Ο πνευματικός αγώνας πρέπει να έχει τέσσερα χαρακτηριστικά

(Α’ Κορ. 16.13-24)
«Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρί­ζε­σθε, κρα­ται­­οῦσθε».

Τέσσερις προτροπές ἀπευ­­θύνει στό σημερι­νό ἀπο­στολικό ἀνά­γνω­­σμα ὁ πρωτοκορυ­φαῖος ἀπό­στο­λος Παῦ­λος πρός τούς χρι­στια­νούς τῆς Κορίνθου. Τέσ­σερις προτροπές πού ἀπευ­­θύνονται πρός τούς χρι­στιανούς ὅλων τῶν ἐπο­χῶν καί ἰσχύ­ουν καί γιά ὅλους ἐμᾶς, τούς πιστούς τοῦ 21ου αἰώνα.

«Γρηγορεῖτε, στήκετε ἐν τῇ πίστει, ἀνδρίζε­σθε, κρα­ται­οῦσθε».

Ἡ πρώτη προτροπή τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀφορᾶ στήν ἐγρήγορση πού πρέπει νά διακρίνει τόν χριστιανό.

Συχνά παρομοιάζεται ὁ πνευματικός ἀγώνας ὡς πόλεμος καί καθώς στόν πό­λεμο κανένας στρατιώ­της δέν μπορεῖ νά κοιμᾶ­ται, ἀλλά εἶναι ἀνάγκη νά ἔχει ὅλες του τίς αἰσθήσεις τε­τα­μένες γιά νά ἀντι­λαμ­­βά­νεται τίς κινήσεις τοῦ ἐχθροῦ καί νά ἀντι­με­τωπίζει τίς προσβο­λές του.

Ἐγρήγορση εἶναι αὐτό πού συνέστηνε καί ὁ Χρι­στός στούς μαθητές του λί­γο πρίν ἀπό τό πάθος, γιατί ἡ ἐγρή­γορ­ση εἶναι αὐτή πού προ­στατεύει τόν ἀγω­νιστή γιά νά μήν πέσει στόν πειρασμό καί νά κιν­δυ­νεύσει νά ἡττηθεῖ. «Γρη­­γορεῖτε καί προ­σεύ­χεσθε, ἵνα μή εἰσέλ­θητε εἰς πει­ρασμόν», ἦταν ἡ προτροπή τοῦ Χριστοῦ· καί αὐτήν ἐπα­ναλαμβάνει μέ τόν δικό του τρόπο σήμερα ὁ ἀπό­στολος Παῦλος καί πρός ἐμᾶς.

Καί συνεχίζει ὁ ἀπό­στο­λος μέ τή δεύτερη προ­τρο­πή: «στήκετε ἐν τῇ πίστει», νά εἶστε, δηλαδή, σταθεροί στήν πίστη.
Ἡ σταθερότητα αὐτή ἔχει διπλό νόημα καί πε­­ριε­χό­μενο. Διότι κατ᾽ ἀρχήν εἶ­ναι χρέος μας νά παραμένουμε στα­θε­ροί στήν πί­­στη καί νά μήν πα­ρεκ­­κλί­νουμε ἀπό αὐ­τήν ἀλ­λά οὔτε καί νά τήν ἀλ­λοιώ­νου­με, διότι μό­νο ἐφό­­σον ἀγωνιζό­μα­στε μέσα στό πλαίσιο τῆς πίστεως, μπο­ροῦμε νά κερ­­δίσου­με καί τό βραβεῖο τοῦ ἀγώνα μας, ὅπως τονίζει ὁ ἴδιος ὁ ἀπό­στολος Παῦ­λος, λέγο­ντας ὅτι κανέ­νας δέν στεφανώνεται «ἐάν μή νομίμως ἀθλῇ».

Κατά δεύτερο ὅμως λόγο ἡ σταθε­ρότητα καί ἡ ἐμμονή στήν πίστη μᾶς κάνει ἰσχυρούς καί ἀνθεκτικούς ἀπέναντι στόν πνευματικό μας ἀντί­παλο, διότι ἡ πα­ρέκ­κλιση ἀπό τήν πίστη μᾶς κάνει εὐάλωτους καί μᾶς στε­ρεῖ τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ἡ τρίτη προτροπή τοῦ ἀπο­στόλου εἶναι: «ἀν­δρί­­ζεσθε». Νά ἀγωνί­ζε­σθε, δη­λαδή, μέ θάρ­ρος καί ἀν­δρεία, δύο στοι­χεῖα πού εἶναι ἀπα­ραί­τητα γιά νά ἀντα­πε­ξέλ­θου­με στόν ἀγώνα μας.

Τό θάρρος καί ἡ ἀν­δρεία πού μᾶς προ­τρέ­πει ὁ ἀπό­στολος Παῦ­λος νά ἔχουμε δέν προ­έρχονται οὔτε ἀπό τήν αὐτο­πεποίθηση οὔτε ἀπό τόν ἐγωι­σμό οὔτε ἀπό τήν ἐμπι­­στοσύνη στίς δυνάμεις καί τίς ἱκανότητές μας. Για­τί ὅποιος κατεβαίνει στόν ἀγώνα καί στή μάχη μέ τήν πεποίθηση ὅτι μπο­ρεῖ νά νικήσει μέ τίς δι­κές του δυ­νάμεις καί μέ τή δική του μόνο προ­σπά­θεια, αὐ­τός εἶ­ναι κα­ταδικασμέ­νος νά ἀπο­­­τύχει.

