Land Rover 90 Raid… ακριβώς όπως Land Lover!!!

Land Rover 90 Raid… ακριβώς όπως Land Lover!!!

Δείχνει ένα απλό Defender. Κάτω όπως από την προσεγμένη εμφάνιση, τα πίσω καθίσματα και τη δυνατότητα μεταφοράς μίας οικογένειας, κρύβεται ένα πραγματικό όπλο, με φοβερή δουλειά, απίστευτο εξοπλισμό και δυνατότητες.

Κυριαρχούσαν τα Land Rover της σειράς 90 κάποια στιγμή στους αγώνες 4Χ4 στην Ελλάδα, με κορυφαίο το Qt του Σπύρου Δουκέρη. Πέρασαν από τα μάτια μας εκπληκτικά αυτοκίνητα, όπως εκείνο το πανέμορφο κίτρινο 90άρι του Γιάννη Καλτσά, το ταχύτατο βυσσινί του Νίκου Μανώλη, το full rally του Πάνου Κωνσταντάκου, το πανέμορφο του Στέλιου Μακρογκίκα, το θηριώδες του Παναγιώτη Δημόπουλου, το προσεγμένο του Δήμου Χρήστου και το Bowler του Χρήστου Κύρτσου. Και για τους παλιότερους το απίστευτο, θηριώδες, biturbo του Μιχάλη Μοσχού που κυριαρχούσε 20 και βάλε χρόνια πίσω.

Πώς να σε εντυπωσιάσει σήμερα ένα ακόμη Land Rover; Με τη κριτήρια να μπορέσει να συγκριθεί κορυφαία αυτοκίνητα; Μέχρι και τη επαφή, στον 24ωρο του 2012, με το αυτοκίνητο του Δημήτρη Παλαιοκώστα, πιστεύαμε ότι κάτι τέτοιο δε θα ήταν δυνατό, ιδίως με την «παρέα» των Land Rover να έχει αποσυρθεί, για διάφορους λόγους άσχετους της παρούσης, από τους αγώνες. Εκεί όμως ανακαλύψαμε ότι η δημιουργικότητα και η φαντασία των ανθρώπων που ασχολούνται με τα αυτοκίνητα δεν έχει πάνω όρια με βάση το εκπληκτικό 90άρι που είχαμε μπροστά μας.

Βάση; Ένα 90άρι το οποίο μετατράπηκε σε ένα αγωνιστικό Rally Raid, με στόχο αρχικά την κατηγορία Ζ2 και γιατί όχι και τη Ζ1. Το περίεργο ανάμεσα στα ζητούμενα; Η δυνατότητα, παράλληλα με τις αγωνιστικές δυνατότητες, να είναι και το εκδρομικό αυτοκίνητο μιάς τετραμελούς οικογένειας, με ότι σημαίνει αυτό – καθίσματα πίσω, χώρους, συστήματα άνεσης, προσεγμένο εσωτερικό, μονώσεις κλπ. Πώς συνδυάστηκαν οι δύο αντικρουόμενοι ρόλοι; Ας δούμε αναλυτικά…

Στο… χειρουργείο

Η μεγαλύτερη μετατροπή έγινε στην ανάρτηση. Επιλέχθηκε, αρχικά, να χρησιμοποιηθούν άξονες από Discovery IΙ και όχι προεκτάσεις για το πρόσθετο πλάτος που ήθελε η ομάδα. Αυτό εξασφαλίζει την απαραίτητη αξιοπιστία στο κομμάτι, σημείο στο οποίο πάσχει το 90άρι. Μαζί όμως με τους άξονες αποφασίστηκε να μετατραπεί και η ανάρτηση σε αντίστοιχη με του Disco, που έχει πανάρ αντί για Α πίσω. Και αυτό βέβαια μόνο εύκολο δεν ήταν, αφού ήθελε βάσεις, ταίριασμα αποστάσεων και ένα σωρό μικρομετατροπές που συνήθως δύσκολα πετυχαίνουν.

Το πακέτο αυτό συνδυάστηκε με ελατήρια από την αυστραλέζικη King, αμορτισέρ χειροποίητα με 2,5άρια καλάμια, αγωνιστικά μπαλάκια αμορτισέρ και silent block πολυουρεθάνης της Super Pro. Της Qt είναι τα μπράτσα της ανάρτησης και ο «κοντός» ατέρμονας, για να ανταποκρίνεται πιο γρήγορα το τιμόνι στα αργά κομμάτια, ένα ακόμη σημείο που υστερεί το απλό Landy.

Για το… σύστημα παραγωγής ισχύος, διατηρήθηκε αυτό του TD5, στο οποίο τοποθετήθηκε τουρμπίνα custom υβριδική και πρόγραμμα από την Αγγλία, εξελιγμένο από το Σπύρο Κολτσίδα, υπεύθυνο και για το όλο project. Σε συνδυασμό με την μεταλλική εισαγωγή και την εξάτμιση από το Νίνο και το μεγαλύτερο Intercooler, ο κινητήρας αποδίδει κάπου στα 220 άλογα, ικανοποιητικά για το χαρακτήρα, ιδίως αν αναλογιστείς τη ροπή του diesel.

Το κιβώτιο παρέμεινε το κλασικό του TD5, αλλά τα τρία διαφορικά αλλάχθηκαν με άλλα της Quaife με ποσοστό εμπλοκής μέχρι και 85%. Οι κεντρικοί άξονες είναι φτιαγμένοι από τον Πρωτέα. Τα ελαστικά, σε διαστάσεις 235/85 R16 είναι Fedima Competition για τους αγώνες και Continental Cross Contact για τη βόλτα, πάνω σε ζάντες Compomotive.

Απίστευτη είναι και η δουλειά που έχει γίνει με τα φώτα. Ακόμη και τα κλασικά στρογγυλά του 90 έχουν αλλαχθεί με αμερικάνικα led πολλαπλών φακών με μεγάλη διάθλαση. Στη βάση του παρμπρίζ βρίσκουμε δύο led σε μεγάλη γωνία για τα πλευρά και τις κλειστές στροφές, ενώ πάνω στο roll cage μία μπάρα Ricid, επίσης led, με τρεις ζώνες φωτισμού, δύο διαθλαστικές στις άκρες και μία με «καρφιά» στο κέντρο, για αντιμετώπιση αγώνων όπως ο 24ωρος, με πολύ νύχτα. Την όλη παροχή ενέργειας έχουν αναλάβει δύο μπαταρίες Odyssey με σύστημα διαχείρισης. 

Εσωτερικά έχουν, επίσης, αλλάξει πολλά πράγματα. Στο κλασικό ταμπλό έχει προστεθεί η κονσόλα με τα χειριστήρια και το ηχοσύστημα, ένα σετ από όργανα Stack, ένα δρομόμετρο Terratrip και ένα GPS Montana 600 της Garmin. Στην κεντρική κονσόλα έχουν τοποθετηθεί τόσο οι διακόπτες για τα φώτα, όσο και αυτοί που αποσυνδέουν το ABS, κάτι απαραίτητο για αγωνιστική χρήση. Στην οροφή έχει τοποθετηθεί μία κονσόλα της Safari, ενώ το ντουλαπάκι ανάμεσα στα καθίσματα και η μόνωση είναι της X-Moor. 

Τα καθίσματα έχουν αλλαχθεί με τα bucket του μοντέλου SVX της Recaro, οι ζώνες ασφαλείας τεσσάρων σημείων είναι της Sabelt, ενώ έχουν διατηρηθεί και οι τριών για την καθημερινή χρήση. Το δέσιμο των αγωνιστικών ζωνών γίνεται σε μία πρόσθετη μπάρα πίσω από τα καθίσματα, συνδυασμένη με τις στάνταρ του αυτοκινήτου στο σημείο. Να σημειωθεί εδώ ότι τη συνολική προστασία έχει αναλάβει το κλασικό εξωτερικό roll cage της Safety Devices.

Άξια προσοχής είναι η δουλειά που έχει γίνει με carbon στο αυτοκίνητο από τον Ηλία. Τα σκαλοπάτια, οι πίσω προφυλακτήρες, οι ποδιές στα διαφορικά, το σασμάν, τον κινητήρα, τις μπάρες του τιμονιού, οι επικαλύψεις στα μπράτσα της Qt, η βάση του πυροσβεστήρα και πολλά άλλα είναι κατασκευασμένα από το ανθεκτικό και ελαφρύ υλικό, προσφέροντας απίστευτη προστασία στο αυτοκίνητο στις επαφές με τις πέτρες των ελληνικών βουνών.

Πιάσε τιμόνι!!!

Πρώτα από όλα σε εντυπωσιάζει η ποιότητα της όλης κατασκευής. Σα να προέρχεται από εκείνους τους Βρετανικούς οίκους που παίρνουν ένα οποιοδήποτε αυτοκίνητο και το μετατρέπουν σε λιμουζίνα. Η βαφή, από τον Κώστα Ζάχαρη, η μεμβράνη Venture από τον Γιάννη Σαμαρά και όλα τα υπόλοιπα, με την εποπτεία του Σπύρου, δίνουν μία μοναδική αίσθηση, που δύσκολα συναντάς σε ένα «αγωνιστικό» αυτοκίνητο. Και αυτό σε κερδίζει, αλλά ταυτόχρονα σε προβληματίζει: πόσο αγωνιστικό θα είναι πράγματι;

Η απάντηση είχε μισοέρθει με την επίδοση στον 24ωρο, όπου οι Παλαιοκώστας/Κολτσίδας ήταν ψηλά στην Ζ2 πριν εγκαταλείψουν στην Κόρινθο από βάση κινητήρα. Έμελε να το διαπιστώσουμε και στα γνωστά λημέρια της Πεντέλης. Αίσθηση πρώτη η δυνατότητά του να καταπίνει τις ανωμαλίες με ιδιαίτερη ευκολία, παρόλο που η ανάρτηση μοιάζει ιδιαίτερα σκληρή αρχικά. Όσο πιο γρήγορα τόσο καλύτερα, παρόλο που οι κλίσεις δεν λείπουν. 

Το γρήγορο τιμόνι σε απαλλάσσει από το χαρακτηριστικό πρόβλημα των Landies και σου δίνει μία αγωνιστική αίσθηση στις αντιδράσεις, που είναι ουδέτερες προς υποστροφικές. Βέβαια το κοντό μεταξόνιο συνεχίζει να αφήνει αμφιβολίες για την… τελική κατάληξη μετά την κορυφή της στροφής, αλλά τα φρένα, με δισκόφρενα πλέον πίσω, είναι εκεί να  επέμβουν χωρίς προβλήματα όταν χρειαστεί. Θα έλεγες βέβαια ότι η εμπειρία του Σπύρου Κολτσίδα σαν συνοδηγού στα rally έχει οδηγήσει σε ένα αυτοκίνητο πιο απόλυτο από ότι θέλεις σε έναν αγώνα σε άγνωστη διαδρομή, όπου η προοδευτικότητα είναι βασικός παράγοντας αύξησης της αυτοπεποίθησης του πληρώματος και διατήρησης της μέσης ταχύτητας σε υψηλά επίπεδα. Με άλλα λόγια; Θα το θέλαμε λίγο πιο προοδευτικό, λιγότερο άμεσο, πιο υπάκουο.

