Δημοκρατία της Μολδαβίας: Εθνικό αδιέξοδο

Μετά από δύο δεκαετίες της τυπικής της ανεξαρτησίας, η Μολδαβία βρέθηκε σε γεωπολιτικό αδιέξοδο. Από την άποψη πολλών ειδικών του Κισινάου, η Δημοκρατία της Μολδαβίας βρίσκεται σε σταυροδρόμι ανάμεσα στη Ρωσία και την Ευρωπαϊκή Ένωση και η ενοποίησή της προς την ευρωπαϊκή ή την ανατολική κατεύθυνση είναι απλώς ζήτημα χρόνου.

Δυστυχώς, το πιο πιθανό είναι το σενάριο «αιώνιας» αβεβαιότητας λόγω της οποίας η Μολδαβία θα βρίσκεται εγκλωβισμένη ανάμεσα σε δύο πολιτικούς συνασπισμούς χωρίς οποιονδήποτε όφελος απ’αυτή την ψευδοουδέτερη της θέση.

Παρά τις τακτικές εκστρατείες των οπαδών της ένωσης της Μολδαβίας με τη Ρουμανία στην πολιτική σκηνή και στα ΜΜΕ, το σενάριο αυτό φαίνεται μάλλον αδύνατο.

Το Βουκουρέστι δεν είναι ανεξάρτητο στις αποφάσεις του και οι Βρυξέλλες δεν θα ήθελαν, απ’ ό,τι φαίνεται, να δεχτούν εστία διεθνικής έντασης στο χώρο της ΕΕ. Οποιαδήποτε αλλαγή των σημερινών συνόρων θα ανοίξει πραγματικά, όπως λένε «το κουτί της Πανδώρας» και θα δημιουργήσει προηγούμενο από το οποίο δεν θα παραλείψουν να επωφεληθούν άλλες χώρες.

Το προηγούμενο της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου έχει ανοίξει το δρόμο για την ανεξαρτησία της Νότιας Οσετίας και της Αμπχαζίας.

Είναι απίθανο ότι οι Βρυξέλλες θα θελήσουν να παίξουν το ίδιο παιχνίδι, επειδή στην περίπτωση της Μολδαβίας, αυτό δεν θα σημαίνει αναγνώριση της ανεξαρτησίας, αλλά αναγνώριση της προσάρτησης, γεγονός που θα δώσει εντελώς διαφορετικές δυνατότητες στους γεωπολιτικούς αντιπάλους της ΕΕ.

Η προσάρτηση της Μολδαβίας έρχεται σε αντίθεση με την πανευρωπαϊκή τάση προς την προσήλωση στον κατακερματισμό των ισχυρών εθνικών κρατών.

Η «ευρω-γραφειοκρατία» βλέπει με ευμένεια τις αποσχιστικές προσπάθειες της Καταλονίας, της Σκωτίας, κλπ. Για τις Βρυξέλλες είναι πολύ πιο εύκολο να έχουν να κάνουν με μικρές «περιφέρειες» απ’ ό,τι με τις ισχυρές εθνικές ελίτ.

Υπό αυτές τις συνθήκες το Βουκουρέστι θα καταπιαστεί προφανώς με την αντιμετώπιση των προσπαθειών πρόσδοσης καθεστώτος αυτονομίας στην Τρανσυλβανία και άλλων σεναρίων διοικητικής διαίρεσης της Ρουμανίας, και δεν θα έχει ούτε μέσα, ούτε και δυνάμεις για την προσάρτηση της Μολδαβίας. Ο μεγαλύτερος στόχος, στον οποίο μπορεί να υπολογίζει η Ρουμανία σ΄αυτό το σενάριο – είναι η διατήρηση σημαντικής επιρροής της στην εσωτερική πολιτική ζωή του Κισινάου.

Το σενάριο της ένταξης της Μολδαβίας στην ΕΕ είναι εντελώς αδύνατο. Στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης το πολιτικό κόστος της ένταξης της φτωχότερης χώρας της Ανατολικής Ευρώπης στην ΕΕ θα είναι πολύ υψηλό και το στρατηγικό όφελος – μηδενικό.

