Σκέψεις των εορτών: Ας βρούμε τον τρόπο να δουλέψουμε όλοι μαζί

Η κρίση που περνάει η χώρα μας έχει μπει για καλά  στη ζωή μας και επηρεάζει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τη καθημερινότητα μας.

Όλες οι σταθερές μας έχουν ανατραπεί μέσα σε μια πρωτοφανή και πολυεπίπεδη κρίση. Καλούμαστε όλοι να ανασυνταχτούμε, να επανατοποθετηθούμε, να επανασχεδιάσουμε την οικογενειακή και προσωπική μας καθημερινότητα.

Η περίοδος του υπερκαταναλωτισμού που αλόγιστα απολαύσαμε τα τελευταία χρόνια με τη ραγδαία άνοδο των προσωπικών μας δεδομένων έχει περάσει. Έχει περάσει χωρίς τουλάχιστον να την έχουμε χαρεί, γιατί  η κακώς εννοούμενη αντιπολίτευση σε αυτή τη βασανισμένη χώρα, δεν μας άφησε να χαρούμε ποτέ και τίποτα. Νοσταλγούμε τα τελευταία χρόνια και τους όρους ζωής και διαβίωσης που θα ζήλευαν όλοι οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, αλλά εμείς τα περάσαμε πάντα δυστυχείς, πάντα διαμαρτυρόμενοι, πάντα αδικημένοι, πάντα καταπατημένοι, πάντα αναξιοπαθούντες πάντα ανικανοποίητοι.

Αν όλα έγιναν λάθος, τότε εμείς τα προκαλέσαμε με τη ψήφο μας. Πιστέψαμε σε μεγάλες  υποσχέσεις; Δικό μας το λάθος και είμαστε υπεύθυνοι γι αυτό, τώρα πληρώνουμε. Αν πάλι έγιναν και κάποια καλά, τότε μπράβο σε μας για τις επιλογές μας στη κάλπη. Στο κάτω – κάτω καμία κυβέρνηση μετά το 1974 δεν ανέβηκε στην εξουσία χωρίς τη δική μας ψήφο.

Μια προσεκτική σύγκριση σε προσωπικό επίπεδο της καθημερινότητας μας το 1980 με τη σημερινή της κρίσης θα μας βοηθήσει να εξάγουμε συμπεράσματα ψύχραιμα και δίκαια. Τι είχαμε τότε, τι έχουμε σήμερα. Η σύγκριση αυτή θα μας βοηθήσει επιτέλους να καταλάβουμε πώς ξέσπασαν όλα αυτά τα κακά στο κεφάλι μας, γιατί μόνο έτσι μπορούμε να σχεδιάσουμε καλύτερα το μέλλον μας

Και μέσα σε όλα αυτά η κυβέρνηση βρίσκεται σε απόγνωση και αμηχανία. Ένα κράτος χωρίς συνοχή και άποψη, ένα κράτος που προσπαθεί χωρίς αποτέλεσμα γιατί – δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι δεν βρίσκεται πια στην αντιπολίτευση – προσπαθεί άδικα και απεγνωσμένα να βρει την αλληλεγγύη που τόσα χρόνια βρισκόταν – και παραμένει ακόμα – μόνο στα όνειρα του.

Ας σκεφτούμε, πως πηγαίνουμε στο νοσοκομείο και δεν βρίσκουμε γιατρό και φροντίδα, πως πηγαίνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο και δεν βρίσκουμε δάσκαλο, πως πηγαίνουμε στο σούπερ μάρκετ και δεν  έχουμε για τα βασικά μας, πως τελικά ξυπνάμε το πρωί και δεν έχουμε που να πάμε να δουλέψουμε.

Δεν είναι ακόμα αργά για την ανατροπή, αν όλοι μαζί το αποφασίσουμε. Προλαβαίνουμε. Υπάρχουν μεταξύ μας άνθρωποι, υπάρχουν αξίες, υπάρχει αγάπη και αδελφοσύνη, υπάρχει ευαισθησία.  Υπάρχουν φορείς που με σοβαρότητα και συνέπεια αγωνίζονται για ένα καλύτερο σήμερα, -ας αρκεστούμε επί του παρόντος μόνο στο σήμερα- το αύριο μπορεί να περιμένει. Τα θετικά παραδείγματα αφθονούν γύρω μας.

Μπορούμε να κάνουμε μια καινούργια αρχή, για μας, για τα παιδιά  και τα εγγόνια μας. Εμείς στη ΦΛΟΓΑ και στον Ξενώνα για τα παιδιά που νοσούν ( www.floga.org.gr) αυτό κάνουμε. Συμπληρώνουμε μόνοι μας, με κόπο, τα κενά της πολιτείας στην υγεία – όσο μπορούμε- προκειμένου να κερδίσουμε τη ζωή και την υγεία των παιδιών μας και προσπαθούμε για ένα καλύτερο σήμερα. Αναγνωρίζουμε την κρίση και τις άλλες ομάδες συνανθρώπων μας που έχουν ανάγκη και προσπαθούμε να ζητούμε τα λιγότερα.

Τα πράγματα είναι άσχημα και ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε. Αυτά τα Χριστούγεννα, αυτή την Πρωτοχρονιά, ας σταματήσουμε τα πείσματα, την γκρίνια και τις κρίσεις σε όλους και σε όλα και ας βρούμε τον τρόπο να  δουλέψουμε όλοι μαζί. Ας στηρίξουμε αυτούς που εμείς επιλέξαμε πριν μερικούς μήνες για να φέρουν ένα καλύτερο αύριο για όλους μας.

*Η Μαρία Τρυφωνίδου είναι Πρόεδρος του Συλλόγου Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια Η ΦΛΟΓΑ (www.floga.org.gr)