Η πρώτη μέρα της Ντίσνεϋλαντ ήταν το απόλυτο φιάσκo: Έπιασαν φωτιά τα παιχνίδια- Βούλιαζε κόσμος στην άσφαλτο

Στις 17 Ιουλίου 1955, η Ντίσνεϋλαντ, το «πιο ευτυχισμένο μέρος στον κόσμο» άνοιξε τις πύλες του στο κοινό. Ο Γουόλτ Ντίσνεϋ ήθελε να φτιάξει ένα μαγικό μέρος, όπου οι γονείς θα περνούσαν το ίδιο καλά με τα παιδιά τους. Εκεί οι επισκέπτες θα χάνονταν στον κόσμο των κινουμένων σχεδίων και τοίχοι θα τους εμπόδιζαν να έχουν επαφή με την πραγματικότητα.

Τίποτα δεν έπρεπε να χαλάσει τη μαγεία. Και όμως, η μαγεία χάθηκε την πρώτη μέρα. Η κατασκευή κόστισε 17 εκατομμύρια δολάρια και το έργο ολοκληρώθηκε σε έναν χρόνο και μια ημέρα. Παρ’ όλα αυτά, δεν ήταν έτοιμη να δεχτεί κόσμο. Το ένα πρόβλημα διαδεχόταν το άλλο, με αποτέλεσμα η πρώτη μέρα να μείνει στην ιστορία ως η Μαύρη Κυριακή.

Την πρώτη μέρα, η Ντίσνεϋλαντ άνοιξε αποκλειστικά για 15.000 καλεσμένους. Ο τύπος, συγγενείς και φίλοι των εργαζομένων και μερικοί διάσημοι, μεταξύ των οποίων ήταν ο Τζέρι Λιούις, η Ντέμπι Ρέινολντς, ο Σάμι Ντέιβις Τζούνιορ και ο Φρανκ Σινάτρα έλαβαν το «χρυσό» εισιτήριο. Γρήγορα όμως, το εισιτήριο πλαστογραφήθηκε, με αποτέλεσμα να φτάσουν στο πάρκο οι διπλάσιοι επισκέπτες απ΄ότι αναμενόταν.

Τόσο το προσωπικό όσο και ο χώρος δεν είχε προετοιμαστεί για 30 χιλιάδες ανθρώπους. Δημιουργήθηκε κυκλοφοριακή συμφόρηση. Η ουρά για να μπουν μέσα στη Ντίσνεϋλαντ ξεπερνούσε τα 7 χιλιόμετρα. Ένας επιτήδειος εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση και έστησε στο πλάι της πύλης μια σκάλα, ώστε να μπαίνει ο κόσμος πιο γρήγορα. Έπαιρνε 5 δολάρια από τον καθένα….

Ακόμη και όταν κατάφεραν να μπουν μέσα, η ουρά για κάθε παιχνίδι ήταν τεράστια. Πολλά από τα παιχνίδια που περίμεναν μικροί και μεγάλοι με αγωνία ήταν κλειστά. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί από τους επισκέπτες δεν ενημερώθηκαν σωστά και περίμεναν ώρες έξω από τα παιχνίδια που λειτούργησαν τουλάχιστον ένα μήνα αργότερα. Οι βάρκες στο κανάλι είχαν κολλήσει και έτσι οι εργαζόμενοι έπεφταν μέσα στο νερό για να τις τραβήξουν.

Τα παγκάκια ήταν όλα πιασμένα. Τα μαγαζιά γεμάτα. Μέσα σε λίγες ώρες, τα φαγητά και τα αναψυκτικά είχαν εξαντληθεί. Η θερμοκρασία είχε ξεπεράσει του 38 βαθμούς Κελσίου και οι επισκέπτες δεν είχαν ούτε νερό να πιουν. Παρόλο που στην περιοχή υπήρχαν πολλά σιντριβάνια, τα περισσότερα δεν δούλευαν, λόγω απεργίας των υδραυλικών.

Περίπου το μισό πάρκο εκκενώθηκε όταν διαπιστώθηκε ότι υπήρχε μια διαρροή γκαζιού. Εξαιτίας της διαρροής, το Κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης πήρε φωτιά. Πολλοί επισκέπτες όταν είδαν τις φλόγες να βγαίνουν από το παράθυρο του κάστρου, νόμιζαν ότι ήταν μέρος του σόου. Η φωτιά όμως, γρήγορα τέθηκε υπό έλεγχο και δεν εξαπλώθηκε στο υπόλοιπο κάστρο.

Τα προβλήματα της πρώτης ημέρας, ωστόσο, δεν επηρέασαν τον κόσμο. Στην πρώτη κιόλας εβδομάδα η Ντίσνεϊλαντ έφτασε τους 160 χιλιάδες επισκέπτες, ενώ σε επτά εβδομάδας ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο. Ο Γουόλτ Ντίσνεϊ άκουγε τα παράπονα των επισκεπτών και έκανε αλλαγές. Σε αντίθεση με τους απογοητευμένους επισκέπτες της πρώτης μέρας, τα επόμενα χρόνια, οι περισσότεροι έφευγαν από το «Πιο χαρούμενο μέρος του» μαγεμένοι.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=93&v=SHQowfZPgH4