Όσον αφορά το σενάριο ένταξης στην Τελωνειακή Ένωση είναι μάλλον απραγματοποίητο, παίρνοντας υπόψη την τρέχουσα πολιτική συγκυρία. Το Κομμουνιστικό Κόμμα, παρά την φιλορωσική ρητορική του, έχει χαλάσει για πάντα τις σχέσεις του με τη Μόσχα, όταν τορπίλιζε εσκεμμένα το σχέδιο Κοζάκ για τη διευθέτηση της διένεξης της Υπερδνειστερίας, και κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι η υποθετική επάνοδος των κομμουνιστών στην εξουσία δεν θα σημαδευτεί από μια νέα προδοσία των συμφερόντων των ρωσόφωνων ψηφοφόρων και νέες ερωτοτροπίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δημιουργείται αρκετά παράδοξη κατάσταση: υπάρχει επιθυμία ενός μέρους των ψηφοφόρων για την ενοποίηση με την Τελωνειακή Ένωση, ενώ δεν υπάρχει πολιτική δύναμη, που θα ήταν ικανή να εργάζεται εποικοδομητικά με αυτούς τους ψηφοφόρους.

Τα αποτελέσματα της πρόσφατης δημοσκόπησης φαίνονται σήμερα σαν καταδίκη της πολιτικής ελίτ της Μολδαβίας. Κανένας από τους ντόπιους πολιτικούς δεν μπορεί να καυχηθεί ότι έχει υψηλό επίπεδο εμπιστοσύνης του λαού.

Ο Πρωθυπουργός Βλαντ Φιλάτ χαίρει της εμπιστοσύνης του 19% των ερωτηθέντων και ο ηγέτης των κομμουνιστών Βλαντίμιρ Βορόνιν – του 17%. Για τους υποστηρικτές του «ευρωπαϊκού δρόμου ανάπτυξης» δυσάρεστη έκπληξη στάθηκε το πολύ υψηλό επίπεδο δημοτικότητας του Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο Πρόεδρος της Ρωσίας χαίρει της εμπιστοσύνης του 74,6% των ερωτηθέντων.

Τα στοιχεία αυτά δεν μπορούν να αποδοθούν πια στις «σκευωρίες του Κρεμλίνου», όπως έκανε συνήθως ο Τύπος της Ρουμανίας, επειδή η έρευνα έχει διεξαχθεί από την οργάνωση Internet Printing Protocol (IPP), που είναι γνωστή για τους δεσμούς της με τις αμερικανικές δομές, οι οποίες ασχολούνται με τον «εκδημοκρατισμό» της Ανατολικής Ευρώπης.

Κρίνοντας από τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας, κανένας από τους Ευρωπαίους ή τους Αμερικανούς δεν έχει παρόμοιο επίπεδο δημοτικότητας. Ο Πρόεδρος της Ρουμανίας Τραϊάν Μπασέσκου χαίρει της εμπιστοσύνης του 37,8%, και ο Μπαράκ Ομπάμα, μόνο του 48,9% των ερωτηθέντων.

Η Μολδαβία βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση. Η άρχουσα τάξη θέλει, αλλά δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ένταξης της Μολδαβίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η ένταξή της στην Τελωνειακή Ένωση είναι δυνατή, αλλά είναι ακατόρθωτη αν δεν εμφανιστεί στην ίδια τη Μολδαβία ισχυρή πολιτική δύναμη, στην οποία θα έδιναν τις ψήφους τους οι ψηφοφόροι-ευρωσκεπτικιστές.

Έτσι, λοιπόν δεν υπάρχει καμιά κίνηση σε κρατικό επίπεδο με αποτέλεσμα οι πολίτες της Μολδαβίας να είναι αναγκασμένοι να ασχολούνται με τα προβλήματα της ενοποίησης σε ατομικό επίπεδο. Άλλοι συμπληρώνουν τις γραμμές των Ευρωπαίων αλλοδαπών και άλλοι πηγαίνουν στη Ρωσία.

Σχηματίζεται η εντύπωση ότι το κύριο πρόβλημα της Δημοκρατίας της Μολδαβίας, συνίσταται στο ότι η κατάσταση αυτή συμφέρει την ηγεσία της χώρας.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr