Πρότυπο για τη Ρώμη το αρχαίο θέατρο της Μυτιλήνης (φωτο)

Το πρόγραμμα αποκατάστασης του εμβληματικού αρχαίου θεάτρου Μυτιλήνης, στον βαθμό που αυτό είναι δυνατόν, ανακοίνωσε μιλώντας στον Σταθμό Αιγαίου της ΕΡΤ, ο προϊστάμενος της εφορίας αρχαιοτήτων Λέσβου Παύλος Τριανταφυλλίδης.

Σύμφωνα με τα όσα ειπώθηκαν, τα τελευταία τρία χρόνια η αρχαιολογική έρευνα που γίνεται στον αρχαιολογικό χώρο σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Μπάρι έχει φέρει στο φως σημαντικά στοιχεία της μορφής του αρχαίου θεάτρου και το επόμενο διάστημα, αφού έχουν ολοκληρωθεί και εγκριθούν οι σχετικές μελέτες, ξεκινά το έργο αποκατάστασης.

Το αρχαίο θέατρο της Μυτιλήνης, της Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής εποχής, θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα και μεγαλύτερα θέατρα του αρχαίου κόσμου, χωρητικότητας 18 με 20.000 θεατών, αποτέλεσε δε πρότυπο για την κατασκευή αρχαίου θεάτρου στη Ρώμη.

Στα πλαίσια των εργασιών που θα πραγματοποιηθούν θα αποκατασταθεί η εμβληματική σκηνή του θεάτρου, ένα κτίριο διώροφο στην αρχαιότητα, μήκους 12 μέτρων και πλάτους 10 μέτρων.

Επίσης θα αποκατασταθεί πλήρως η αριστερή πάροδος του θεάτρου με τα εντυπωσιακά στοιχεία που βρέθηκαν κατά την ανασκαφή , οι κόγχες με τις επιγραφές και τα αγάλματα.

Αυτό που δεν φαίνεται πως μπορεί να αποκατασταθεί είναι τα εδώλια στο κοίλο του θεάτρου, αφού η συντριπτική πλειονότητα των έχει καταστραφεί ή χρησιμοποιηθεί σε νεότερα κτίσματα.

Οι εργασίες αποκατάστασης θα διαρκέσουν πέντε χρόνια, ενώ κάθε καλοκαίρι το θέατρο θα συνεχίσει να αποδίδεται για επιλεγμένες παραστάσεις και το κοινό να παρακολουθεί από κοντά την πορεία της αποκατάστασης.

Όπως ο κ. Τριανταφυλλίδης ανακοίνωσε, του χρόνου το καλοκαίρι η εφορία αρχαιοτήτων Λέσβου θα πραγματοποιήσει ένα συνέδριο στο αρχαιολογικό μουσείο Μυτιλήνης όπου θα παρουσιάσει όλα τα ευρήματα της έρευνας των τελευταίων χρόνων και το πλάνο αποκατάστασης του αρχαίου Θεάτρου.

Χθες, στο μεταξύ, ολοκληρώθηκαν οι παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο της Μυτιλήνης με το έργο «Νεφέλες» του Αριστοφάνη από την Ένωση θεατρικών Σωματείων Λέσβου «ΘΕΣΙΣ».
Φέτος, ήταν η δεύτερη χρονιά που στο αρχαίο θέατρο ανέβηκαν επιλεγμένες θεατρικές παραστάσεις από τα θεατρικά σωματεία του νησιού, με περιορισμένο αριθμό θεατών.