Τό θάρρος καί ἡ ἀν­δρεία πού ὀφείλει νά δεί­χνει ὁ πιστός στόν πνευματικό ἀγώ­­­να εἶ­ναι ἀποτέλεσμα τῆς πί­στεώς του ὅτι ὁ ἀγώ­νας τόν ὁποῖο ἀγωνίζεται εἶναι ἀγώνας καλός, εἶναι ἀγώνας στόν ὁ­ποῖο ἀγωνί­ζεται ἀκο­λου­θώντας τήν ἐν­τολή τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀγώ­­νας ὁ ὁποῖος γίνεται γιά χάρη τοῦ Θεοῦ, καί γι᾽ αὐτό ἔχει καί τήν εὐ­λογία καί τήν ἐνίσχυση τοῦ Θεοῦ, πού προστα­τεύει καί στη­ρίζει ὅ­σους ἀγωνίζονται ὡς στρατιῶτες του.
Τό θάρρος καί ἡ ἀν­δρεία πού πρέπει νά δείχνουμε, ἀποδεικνύ­ουν τήν πίστη καί τήν ἐμπιστοσύνη μας στόν Θεό, ὁ ὁποῖος κατά τήν ὑπό­σχε­σή του δέν θά μᾶς ἀφή­σει ποτέ νά πειρασθοῦμε πε­ρισ­σό­τε­ρο ἀπό ὅσο μπο­ροῦ­με, ἀλλά θά δώσει «σύν τῷ πειρασμῷ καί τήν ἔκ­βα­σιν αὐτοῦ».

Ἡ τέταρτη προτροπή τοῦ ἀπο­στόλου Παύλου εἶ­ναι, ἀδελφοί μου, τό «κραταιοῦσθε»· μᾶς προ­τρέπει δηλαδή νά ἔχουμε δύναμη. Καί τή δύ­ναμη τήν ἀντλεῖ ὁ χρι­στι­α­νός πού ἀγω­νί­ζεται ἀπό τήν Ἐκκλη­σία. Τήν ἀν­τλεῖ ἀπό τή συμμετοχή του στά μυ­στήριά της, τήν ἀντλεῖ ἀπό τήν προσευχή.
Καί τήν ἔχει ἀνάγκη αὐτή τή δύναμη, γιατί ὁ ἀγώνας, τόν ὁποῖο ἀγω­­νίζεται ὁ πιστός, δέν εἶναι ἀγώνας μιᾶς ἤ δύο ἡμερῶν, εἶναι ἀγώνας διαρκείας, εἶ­ναι ἀγώνας ζωῆς, γι᾽ αὐτό χρειάζεται καί δύ­ναμη καί ἀντοχή καί ὑπομονή.

Τήν ἔχουμε ἀνάγκη ὅμως καί γιά ἕναν ἀκό­μη λόγο: γιατί ὁ ἀγώ­νας μας δέν εἶναι ἀγώ­νας μέ ἀνθρώ­πους, ἀλ­λά εἶναι ἀγώνας πνευ­ματικός, ἀγώνας πρός τόν «κοσμοκράτορα τοῦ σκό­τους τοῦ αἰῶνος τού­του», καί προκειμέ­νου νά ἀντα­πο­κρι­θοῦμε στίς ἀπαιτήσεις α­ὐ­τοῦ τοῦ ἀγώνα ἔχουμε ἀνά­γκη ἀπό τή δύναμη τοῦ Θεοῦ, γιατί οἱ δικές μας δυνάμεις δέν ἀρκοῦν γιά νά νικήσουμε.

Ἡ δύναμη ὅμως τοῦ Θεοῦ δέν μᾶς ἀπαλ­λάσ­σει ἀπό τό καθῆκον νά προ­σπαθοῦμε καί νά ἀγωνιζό­μα­στε μέ ὅλες μας τίς δυ­νά­μεις. Νά προσπαθοῦμε καί νά ἀγω­­νιζόμαστε ἀκο­λου­θώντας τίς προτροπές τοῦ ἀποστόλου Παύ­λου: «Γρη­γορεῖτε, στή­κετε ἐν τῇ πί­στει, ἀν­δρίζεσθε, κρα­ται­οῦ­σθε».
Ὁ ἀγώνας μας εἶναι ἀπαραίτητος γιά τή νί­κη, καί εἶναι ἀναγκαῖο, ἐάν ἐπιδιώκουμε αὐτή τή νίκη, νά ἀγω­νι­ζό­μαστε, ἀδελ­­­φοί μου, ὅπως ἀκριβῶς μᾶς προ­τρέπει ὁ ἀπόστολος Παῦ­λος, γιατί ἔτσι θά μπο­ρέσουμε καί ἐμεῖς μέ τή χάρη καί τή βοή­θεια τοῦ Θεοῦ, μέ τήν πρεσβεία καί τίς μεσι­τεῖες τῶν ἁγίων μας νά φθάσουμε στό τέλος τοῦ ἀγώνα νικητές καί θριαμβευτές καί νά λάβουμε καί ἐμεῖς τόν στέφανο τῆς δικαιοσύνης, ὁ ὁποῖος ἀναμένει ὅσους ἀγωνίσθηκαν μέχρι τέλους.

Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων