ΑΝΑΛΥΣΗ: Η Βόρεια Κορέα στην πυρηνική εποχή

Η πυρηνική δοκιμή της Βόρειας Κορέας αποτέλεσε ένα εξαιρετικά σοβαρό πλήγμα στις διεθνείς προσπάθειες ελέγχου της διασποράς των Όπλων Μαζικής Καταστροφής (WMZ-Weapons of Mass Destruction), περιπλέκει επικίνδυνα την ισορροπία δυνάμεων της ευρύτερης περιοχής και θα έχει επιπτώσεις στην υπόθεση των πυρηνικών φιλοδοξιών του Ιράν.

Το πλήγμα που δέχτηκε η αξιοπιστία της στρατηγικής των Ηνωμένων Πολιτειών είναι συντριπτικό. Για μία ακόμη φορά αποδεικνύεται ότι ακόμη και η υπερδύναμη δεν έχει τον τρόπο να αποτρέψει τέτοιες εξελίξεις παρόλη τη συντριπτική στρατιωτική της ισχύ. Τα σχεδόν 12 χιλιάδες στοιχεία πυροβολικού του στρατού της Βόρειας Κορέας που βρίσκονται σε απόσταση 30-40 χιλιομέτρων από την πρωτεύουσα της Νότιας Κορέας, τη Σεούλ, που είναι μεγαλούπολη πληθυσμού 5 και πλέον εκατομμυρίων ανθρώπων και σημαντικότατο οικονομικό κέντρο στην Ασία, καθιστά σκέψεις για στρατιωτική ενέργεια απαγορευτικές.

Η σημαντικότερη επίπτωση όμως της βορειοκορεατικής πυρηνικής δοκιμής αφορά στο μέτωπο των πυρηνικών φιλοδοξιών του Ιράν. Η αδυναμία αποτροπής της εν λόγω εξέλιξης από την πλευρά των Ηνωμένων Πολιτειών στέλνει «λανθασμένα» μηνύματα στην Τεχεράνη που δεν πρόκειται να υποκύψει στις διεθνείς πιέσεις για να εγκαταλείψει το πυρηνικό της πρόγραμμα. Όπως η βορειοκορεατική αποτροπή είναι ισχυρότατη, σύμφωνα με όσα περιγράφηκαν παραπάνω, έτσι και το Ιράν γνωρίζει πως χερσαία επίθεση εναντίον της χώρας είναι αδύνατη, λόγω της γεωγραφικής διαμόρφωσης, αλλά και των δυνατοτήτων των Ιρανών να κάνουν ακόμα πιο δύσκολη τη ζωή των αμερικανικών στρατευμάτων, τόσο στο γειτονικό τους Ιράκ, όσο και στο επίσης γειτονικό Αφγανιστάν. Για να μην αναφερθούμε στην ιρανική δυνατότητα παρακώλυσης της διακίνησης του μεσανατολικού πετρελαίου στις διεθνείς αγορές με κέντρο τα Στενά του Χορμούζ, ενέργεια που θα εκτοξεύσει εκ νέου την τιμή του «μαύρου χρυσού», κάνοντας ακόμη πιο πλούσια μία εκ των βασικότερων γεωπολιτικών ανταγωνιστών της υπερδύναμης χώρα, τη Ρωσία…

Η ενέργεια των Βορειοκορεατών εξόργισε ακόμη και τους σημαντικότερους συμμάχους τους, τους Κινέζους, που κατήγγειλαν σε υψηλούς τόνους την πυρηνική δοκιμή. Η Κίνα δεν έχει κανένα συμφέρον από την παρουσία μιας πυρηνικής Βόρειας Κορέας για δύο κυρίως λόγους: Ο βασικότερος είναι η σχεδόν νομοτελειακά βέβαιη πυρηνικοποίηση και της Ιαπωνίας. Οι σχέσεις Κίνας-Ιαπωνίας παραμένουν «δύσκολες» και το σύνολο της Ασίας, όχι μόνον η Κίνα, φοβάται την αναβίωση του ιαπωνικού εθνικισμού που ξυπνάει τραυματικές μνήμες του πρώτου μισού του 20ου αιώνα (κατάληψη Μαντζουρίας, εισβολή στην Κορέα, υποχρεωτική εκπόρνευση γυναικών στις χώρες όπου επιτίθονταν κλπ.). Οι Ιάπωνες έχουν την τεχνογνωσία να μετατρέψουν τις πυρηνικές τους εγκαταστάσεις κατά τρόπον ώστε να είναι εφικτή η κατασκευή πυρηνικών όπλων και να προχωρήσουν στον απαραίτητο εμπλουτισμό ουρανίου εντός εξαμήνου. Η Ιαπωνία ως ο βασικότερος σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή θα αποτελέσει στόχο σε περίπτωση αμερικανικής επίθεσης της Βόρειας Κορέας. Οι διαθέσεις των Βορειοκορεατών να «αξιοποιήσουν» την Ιαπωνία στο πλαίσιο της αποτρεπτικής τους στρατηγικής απέναντι στις ΗΠΑ φάνηκαν όταν το 1998 πραγματοποίησε δοκιμή του βαλλιστικού πυραύλου Taepodong-1 ο οποίος πέρασε πάνω από την Ιαπωνία πριν καταστραφεί στον Ειρηνικό Ωκεανό. Αυτός είναι και ένας από τους κυριότερους λόγους που οδήγησαν τους Ιάπωνες στην απόφαση να συνεργαστούν πλήρως με τις Ηνωμένες Πολιτείες στην προσπάθεια κατασκευής και ανάπτυξης αντιβαλλιστικής «ομπρέλας».

Ο δεύτερος λόγος που εξηγεί την κινεζική αντίδραση είναι ο φόβος μαζικής εισόδου προσφύγων δεδομένων και των τραγικών συνθηκών στις οποίες διαβιεί ο λαός της Βορείου Κορέας. Ο λοιμός που έπληξε τη χώρα τη δεκαετία του 1990 δεν έχει ξεπεραστεί και πολλοί προειδοποιούν ότι το φαινόμενο θα επανέλθει δριμύτερο. Ασφαλώς και το στυγνό, σταλινικού τύπου καθεστώς του Κιμ Γιονγκ Ιλ ενδιαφέρεται πρωτίστως για την επιβίωσή του…