Διαδικασίες για αποφυλάκιση έχει αρχίσει ο Θεόφιλος Σεχίδης που σκότωσε πατέρα, μητέρα, αδερφή, γιαγιά και θείο (φωτό)

Τις διαδικασίες για να αποφυλακιστεί μετά από 21 χρόνια εγκλεισμού του κάνοντας χρήση των διατάξεων του νόμου ο πρώην φοιτητής Νομικής, Θεόφιλος Σεχίδης, ή αλλιώς επονομαζόμενος από τα ΜΜΕ και ως «Έλληνας Χάνιμπαλ Λέκτερ».

Αποκεφάλισε πατέρα, μητέρα, αδερφή, γιαγιά και θείο, τους τεμάχισε ακούγοντας Τσαϊκόφσκι και έβαλε τους εγκεφάλους τους στο ψυγείο για να τους μελετήσει.

Ο 24χρονος το 1996 τριτοετής φοιτητής της Νομικής Θεόφιλος Σεχίδης κυριευμένος από αδιανόητο ανθρωποκτόνο αμόκ διέπραξε στη Θάσο ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα στα ελληνικά αστυνομικά χρονικά. Καταδικασμένος σε 5φορές ισόβια δεν έχει δεχτεί ούτε μία επίσκεψη όλα αυτά τα χρόνια με το ατάραχο παρουσιαστικό του στα φρικιαστικά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της εποχής εκείνης να αποτελεί ως σήμερα αντικείμενο ψυχιατρικής μελέτης. Οι παρανοϊκές σκέψεις του, που τον οδήγησαν στην μαζική σφαγή των συγγενικών του προσώπων, τιθασεύονται με διαρκή φαρμακευτική αγωγή ενώ η καθημερινότητα του περιλαμβάνει τυπικές επαναλαμβανόμενες πράξεις στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού με μοναδική εξαίρεση τη μέρα που κατέθεσε αίτηση αποφυλάκισης.

«Δύο-τρεις εγκεφάλους τους έβγαλα και τους έβαλα στο ψυγείο. Είχα κάποιες ψυχιατρικές και ιατρικές γνώσεις και ήθελα να εξετάσω την ανατομία του ανθρώπινου εγκεφάλου. Αυτό είναι όλο. Δεν μετάνιωσα για τίποτα, καλά έκανα. Το ένα κεφάλι ήδη είχε σπάσει, τα μυαλά είχαν βγει, οπότε γιατί να μην τα βάλω στο ψυγείο;». Η κυνικότητα της περιγραφής, δίχως ίχνος μετάνοιας, κατά την απολογία του σόκαρε το πανελλήνιο, άφησε άφωνους τους πιο «σκληρούς» αξιωματικούς της Ελληνικής Αστυνομίας και οδήγησε τους ψυχιάτρους να διαγνώσουν σχιζοφρένεια. Όταν το 1998 ο Θεόφιλος Σεχίδης απέσυρε την έφεση που είχε υποβάλει κατά της πρωτόδικης απόφασης είχε παρατηρήσει: «Τι μπορεί να γίνουν οι 5 φορές ισόβια; Είτε τρις, είτε δις ισόβια, μία ζωή στην φυλακή είναι πάλι».

Ο Θεόφιλος Σεχίδης στο δικάστηριο

Τα χρόνια πέρασαν και η εκτίμηση αυτή δείχνει να αναθεωρήθηκε αφού προ 5μήνου υπέβαλε για πρώτη φορά αίτηση αποφυλάκισης βάσει του νόμου Παρασκευόπουλου καθώς συντρέχουν οι λόγοι, που απαιτούνται για την εφαρμογή των ευεργετικών διατάξεων του Ποινικού Κώδικα. Η αίτηση αυτή απορρίφθηκε ένα μήνα αργότερα. Σύμφωνα με τα όσα ορίζονται σχετικά, για να χορηγηθεί υπό όρους απόλυση σε έναν κρατούμενο, που έχει καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη, θα πρέπει να έχει εκτίσει 15 χρόνια. Στην περίπτωση σωρευτικών ποινών ισόβιας κάθειρξης, όπως στην υπόθεση Σεχίδη, ο κρατούμενος μπορεί να ζητήσει την αποφυλάκισή του με όρους όταν συμπληρώσει 19 χρόνια σε σωφρονιστικό κατάστημα με το ανώτατο προβλεπόμενο όριο παραμονής κάποιου σε ελληνική φυλακή για οποιαδήποτε αδίκημα να είναι τα 25 χρόνια.