Εδώ να πούμε ότι στην όλη παραπάνω αίσθηση και την αδυναμία τη δική μας να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο τις απίστευτες δυνατότητες του Landy, έπαιξε ρόλο και ο κινητήρας ή καλύτερα ή όλη του ρύθμιση. Ο 5κύλινδρος έχει δύναμη, αλλά ξυπνάει ουσιαστικά μετά τις 2500 σ.α.λ., έχοντας αρκετά απότομο ξεπέταγμα και μικρό εύρος λειτουργίας. Σε αυτές τις στροφές βέβαια είναι εντυπωσιακός, απίστευτα δυνατός και ικανός να… εκτοξεύσει το 90άρι, αλλά θέλει συνήθεια. Μη ξεχνάμε όμως στα καθίσματα υπάρχει ένα πλήρωμα με εμπειρία αλλά και γνώση οδήγησης ιδιαίτερων κατασκευών, που μάλλον, όπως αποδείχτηκε, μπορεί να πάρει τα μέγιστα από το αυτοκίνητο. Έχοντας παρακολουθήσει το αυτοκίνητο στον 24ωρο, βράδυ, σε ιδιαίτερα λασπερό κομμάτι, μπορούμε να επιβεβαιώσουμε ότι ο κινητήρας δούλευε συνέχεια στο ενεργό του κομμάτι, εντυπωσιάζοντας μας με τον ιδιαίτερο ήχο της ασυμμετρίας στην καύση και τις εκρήξεις των μονών κυλίνδρων. Γίνεται προσπάθεια όμως να βελτιωθεί η όλη κατάσταση και να χαμηλώσει  το σημείο που «μπαίνει» το turbo, για να αυξηθούν κάθετα οι δυνατότητες του αυτοκινήτου. 

Τι θα αλλάζαμε; Τίποτε ουσιαστικό… Μόνο ίσως το… αμάξωμα!!! Με δεδομένη την προτίμησή μας στα μεσαία-μακριά μεταξόνια θα πηγαίναμε σε ένα 110, με το αντίχτυπο στο βάρος ή σε ένα υβριδικό 100 ιντσών, όπως συνηθίζουν στο εξωτερικό. Στη δεύτερη όμως περίπτωση θα χανόταν η διπλή χρήση του αυτοκινήτου, κάτι που υπήρξε σαν προϋπόθεση εξ’ αρχής. Οπότε μένουμε το όμορφο 90άρι!!!

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις: Ακολούθησε το pronews.gr στο Instagram για να «δεις» τον πραγματικό κόσμο!

Θα το δούμε και σε άλλους αγώνες πέρα από τον 24ωρο; Μακάρι! Θα το δούμε στην Ζ1. Ακόμη πιο μακάρι! Δύο καθίσματα ουσιαστικά αρκούν γι’ αυτό. Έχει τις δυνατότητες; Ναι, όπως ήδη απέδειξε. Είναι ένα εντυπωσιακό αυτοκίνητο; Αν μη τι άλλο. Είναι ένα προσεγμένο αυτοκίνητο; Σε κάθε δυνατό βαθμό, σε σημείο που να αγγίζει το τέλειο – όχι το υπερβολικό. Ελπίζουμε οι βόλτες στην πίστα των Σερρών με το… ερωτικό Radical και το εκπληκτικό Impreza να αφήσουν χρόνο στο Δημήτρη Παλαιοκώστα να ασχοληθεί και λίγο με τους αγώνες 4Χ4. Σίγουρα αξίζει…

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΔΕΙΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ

Tο pronews.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το pronews.gr ουδεμία νομική ή άλλα ευθύνη φέρει.

Δικαίωμα συμμετοχής στη συζήτηση έχουν μόνο όσοι έχουν επιβεβαιώσει το email τους στην υπηρεσία disqus. Εάν δεν έχετε ήδη επιβεβαιώσει το email σας, μπορείτε να ζητήσετε να σας αποσταλεί νέο email επιβεβαίωσης από το disqus.com

Όποιος χρήστης της πλατφόρμας του disqus.com ενδιαφέρεται να αναλάβει διαχείριση (moderating) των σχολίων στα άρθρα του pronews.gr σε εθελοντική βάση, μπορεί να στείλει τα στοιχεία του και στοιχεία επικοινωνίας στο [email protected] και θα εξεταστεί άμεσα η υποψηφιότητά του.