«Κλαίνε» οι ασφαλιστικές, «κλαίνε» και οι ιδιωτικές κλινικές, για τους ασφαλισμένους ποιος θα κλάψει;

Συγκινηθήκαμε με τη χθεσινή, «δακρύβρεχτη» ομιλία του προέδρου της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών, Αλέξανδρου Σαρρηγεωργίου. Σε συνέδριο, ο κ. Σαρρηγεωργίου δήλωσε πως για την αύξηση των ιδιωτικών ασφαλίστρων δεν φταίνε οι ασφαλιστικές, αλλά οι ακριβές ιδιωτικές κλινικές.

«Το πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικοί δεν βρίσκουν εύκολο να εξηγήσουν στον κόσμο ότι δεν φταίνε οι ασφαλιστικές εταιρείες (σ.σ. για την αύξηση των ασφαλίστρων).Στην πραγματικότητα, σε αυτή την περίπτωση δεν φταίνε καθόλου οι ασφαλιστικές εταιρείες, αλλά άλλοι παράγοντες κόστους — δηλαδή τα νοσοκομεία». Είπε ο κ. Σαρρηγεωργίου και μας πήραν «τα ζουμιά.»

Οι δηλώσεις αυτές ήρθαν λίγο μετά τις αιχμές του Τάκη Θεοδωρικάκου, ο οποίος είχε κατηγορήσει τις ασφαλιστικές εταιρείες για αθέμιτες πρακτικές, προαναγγέλλοντας μάλιστα ελέγχους, ενώ στις αρχές του έτους, είχε ξεκαθαρίσει ότι αυξήσεις της τάξης του 15% στα ασφάλιστρα για το 2025 δεν είναι αποδεκτές.

Οι ασφαλιστικές, από την πλευρά τους, στρέφονται κατά των ιδιωτικών νοσοκομείων, κατηγορώντας για πολύ υψηλές τιμές αλλά και για «διπλή τιμολόγηση,» δηλαδή, ότι δίνουν διαφορετική τιμή στην ασφαλιστική και διαφορετική σε πελάτες που πληρώνουν από την τσέπη τους, κάτι που ισχύει. Με άλλα λόγια, θεωρούν άδικο το ότι κάποιος που πληρώνει με μετρητά μπορεί να πετύχει καλύτερη τιμή από εκείνον που έχει ασφάλεια.

Όμως αλήθεια, τι ακριβώς προτείνουν; Να μην μπορεί κάποιος χωρίς ασφάλιση να έχει πρόσβαση σε περίθαλψη στα μέτρα του; Και στην τελική τι τους ενδιαφέρει η τιμή που διαπραγματεύεται ένας ασθενής με ένα ιδιωτικό νοσοκομείο;

Από την άλλη, οι ιδιωτικές κλινικές έχουν πιάσει και αυτές την «κλάψα», υποστηρίζοντας ότι το 2024 το κόστος νοσηλείας μειώθηκε κατά «άκουσον-άκουσον» 4%. Μάλιστα η δήλωση αυτή έρχεται μετά την περίοδο της πανδημίας κατά τη διάρκεια της οποίας τα ιδιωτικά θεραπευτήρια τα «κονόμησαν χοντρά» λόγω των rapid και μοριακών tests, αλλά και των χειρουργείων που δεν μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τα δημόσια νοσοκομεία τα οποία είχαν επωμιστεί όλο το βάρος της νοσηλείας των περιστατικών COVID.

Φυσικά από αυτό το «πινγκ-πονγκ» ευθυνών και οι δύο κλάδοι βγαίνουν κερδισμένοι αφού υψηλότερες τιμές σημαίνουν υψηλοτέρα έσοδα στην «υγειά των κορόιδων.»

Στο τέλος, οι μόνοι που κλαίνε πραγματικά είναι οι ασφαλισμένοι, οι οποίοι βλέπουν τα ασφάλιστρά τους να εκτοξεύονται, ενώ οι παροχές συρρικνώνονται. Είναι χαρακτηριστικό ότι συμβόλαια που πριν από λίγα χρόνια κόστιζαν κάτω από 1.000 ευρώ, πλέον ξεπερνούν τα 1.500 ευρώ, και σε ορισμένες περιπτώσεις αγγίζουν ακόμη και τις 2.000 ευρώ. πάνω από 1.500 ευρώ — για επεμβάσεις, το κόστος δεν συζητιέται καν. Μάλιστα αυτό σε μια χώρα όπου το δημόσιο σύστημα υγείας είναι πλήρως απαξιωμένο, με αποτέλεσμα η ιδιωτική ασφάλιση να κρίνεται απαραίτητη.

Όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στο κόστος της ιδιωτικής ασφάλισης αναγκάζονται να «ξεχάσουν» κάθε σκέψη για επίσκεψη σε ιδιωτικό νοσοκομείο. Μόνο μία απλή εξέταση σε εξωτερικό ιατρείο ξεπερνά τα 100 ευρώ, ενώ μία και μόνο ημέρα νοσηλείας μπορεί να κοστίσει πάνω από 1.500 ευρώ, ενώ ακόμα και για απλές επεμβάσεις, το κόστος είναι απλησίαστο.

Αλήθεια ο υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης, έχει να πει κάτι για όλα αυτά; Ή μήπως είναι απασχολημένος αποκλειστικά με την εκχώρηση του DNA των νεογνών σε ιδιώτες;