρωτοσέλιδο αν τελικά είναι δημοκράτης ή σουλτάνος. Όπως εκτιμά ο ξένος Τύπος είναι ο άνθρωπος που μπορεί ακόμα να σώσει την πατρίδα του, παρά το πλήγμα που ο ίδιος κατάφερε στον εαυτό του με την αδιάλλακτη στάση του απέναντι στους “τρομοκράτες”, όπως είπε, διαδηλωτές.

“Σπασμένα κεφάλια, δακρυγόνα, ‘αύρες’: πρέπει να πρόκειται για το Κάιρο, την Τρίπολη ή κάποια άλλη πρωτεύουσα μιας στυγνής δικτατορίας. Ωστόσο, αυτή δεν είναι η Ταχρίρ, αλλά η πλατεία Ταξίμ, στην Κωνσταντινούπολη, τη μεγαλύτερη πόλη της Ευρώπης και την επιχειρηματική πρωτεύουσα της δημοκρατικής Τουρκίας…Για ορισμένους αναλυτές, οι ταραχές στην Τουρκία παρέχουν νέες αποδείξεις ότι το Ισλάμ και η δημοκρατία δεν μπορούν να συνυπάρξουν”, τονίζει χαρακτηριστικά ο Economist στο άρθρο του.

“Πολλοί Τούρκοι έχουν βρει μια νέα αίσθηση ενότητας που με τον καιρό θα μπορούσε να ενισχύσει μια γνήσια, πλουραλιστική δημοκρατία – αν μόνο ο σουλτάνος τους άκουγε. Πολλά θα κριθούν από το πώς αντιμετωπίζει τους διαδηλωτές στην πλατεία Ταξίμ”, καταλήγει ο Economist.

Το Reuters, από την άλλη, αναφέρεται στην αλαζονεία που μπορεί να δημιουργήσει η μακρόχρονη “τριβή” με την εξουσία. “Οι άνευ προηγουμένου διαδηλώσεις και ταραχές θα θέσουν όρια στην εξουσία ενός πρωθυπουργού, ο οποίος, κατά κοινή ομολογία, θεωρείται θύμα του αδιάλλακτου και κυκλοθυμικού τρόπου διακυβέρνησης που του απέφερε τρεις εκλογικές νίκες”, αναφέρει το πρακτορείο.

“Θύμα της ίδιας του της επιτυχίας” τον χαρακτηρίζει και η ισπανική El Pais, ενώ το τουρκικό τμήμα της Deutsche Welle αναφέρει ότι ο Ερντογάν έχει μια τελευταία ευκαιρία ν αν ζητήσει συγγνώμη από τον λαό του.

Όπως γράφει και αρθρογράφος της Hurriyet, η δύναμη είναι η μεγάλη αδυναμία του Ερντογάν, καθώς εκφράζονται φόβοι ότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να υιοθετήσει ηπιότερους τρόπους διακυβέρνησης και να βάλει “φρένο” στην αυταρχική του προσωπικότητα. Κάτι έκανε ο Αμντουλάχ Γκιουλ, κάτι που μπορεί να στερήσει από τον Ερντογάν, ο οποίος διάγει και την τελευταία του θητεία ως πρωθυπουργός, τη δυνατότητα να γίνει εκείνος ο επόμενος πρόεδρος της χώρας.

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΔΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Tο pronews.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το pronews.gr ουδεμία νομική ή άλλα ευθύνη φέρει.

Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus. Εάν δεν έχετε ήδη επιβεβαιώσει το email σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας αποσταλεί νέο email επιβεβαίωσης από το disqus.com

Όποιος χρήστης της πλατφόρμας του disqus.com ενδιαφέρεται να αναλάβει διαχείριση (moderating) των σχολίων στα άρθρα του pronews.gr σε εθελοντική βάση, μπορεί να στείλει τα στοιχεία του και στοιχεία επικοινωνίας στο [email protected] και θα εξεταστεί άμεσα η υποψηφιότητά του.