Το ιστορικό μυθιστόρημα του Π. Μπαλτάκου «Το τέλος του Εφιάλτη»: Πώς αντιμετώπιζαν οι Σπαρτιάτες ηττημένους & θάνατο

Επανακυκλοφόρησε το ιστορικό μυθιστόρημα του υποψήφιου βουλευτή των ΑΝΕΛ Π.Μπαλτάκου με τον τίτλο ««Το τέλος του Εφιάλτη». Συνολικά έχει περισσότερες από 25 εκδόσεις και θεωρείται ένα από τα μπεστ σέλερ βιβλία στο είδος του.

Ας δούμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο του που αναφέρεται στην μάχη των Πλαταιών.

Η παράταξη των βαρβάρων έσπασε κάτω από τα χτυπήματα και την πίεσή μας. Ο Αείμνηστος γκρέμισε τον Μαρδόνιο από το άλογο. Οι τοξότες του εχθρού σταμάτησαν.

Τώρα οι πίσω σειρές τους πιέζονταν αφόρητα, από τους πανικόβλητους στρατιώτες που προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να αποφύγουν τα πλήγματα της φάλαγγας. Οπισθοχωρούσαν άτακτα ποδοπατώντας όσους βρίσκονταν πίσω τους. Μας γύρισαν την πλάτη. Είχαμε νικήσει. Σύμφωνα με τους νόμους του Λυκούργου, απαγορευόταν να συνεχίσουμε. Δεν καταδιώκουμε δειλούς.

Η σάλπιγγα σήμανε: «Παύσατε, παύσατε ,παύσατε!». Η μουσική σταμάτησε απότομα. Σιγή απόκοσμη απλώθηκε στο πεδίο της μάχης. Τα βογκητά των πληγωμένων την διέκοπταν μόνο.

Των δικών μας πληγωμένων, εννοείται, αφού Μήδοι τραυματίες δεν υπήρχαν πια. Μείναμε ακίνητοι. Ξίφη υψωμένα παρέμειναν για λίγο μετέωρα, χωρίς να επιφέρουν το εύκολο πλήγμα. Μετά κατέβηκαν ήρεμα στο πλάι.

Μπροστά μας ανθρώπινα ράκη, με τον τρόμο στο βλέμμα, άλλοι περπατώντας στα τέσσερα, σαν μωρά παιδιά, άλλοι παραπατώντας και τρεκλίζοντας, άλλοι έρποντας στο έδαφος, με τις ασπίδες παρατημένες, χωρίς ξίφη ή δόρατα, προσπαθούσαν να απομακρυνθούν όπως – όπως από την ακινητοποιημένη φάλαγγα.

Δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί σταματήσαμε. Εμείς ξέραμε. Είναι προτιμότερο να υπακούς στους νόμους της πόλης παρά στα ένστικτά σου. Ακούστηκε το παράγγελμα: «Όπλα αποθέσατε!».

Ρίξαμε τα κράνη προς τα πίσω, ακουμπήσαμε τις ασπίδες στο έδαφος, όρθιες, στηριγμένες στα πόδια μας. Επιστρέψαμε στην πραγματικότητα κατάκοποι, αιμόφυρτοι, ανακουφισμένοι.

Τελείωσε το όνειρο, τελείωσε η έκσταση. Ο κίνδυνος για την πόλη είχε περάσει.

Όλα τα βλέμματα, τώρα, αναζητούσαν τον Παυσανία. Αυτός βγήκε από την παράταξη αργά – αργά. Προχώρησε αρκετά βήματα εμπρός, για να τον βλέπουμε όλοι και γύρισε προς εμάς με το πρόσωπο ανέκφραστο. Έπιασε την ασπίδα με τα δυο του χέρια και την σήκωσε ψηλά. Η νικητήρια κραυγή μας συντάραξε το πεδίο ολόκληρο. Ο Παυσανίας κατέβασε την ασπίδα και την ύψωσε πάλι. Ο νικητήριος παιάνας άρχισε.

Παναγιώτη Μπαλτάκου
‘’ Το Τέλος του Εφιάλτη’’