Μετά την κοινοποίηση της απορριπτικής απόφασης του Δικαστικού Συμβουλίου ο τρόφιμος, τα τελευταία 14 χρόνια, του ψυχιατρείου των φυλακών Κορυδαλλού δεν έχει επανέλθει, έως σήμερα, καταθέτοντας νέο αίτημα, όπως έχει το δικαίωμα να κάνει. Βέβαια, το είδος και η βαρύτητα του εγκλήματος που διέπραξε ο Θεόφιλος Σεχίδης και το βεβαρημένο ψυχιατρικό ιστορικό του θεωρείται ότι θα έχει καταλυτικό ρόλο για το μέλλον του είτε ύστερα από την ολοκλήρωση έκτισης της ποινής του είτε σε μία πιθανή θετική απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου σε μία νέα αίτηση αποφυλάκισης του το προσεχές διάστημα. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν αποκλείεται ο εγκλεισμός του σε δημόσιο ψυχιατρείο, όπως συμβαίνει σε άλλες περιπτώσεις ακούσιου εγκλεισμού σε ψυχιατρικά ιδρύματα μετά από εισαγγελική παραγγελία.

Ο Θεόφιλος Σεχίδης κατά την αναπαράσταση των εγκλημάτων του

Από την απομόνωση για λόγους ασφαλείας στις φυλακές Διαβατών το πρώτο διάστημα ο φοιτητής στη Νομική Κομοτηνής με το διαταραγμένο ψυχικό κόσμο, που αιματοκύλησε την οικογένειά του, βρέθηκε εν συνεχεία στις φυλακές Κορυδαλλού και ύστερα από τις ψυχιατρικές γνωματεύσεις μετακινήθηκε στο ψυχιατρείο του σωφρονιστικού καταστήματος. Μοιράζεται το θάλαμο με 3 ακόμα τροφίμους, που αντιμετωπίζουν ανάλογα ιατρικά προβλήματα. Η σημερινή εικόνα του 45χρονου Θεόφιλου Σεχίδη δεν παραπέμπει στην εικόνα του ψηλού νεαρού με το παγερό βλέμμα και τα μακριά γένια, που έλεγε στους αστυνομικούς που τον ανέκριναν ότι τα άφησε για να μοιάζει με τον Χριστό. Τρώει ακατάπαυστα με αποτέλεσμα να έχουν υπάρξει περίοδοι όλα αυτά τα χρόνια, όπως και στην παρούσα φάση, που έχει παχύνει υπερβολικά ενώ κάποια διαστήματα η διάθεσή του ήταν τέτοια που το σωματικό βάρος του ήταν κάτω του κανονικού. Το αυξημένο βάρος του έχει κινητοποιήσει τις ιατρικές αρχές του ψυχιατρείο καθώς θεωρούνται επιβεβλημένες οι ιατρικές εξετάσεις.

Κατανοεί τα στοιχειώδη, καπνίζει μανιωδώς και προαυλίζεται ελάχιστα. Αυτό είναι το τρίπτυχο της καθημερινότητας του σε ένα ιατρικά ελεγχόμενο περιβάλλον όπου η χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής είναι απαραίτητη για τη διατήρηση ενός ικανοποιητικού επιπέδου διαβίωσης, δεδομένων των συνθηκών. Οπως σημειώνουν όσοι έχουν άμεση επαφή μαζί του, τα τελευταία 10 χρόνια δεν έχει παρουσιάσει υποτροπή, η ψυχιατρική εικόνα του είναι σταθερή και συντηρείται με την χορήγηση μίας ένεσης μία φορά τον μήνα. Οι μετακινήσεις του εντός του ψυχιατρείου είναι περιορισμένες. Από τον θάλαμο στο κυλικείο και από εκεί στο καφενείο. Λιγομίλητος με όλους χωρίς ποτέ να έχει αναφερθεί ή συζητήσει με κανέναν το οτιδήποτε για την πενταπλή δολοφονία στη Θάσο.

Ο Θεόφιλος Σεχίδης κατά τη μεταγωγή του τότε στο δικαστικό μέγαρο

Τα 21 χρόνια του εγκλεισμού του κανείς δεν έχει δει κάποιο συγγενικό ή φιλικό πρόσωπο να τον επισκέπτεται. Η εκδίκαση ενός ξεχασμένου πλημμελήματος πέρυσι στο δικαστικό μέγαρο Θεσσαλονίκης σήμανε συναγερμό στις αρχές των φυλακών καθώς εκφράστηκαν αρχικά φόβοι για τη μεταγωγή του και την παρουσία του στον «έξω κόσμο». Τελικά η μεταγωγή πραγματοποιήθηκε χωρίς να δημιουργηθεί το παραμικρό πρόβλημα από έναν κρατούμενο, που αν και δεν έχει στο μητρώο του καμία πειθαρχική παραπομπή ή ποινή, το όνομά του συγκαταλέγεται μεταξύ των διαβόητων serial killers.