Όσκαρ Ουάιλντ: Μια ζωή, ένα σκάνδαλο και το τέλος

Στην εποχή που διανύουμε, παρατηρούμε έντονα την αυτοπροβολή του κόσμου μέσα από τα social media, που πολλές φορές η λανθασμένη μεταχείριση τους οδηγούν σε…σκάνδαλα. Και αμέσως σκέφτομαι τον Όσκαρ Ουάιλντ!

“Υπάρχει ένα μόνο πράγμα χειρότερο από το να μιλάνε για σένα κι αυτό είναι να μη μιλάνε για σένα.”

Λέγεται συχνά ότι τα καλά νέα ταξιδεύουν γρήγορα, αλλά όλοι γνωρίζουμε καλύτερα ότι μια κακή είδηση , κινείται πολύ πιο γρήγορα. Όλοι αγαπούν ένα καυτό σκάνδαλο χωρίς να έχει σημασία το πόσο μεγάλο ή μικρό είναι. Δεν υπάρχει τίποτα πιο διασκεδαστικό από το να παρακολουθήσετε την άνοδο μιας προσωπικότητας κι ακόμα καλύτερα την πτώση της… από ψηλά.

Το παιχνίδι αυτό το γνώριζε καλύτερα απ’ όλους ο Όσκαρ Ουάιλντ, ο μάστορας της αυτοπροβολής. Για όσους δεν τον γνωρίζετε, ήταν ένας Ιρλανδός μυθιστοριογράφος, ποιητής, κριτικός και δραματουργός που έγινε γνωστός σαν θεατρικός συγγραφέας στο Λονδίνο την δεκαετία του 1880. Οι περισσότεροι σήμερα τον γνωρίζουν για το έργο του “Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ”.

Στην εποχή του, ο Ουάιλντ τράφηκε λαίμαργα με όλη την δημοσιότητα που απέκτησε, λόγω του ότι ήταν αντισυμβατικός και από τους πρώτους εκπροσώπους του αισθητισμού. Γνωστός για το οξυδερκές πνεύμα, τις εξεζητημένες εμφανίσεις και τους πνευματώδεις διαλόγους του, ο Ουάιλντ έγινε μια από τις διασημότερες προσωπικότητες της εποχής του. Κι η αιτία; Πιστεύω ότι κέρδισε τα πλήθη επειδή ενσωμάτωσε στο λόγο του τις σκέψεις του για την παρακμή, τη δολιότητα και την ομορφιά μαγεύοντας την υψηλή κοινωνία.

Αυτό που συμβαίνει όμως με τέτοιους ανθρώπους, είναι ότι αν τους πάρει η κατηφόρα πέφτουν κατευθείαν στην κόλαση, ειδικά αν δίπλα τους καραδοκούν ζηλόφθονα πρόσωπα. Για να λέμε όμως και του στραβού το δίκιο κι ο Όσκαρ Ουάιλντ είχε υπερεκτιμήσει τον εαυτό του. Στο απόγειο της φήμης του, αποφάσισε να μηνύσει τον Μαρκήσιο του Κουίνσμπερι για συκοφαντία -ο Μαρκήσιος ήταν ο πατέρας του εραστή του Ουάιλντ, ο οποίος είχε καταλάβει πολύ καλά τι συνέβαινε μεταξύ τους. Ενώ οι κατηγορίες μπορούσαν να επιφέρουν κάθειρξη έως και δύο ετών, στη διάρκεια της δίκης παρουσιάστηκαν αποδείξεις οι οποίες ανάγκασαν τον Ουάιλντ να αποσύρει τις κατηγορίες και να οδηγήσουν στην σύλληψή του με την κατηγορία του σοδομισμού (η ομοφυλοφιλία ήταν τότε ποινικό αδίκημα στην Αγγλία). Ύστερα από δύο ακόμα δίκες, κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε δύο χρόνια καταναγκαστικών έργων. Μετά από όλα αυτά ο Όσκαρ Ουάιλντ έχασε το άστρο του και εξαφανίστηκε από όλους. Πέθανε άπορος στο Παρίσι χωρίς να έχει χάσει ούτε λίγο απ’ το προκλητικό χιούμορ του που λάτρευε. Τα τελευταία του λόγια ήταν “Η ταπετσαρία μου κι εγώ δίνουμε μάχη μέχρι θανάτου, ένας από τους δύο πρέπει να φύγει”.

Οπότε αν δεν σας καλύπτει το τρέχον σκάνδαλο, να ξέρετε ότι πάντοτε ακολουθεί ένα άλλο. Εάν γίνετε τροφή για σκάνδαλο, προσέξτε μην έχετε το τέλος του Όσκαρ Ουάιλντ.

Αν όμως είστε από αυτούς που δεν ασχολείστε με τα σκάνδαλα, πείτε μου πόσο καλύτερα νιώθετε με τα παρακάτω λόγια του Όσκαρ Ουάιλντ.

“Είμαστε όλοι βουτηγμένοι στο βούρκο,

αλλά κάποιοι από μας κοιτάνε τα άστρα”

Πηγή: Jason Arkley