Ρόμπερτ Φισκ: Για τους παλαιστίνιους, το ίδιο πράγμα είναι είτε Ομπάμα είτε Ρόμνεϊ

Προσπαθούν να αποφασίσουν οι Άραβες ποιος θα είναι καλύτερος για τη Μέση Ανατολή, ο Μπαράκ Ομπάμα ή ο Μιτ Ρόμνεϊ; «Φαίνεται ότι ο Ομπάμα είναι ο άνθρωπός τους. Όμως το πρόβλημα, όπως πάντα, είναι ότι δεν κάνει την παραμικρή διαφορά», γράφει ο Ρόμπερτ Φισκ στον «Independent».

Oταν ο ισραηλινός πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου είπε στον Ομπάμα ότι δεν συζητάει την επιστροφή του Ισραήλ στα σύνορα του 1967, «αντί να του απαντήσει σαν ισχυρός και ανεξάρτητος πρόεδρος “Όχι, θα συζητήσεις”, εκείνος ζάρωσε φοβισμένος στο κάθισμά του στον Λευκό Οίκο». Ο Ρόμνει, «ο οποίος καταλαβαίνει τη Μέση Ανατολή όσο κι εκείνος ο πάστορας που καίει το κοράνι», δηλώνει ότι τους Παλαιστινίους δεν τους ενδιαφέρει καθόλου η ειρήνη.

Ο Φισκ προβλέπει ότι «η παλαιά ιστορία αγάπης με το Ισραήλ θα συνεχιστεί – εκτός αν το Ισραήλ επιτεθεί στο Ιράν και παρασύρει την Αμερική σε έναν ακόμη πόλεμο στη Μέση Ανατολή». Όμως όποιος κερδίσει τις αμερικανικές εκλογές «θα έχει να χειριστεί έναν νέο αραβικό κόσμο».

Το καινούργιο σ’ αυτό τον κόσμο είναι ότι η Αραβική Αφύπνιση – «ας ξεχάσουμε τον όρο “Ανοιξη”», λέει ο βετεράνος αυτός ανταποκριτής στη Μέση Ανατολή – αποτελεί μια προσπάθεια των λαών αυτών να ανακτήσουν την αξιοπρέπειά τους και να λαμβάνουν οι ίδιοι τις αποφάσεις τους, με βάση τις δικές τους επιθυμίες και όχι εκείνες των δεσποτικών πρώην προέδρων τους ή της Ουάσινγκτον. «Η Χίλαρι Κλίντον δεν φαίνεται να το έχει κατανοήσει αυτό. Ο Ομπάμα ίσως. Ο Ρόμνεϊ; Στοιχηματίζω ότι δεν θα μπορούσε να ζωγραφίσει ένα χάρτη των χωρών της περιοχής, εκτός από μία, βεβαίως».

«Αντίθετα προς την πεποίθηση των Δυτικών ότι οι Αραβες αγωνίζονται για τη δημοκρατία, ο αγώνας στη Μέση Ανατολή – είτε η “μαλακή επανάσταση” στην Τυνησία είτε η σφαγή στη Συρία _ γίνεται για την αξιοπρέπεια, για το δικαίωμα των ανθρώπων να μην αφήνουν έναν τύραννο να παίρνει μια χώρα και να της συμπεριφέρεται σαν να ήταν ιδιοκτησία του».

«Ναι, οι επαναστάσεις είναι άτσαλες», συνεχίζει ο Φισκ. Όμως «είναι και αργές: όλοι οι αναγνώστες αυτού του άρθρου θα έχουν πεθάνει ή θα είναι σε βαθιά γεράματα προτού ολοκληρωθεί η αραβική “επανάσταση”. Αλλά οι μέρες που οι αμερικανοί πρόεδροι έδιναν οδηγίες στους ηγεμόνες της Μέσης Ανατολής για το τι να πουν και τι να κάνουν φθάνουν στο τέλος τους».

«Δυστυχώς οι Παλαιστίνιοι είναι οι μόνοι που δεν επωφελούνται από τις αραβικές επαναστάσεις. Δεν τους έχει απομείνει αρκετή γη για να αποκτήσουν το κράτος τους. Αυτό είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Οποιος το αμφισβητεί, να πάρει ένα αεροπλάνο για το Ισραήλ και να ρίξει μια ματιά στη Δυτική Οχθη. Δεν έχει απομείνει χώρος για την Παλαιστίνη. Αυτή είναι η πραγματική τραγωδία την οποία πρέπει να αντιμετωπίσουν οι αμερικανοί πρόεδροι στα χρόνια που έρχονται».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr