Που εξαφανίστηκε ο «Γιάγκος Δράκος»; – Πως είναι σήμερα ο δημοφιλής ηθοποιός; (φωτο)

Τον Χρήστο Πολίτη τον μάθαμε όλοι ως «Γιάγκο Δράκο» στην επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά του Νίκου Φώσκολου «Η Λάμψη».

Το πηγαίο ταλέντο, η αρχοντιά και η βαριά φωνή του τον έκαναν ξεχωριστό και, όπως απέδειξε στην πορεία της ζωής του, είναι ξεχωριστός. Σήμερα, στα 77 του χρόνια, ο ηθοποιός εξακολουθεί να ζει απομονωμένος στην Επίδαυρο, έχοντας κόψει κάθε επαφή με τους συναδέλφους του. Περιστοιχισμένος από την οικογένειά του και λίγους καλούς φίλους, ζει μακριά από τα φώτα της τηλεόρασης, του θεάτρου και του κινηματογράφου. Και είναι επιλογή του. Δεν σηκώνει το τηλέφωνο εάν τύχει και είναι ανοικτό, δεν απαντάει σε μηνύματα, δεν εμφανίζεται συχνά στην Αθήνα παρά μόνο πολύ επιλεκτικά σε κάποιες θεατρικές παραστάσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωταγωνιστής της θρυλικής «Λάμψης», πικραμένος βαθιά από το σινάφι του, αποφάσισε να ρίξει μαύρη πέτρα και να τα αφήσει όλα πίσω του. Ζει σχεδόν ασκητικά, όπως έχει αποκαλύψει η Κάτια Δανδουλάκη με την οποία υπήρξε φίλος, αλλά σήμερα δεν έχει καμία επαφή μαζί της. Όπως είχε πει η ίδια χαρακτηριστικά: «Δεν έχουμε μιλήσει, δεν θέλει απ’ ότι έχω καταλάβει. Όχι προσωπικά με εμένα, γενικά. Ο Χρήστος έχει προτιμήσει να «μονάσει», ζει πια κοντά στην Επίδαυρο. Είναι μια χαρά με την οικογένειά του, τους ανθρώπους του, τους φίλους του, αλλά κουράστηκε προφανώς και ήθελε μετά απ’ όλα αυτά την απόλυτη απομάκρυνση».

Πρόσφατα, σε μια από τις σπανιότατες συνεντεύξεις του στον Νίκο Νικόλιζα, είχε εξηγήσει τους λόγους που τον οδήγησαν στην απόφαση να εξαφανιστεί: «Όπως οι ποδοσφαιριστές κρεμάνε τα παπούτσια, έτσι και οι ηθοποιοί πρέπει να φεύγουν. Αποσύρεται κάποιος από τον χώρο, αν δεν κάνει για τον χώρο ή δεν του κάνει ο χώρος. Για μένα οι συνθήκες του επαγγέλματος ήταν τέτοιες που δεν μου άρεσε πια. Οι προτάσεις που μου έγιναν έκτοτε ήταν αστείες. Δεν με ενδιέφερε να μπω σε μια θεατρική καθημερινότητα, να είμαι συνέχεια στη σκηνή, να με βλέπει ο κόσμος, να παίρνω χρήματα. Όχι, αυτό δεν με ενδιέφερε καθόλου. Και μιλάω για το θέατρο αποκλειστικά. Η τηλεόραση είναι άλλο πράγμα. Είναι ένας χώρος που κάποιος βγάζει λεφτά. Και γι’ αυτό, άλλωστε, έκανα τηλεόραση. Το θέατρο είναι μια κατάθεση ψυχής».