Μετά τον Μακεδονικό «Αρμαγεδόνα» τι απέμεινε; – Οι «survivor» και οι «ζωντανοί-νεκροί» της πολιτικής σκηνής

Σε δεινή πολιτική θέση βρίσκεται το πολιτικό σύστημα που αποτελεί την «ραχολοκκαλιά» της διακυβέρνησης των τελευταίων 3,5 ετών μετά την προσωπική απόφαση του πρωθυπουργού Α.Τσίπρα, την οποία στήριξε ο υπουργός Εξωτερικών Ν.Κοτζιάς να εκχωρηθεί το όνομα «Μακεδονία» στα Σκόπια, να αναγνωριστεί το σλαβικό ιδίωμα που μιλάνε ως «μακεδονική γλώσσα» και επιπρόσθετα να αναγνωρίζει στους σλαβόφωνους, αλβανόφωνους κλπ. κατοίκους των Σκοπίων, με «μακεδονική» υπηκοότητα.

Ολα αυτά βρίσκουν απόλυτα αντίθετο το 70% των πολιτών, ενώ το επιδοκιμάζει ένα ποσοστό της τάξης του 15%, μόλις (το υπόλοιπο ποσοστό απλά δεν τοποθετείται)

Ακόμα και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ του 2015 σε ποσοστό 47% τάσσονται κατά της συμφωνίας!

Ο Α.Τσίπρας κατήγαγε μεγάλη επιτυχία σε διεθνές επίπεδο για την κυβέρνησή του και έδωσε στους ξένους αυτό που ήθελαν τόσα χρόνια, εξ ου και οι πανηγυρικοί τόνοι με την οποία υποδέχθηκε ο ξένος Τύπος την υπογραφή της συμφωνίας, που απ’ότι φαίνεται δεσμεύει μόνο τον ίδιο.

Αρκεί η στήριξη των ξένων για να μην «καεί» ολοσχερώς το κυβερνητικό οικοδόμημα με κίνδυνο στις επόμενες εθνικές εκλογές να προσεγγίσει τα μονοψήφια νούμερα, όπως συνέβη με το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2012 και εν συνεχεία την ολική αποδόμησή του στις εκλογές του 2015;

Μόνο αν ανοίξουν οι κρουνοί της ΕΚΤ και αρχίσει να ρέει χρήμα στην χώρα, η ανάπτυξη εκτοξευθεί σε ποσοστά άνω του 4% και εκπέσουν εντελώς τα capital controls.

Οχι ότι δεν θα ηττηθεί και τότε, αλλά απλώς θα μειωθεί η έκταση της ήττας.

Για το αν θα είναι μονοψήφιο ή διψήφιο και αν θα προσεγγίσει το 10 ή το 20 η διαφορά στο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ στην κάλπη, μιλάμε τώρα.

Γίνεται να ανοίξουν οι «κρουνοί» των δανειστών; Αδύνατον. Πρώτον, γιατί τα έχουν πάρει όλα σε οικονομικό επίπεδο, ελέγχουν το κράτος απόλυτα μέχρι το 2057 οπότε και ολοκληρώνεται το Μνημόνιο.

Ακόμα και αν υπάρξει «κούρεμα» με παράταση της συμφωνίας, ας πούμε μέχρι το 2075 και αρνητικό επιτόκιο, απλά δεν χρειάζονται πλέον τον ΣΥΡΙΖΑ. Πάνε σε άλλο πολιτικό σχήμα.

Σε ότι αφορά του ΑΝΕΛ, βαρύ πολιτικό φορτίο που δεν του αναλογεί, πήρε στην πλάτη του ο Π.Καμμένος. Ενα φορτίο, που απλά δεν μπορεί να ανθέξει.

Η αποδυνάμωση του κόμματος του θα συνεχιστεί και θα επιαχυνθεί σε επίπεδο στελεχών, ειδικά από την στιγμή που στη Βόρειο Ελλάδα κρίνεται από τα πρώην στελέχη του ότι είναι καλύτερα να συζητήσουν πλέον με «τις ρίζες τους», δηλαδή τη ΝΔ που έρχεται στην εξουσία, παρά με τους ΑΝΕΛ, που σε επίπεδο ποσοστών είναι σε αυτό του ΛΑΟΣ πλέον.

Ούτε καν το μπλοκ των παλαιοημερολογιτών, που παραδοσιακά των στήριζαν, δεν είναι πλέον και τόσο «μπλοκ». Στην Βόρειο Ελλάδα, έχουν διαφοροποιηθεί πάνω από το 50% των στελεχών των παλαιοημερολογιτών, σε βάρος των αποφάσεων της ηγεσίας του κόμματος.

