Σεισμός στην Αττική: Κι όμως ο Άγιος Παΐσιος είχε προβλέψει την «ημερομηνία»

Ποιο το ρήγμα που απειλεί πραγματικά την Αττική με μεγάλο σεισμό; Τι είχε προφητεύσει ο Άγιος Παΐσιος…
Κι όμως ο εφιάλτης του Λεκανοπεδίου, δεν είναι το μικρό ρήγμα της Πάρνηθας που έδωσε τον σεισμό 5,9 Ρίχτερ του Σεπτεμβρίου του 1999, αλλά το ρήγμα των Αλκυονίδων στον Κορινθιακό Κόλπο που δείχνει διάθεση να «ξυπνήσει» εσχάτως».

Ο ισχυρός σεισμός 6,7 Ρίχτερ της 24ης Φεβρουαρίου 1981 με επίκεντρο της Αλκυονίδες, καθώς και ο μεγαλύτερος του μετασεισμός της 4ης Μαρτίου 6,4 Ρίχτερ, προκάλεσαν καταστροφές σε Κορινθία, Βοιωτία, Αττική, Εύβοια και Φωκίδα.

Το Λουτράκι, τα χωριά Περαχώρα, Πίσια, Πρόδρομος των Γερανείων έπαθαν μεγάλες ζημιές από τον κύριο σεισμό ενώ τα χωριά Πλαταιές και Καπαρέλι στην Βοιωτία από το μετασεισμό.

Κατέρρευσαν δεκάδες κτίρια, το Λουτράκι τουριστικά πήγε 20 χρόνια πίσω και ποτέ δεν ανέκτησε τον προηγούμενο χαρακτήρα του, σκοτώθηκαν 20 άνθρωποι και τραυματίστηκαν δεκάδες. 85.000 κτίρια περίπου υπέστησαν βλάβες (22.554 κτίρια μη επισκευάσιμα).

Παρατηρήθηκαν σε διάφορα μέρη φαινόμενα ρευστοποίησης, πτώσεις βράχων καθώς και ασθενές θαλάσσιο κύμα βαρύτητας.

Κατά μήκος των νοτίων ακτών του κόλπου (περιοχή Περαχώρας) εντοπίστηκε μετά τον κύριο σεισμό επιφανειακή εκδήλωση του σεισμογόνου ρήγματος, μήκους 15km.

Μετά το μετασεισμό της 4ης Μαρτίου παρατηρήθηκε επιφανειακή εκδήλωση του σεισμογόνου ρήγματος κοντά στις βορειοανατολικές ακτές του κόλπου, μήκους 15km και μέσης πτώσης 60cm.

Ιδιοκτήτης περιστεριών από τη Δωρίδα δήλωσε ότι, ενώ τα περιστέρια μαζεύονταν συνήθως στη στέγη τους κάθε σούρουπο, εκείνη την ημέρα δεν έμπαιναν στη στέγη τους και άρχισε ο ίδιος στις 9 το βράδυ να τα βάζει στις φωλιές τους και 2 ώρες αργότερα έγινε ο σεισμός.

Στο Λουτράκι και την Περαχώρα τα σκυλιά αλυχτούσαν δύο ώρες πριν τον σεισμό. Μια τεράστια λάμψη βγήκε από τα Γεράνεια στη νότια άκρη τους, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες κατά την διάρκεια του σεισμού.

Από τότε οι Αλκυονίδες «στοιχειώνουν» την Αττική. Υπολογίζεται ότι η περιοχή δίνει έναν μεγάλο σεισμό κάθε 30-40 χρόνια.

Ύστερα από δεκαπέντε χρόνια από το φονικό σεισμό της Αθήνας που άφησε πίσω του 143 νεκρούς, 1600 τραυματίες και περισσότερους από 50.000 άστεγους η επιστημονική γνώση που πήραν οι σεισμολόγοι και οι ειδικοί τόσο σε επίπεδο αντισεισμικού σχεδιασμού όσο και σε επίπεδο γνώσης ήταν σημαντική αλλά αυτά που έπραξαν πολύ λίγα ώστε να περιοριστεί ο σεισμικός κίνδυνος της χώρας.

Περιοχές όπως είναι ο Κορινθιακός κόλπος με το ρήγμα των Αλκυονίδων ή το ρήγμα της Αταλάντης στη Θήβα, μπορούν να δώσουν ανά πάσα στιγμή κάποιο ισχυρό σεισμό, αλλά και περιοχές στη χώρα όπου το μέγεθος που μπορούν να δώσουν φτάνει ακόμη και τα 6 ή 6,5 Ρίχτερ, όπως είναι το Ιόνιο και συγκεκριμένα από το νότιο τμήμα της Κέρκυρας μέχρι νοτίως της Κεφαλονιάς, εκεί δηλαδή που εκτείνεται το επονομαζόμενο «Ελληνικό τόξο».

Εκεί που δίνουν μεγάλη προσοχή οι επιστήμονες είναι στο σεισμικό τόξο που εκτείνεται από τις Αλκυονίδες στον Κορινθιακό κόλπο, πηγαίνει προς τη Θήβα και καταλήγει στο νότιο Ευβοϊκό.

Ο σεισμός του 1999 εντάσσεται στο τεκτονικό σύστημα που περιλαμβάνει τον Κορινθιακό κόλπο και την προς την Αττική επέκτασή του.