Γιώργος Σταθάκης: “Οι προεκλογικές υποσχέσεις της ΝΔ αποδείχτηκαν… προεκλογικές”

Το πρόγραμμα θα είναι έτοιμο στα τέλη Μαρτίου προκειμένου να συζητηθεί στο πλαίσιο του διαλόγου μέχρι το συνέδριο, που ως γνωστόν θα γίνει στα μέσα Μαΐου, δηλώνει σε ιστοσελίδα ο Γιώργος Σταθάκης.

Ο επικεφαλής της Επιτροπής προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ, στη συνέντευξή του, μιλά για βασικές αρχές του νέου προγράμματος και μεταξύ άλλων τονίζει:

Για το εάν το νέο πρόγραμμα θα οδηγήσει σε ΠΑΣΟΚοποίηση ή θα φέρει ένα νέο ριζοσπαστισμό:

«Ο διάλογος των σοσιαλοδημοκρατικών, των πράσινων και των αριστερών κομμάτων στην Ευρώπη γύρω από τα θέματα της κλιματικής αλλαγής, των κοινωνικών ανισοτήτων, των δικαιωμάτων και της δημοκρατίας, δημιουργεί ορατές συγκλίσεις. Ταυτόχρονα, εκ των πραγμάτων, συγκροτεί τον πολιτικό πόλο απέναντι σε μία Ευρωπαϊκή Δεξιά που χαρακτηρίζεται από ένα ξεπερασμένο νεοφιλελευθερισμό, υπόκειται σε μία αυταρχική και λαϊκιστική μετάλλαξη, στρέφεται κατά παραδοσιακών δημοκρατικών θεσμών ή επιδιώκει σε ορισμένες χώρες ακόμα και την άλωση της δικαιοσύνης και των μέσων ενημέρωσης».

Για το εάν ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιμείνει στην υψηλή φορολόγηση:

«Τα φορολογικά μέτρα του 2015 για τα οποία γίνεται τόση πολιτική φασαρία ήταν 3,6 δις και τα δύο πρώτα χρόνια μετά το μνημόνιο ήταν αρκετά με το δημοσιονομικό χώρο της ανάπτυξης να φύγουν από την εικόνα. Η ΝΔ εξάλλου δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να εφαρμόσει τις μείωση των φόρων του ΣΥΡΙΖΑ. Οι “προεκλογικές” της υποσχέσεις αποδείχτηκαν “προεκλογικές”. Η διαφορά με τη ΝΔ είναι αλλού. Η ΝΔ είναι επιρρεπής στην φοροελάφρυνση των ανώτερων εισοδηματικά στρωμάτων ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει οι φοροελαφρύνσεις να είναι πιο δίκαιες και ευνοϊκές για τα μεσαία και χαμηλότερα στρώματα».

Για το εάν η αναδιανομή αποτελεί αντικίνητρο για την ανάπτυξη:

«Προς μεγάλη έκπληξη όλων, το ΔΝΤ υπό τη νέα ηγεσία του θεωρεί τις κοινωνικές και εισοδηματικές ανισότητες ως το νούμερο ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί και προτείνει προοδευτική φορολογία και αναδιανεμητικές πολιτικές μαζί με επενδύσεις σε εκπαίδευση και άλλες κοινωνικές υπηρεσίες προκειμένου να αντιμετωπιστούν. Με την παγκοσμιοποίηση να υποχωρεί ραγδαία υπό το βάρος των εμπορικών πολέμων, του Brexit και τη άνοδο της λαϊκιστικής δεξιάς σε ΗΠΑ, Αγγλία, Βραζιλία, Ινδία και αλλού είναι μάλλον να ανησυχεί κανείς για την δυναμική της παγκόσμιας οικονομίας. Η ιδέα ότι οι κοινωνικές ανισότητες είναι το αναπόφευκτο τίμημα μιας απρόσκοπτης ανάπτυξης είναι εντελώς ξεπερασμένη».

Για την κλιματική αλλαγή:

«Η κλιματική κρίση ανοίγει ένα δρόμο από τον οποίο δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ξεφύγουμε. Είναι δεδομένο ότι θα κινηθούμε προς μία κατεύθυνση ακύρωσης όλων των μορφών παραγωγής και κατανάλωσης που παράγουν CO2. Άρα δεν υπάρχει περίπτωση να θεωρήσει κανείς ότι η ενέργεια, η κατοικία, οι μεταφορές, η βιομηχανία, ο τουρισμός, όλοι οι τομείς της οικονομίας με μία λέξη δεν θα γίνουν περιβαλλοντικά ουδέτεροι. Θα γίνουν. Σημασία έχει το πως θα γίνει αυτό, πως θα αποτραπεί το ενδεχόμενο νέων μορφών κοινωνικού αποκλεισμού, με τι ειδικό βάρος θα δοθεί στις δυνάμεις της αγοράς και τι στην ίδια την κοινωνία, και φυσικά πόσο γρήγορα θα γίνει. Για την Αριστερά οφείλει να πρωταγωνιστήσει σε αυτό το εγχείρημα. Η παραγωγική ανασυγκρότηση για παράδειγμα έχει νόημα συζήτησης μόνο υπό το βάρος της κλιματικής κρίσης αναδεικνύοντας νέες δυνατότητες και προοπτικές για την ελληνική οικονομία».

Για την Ευρωπαϊκή Ένωση

«Η παραμονή της χώρας σε ΕΕ και Ευρώ είναι αδιαπραγμάτευτη. Η ΕΕ οφείλει να αλλάξει η ίδια. Μπροστά είναι οι ίδιες οι προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής και της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, των διεθνών γεωπολιτικών και οικονομικών ανακατατάξεων και φυσικά οι τεράστιες αλλαγές στο εσωτερικό των ευρωπαϊκών κοινωνιών. Η μετάβαση αυτή θέτει θέματα μεταρρύθμισης της ίδιας της ΕΕ. Είναι δεδομένο ότι ο προοδευτικός χώρος, -οι σοσιαλδημοκράτες, οι πράσινοι και η αριστερά επιδιώκουν μία διαφορετική οικονομική πολιτική, αλλαγές στους οικονομικούς θεσμούς και εμβάθυνση της δημοκρατίας σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων…».