Δηλαδή ήταν αντίθετοι στην στήριξη της κυβέρνησης Τσίπρα την οποία εκτιμούσαν ότι έπρεπε να είχε αφεθεί να πέσει το περασμένο Σάββατο στην ψήφο δυσπιστίας.

Οταν δύο κορυφαία στελέχη με υψηλά αξιώματα, όπως ο αντιπρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Καμμένος και η εκπρόσωπος Τύπου Μανταλένα Παπαδοπούλου, η οποία μόλις είχε αναλάβει την ευθύνη της προετοιμασίας του κόμματος για τις ευρωεκλογές, αποχωρούν καταγγέλλοντας και παραιτούνται των αξιωμάτων τους, τότε τι να πει κανείς για τα 50+ στελέχη της Μακεδονίας που παραιτήθηκαν από το κόμμα;

Ο Π.Καμμένος θα το πάει μέχρι το τέλος μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ και πλέον ποντάρει ότι μπορεί να ρίξει την κυβέρνηση όταν έρθει το Μακεδονικό για έγκριση της συμφωνίας στην ελληνική Βουλή και να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του στην δεξιά παράταξη (έτσι ή αλλιώς οι βοήθειες που είχε στην κάλπη πέραν του αριστερού χώρου είναι πολύ μικρές).

Κατά τον ίδιο δεν θα φτάσουμε καν εκεί γιατί «η συμφωνία θα μπλοκάρει στις ενδοσκοπιανές πολιτικές διεργασίες». Πράγμα που φαντάζει αδύνατον αυτή την στιγμή.

Σε ότι αφορά τα άλλα κόμματα, η Φώφη Γεννηματά εξέπληξε ευχάριστα τηρώντας θέση απαρέγκλιτα σταθερή κατά της συμφωνίας και κλείνοντας τα αυτιά στις σειρήνες της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Γενικά αγωνίζεται, αρκετά επιτυχημένα μέχρι στιγμής, να περιχαρακώσει τον χώρο της, να μην επιτρέψει διαρροές προς ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και γενικά να διατηρήσει την πολιτική της αυτοτέλεια φιλοδοξώντας να βγει τρίτη δύναμη στο Κοινοβούλιο.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης και κάποιοι βουλευτές του κόμματός του, έχουν ήδη «καεί». Με δεδομένο ότι στη Βουλή έχει δηλώσει ότι θα ψηφίσει την συμφωνία, η μόνη ελπίδα επανεκλογής του είναι μόνο μέσα από τις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι πυο ισχύει και για τον Π.Καμμένο.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συσπείρωσε τις δυνάμεις του κόμματός του γύρω από τη γραμμή απόρριψης της συμφωνίας, αλλά απέχει πολύ από το πιάσει ποσοστά υψηλότερα του 30-32%.

Είχε καλή παρουσία την Παρασκευή και το Σάββατο στη Βουλή και το κυριότερο κατέστρεψε την όποια πιθανότητα δημιουργίας πολιτικού σχηματισμού στα δεξιά του, αφού ο εκ των πρωτεργατών του εγχειρήματος, ο Π.Καμμένος χάθηκε μέσα στην «θάλασσα» των αντιδράσεων που ακολούθησαν την θετική του ψήφο στην κυβέρνηση.

Ο Λαϊκός Σύνδεσμος-Χρυσή Αυγή είναι ο άλλος μεγάλος χαμένος, αλλά σε επίπεδο εντυπώσεων, όχι ψήφων, του τελευταίων κρίσιμων ημερών. Το επεισόδιο με τον Μπαρμπαρούση κατέδειξε αυτό που όλοι οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ γνωρίζουν, αλλά δεν το αποφασίζει η ηγεσία: Επρεπε να είχε γίνει ολική ανανέωση σε πρόσωπα και καταστάσεις στην ΚΟ και στον μηχανισμό.

Το 2018 δεν είναι 2011 και 2012. «Πολιτικοί» τύπου «Μπαρμπαρούση» είναι αφισοκόλληση και ακτιβιστική δουλειά στς περιφέρειές τους, αλλά μέχρι εκεί…

Δεν τα πήγε άσχημα ο Β.Λεβέντης. Τάχθηκε με σαφήνεια και πάθος κατά της συμφωνίας. Στους κερδισμένους στο τέλος της ημέρας, η Ενωση Κεντρώων.

Αντίστοιχα κερδισμένο και το ΚΚΕ που «ξεπλένει» τη ντροπή του παλιού ΚΚΕ και του αντεθνικού ρόλου του στην προσπάθεια απόσχισης της Μακεδονίας από τον εθνικό κορμό.

Οταν θα μάθει να μην αποχωρεί από την Βουλή, να μένει και να δίνει κοινοβουλευτικές μάχες, θα πάει ακόμα καλύτερα…