Οι έξι συχνότερες παθήσεις της καρδιάς

Η καρδιά είναι το πιο σημαντικό ζωτικό όργανο του ανθρώπινου οργανισμού, καθώς θα λέγαμε πως αποτελεί το «εργοστάσιο» παραγωγής για τις λειτουργίες όλων των οργάνων. Αν η καρδιά, υποστεί κάποια ασθένεια, τότε όλη η «παραγωγή» θα μείνει πίσω ή ακόμη και θα καταστραφεί.

Οι έξι συχνότερες παθήσεις που μπορεί να υποστεί η καρδιά είναι οι εξής:

1. Στεφανιαία νόσος

Α. Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου και ασταθής στηθάγχη.

Το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου είναι η συχνότερη αιτία θανάτου και έπονται τα τροχαία δυστυχήματα και ο καρκίνος. Οφείλεται σε ρήξη ευάλωτης αθηρωματικής πλάκας με αποτέλεσμα να αποφράσσεται το αγγείο ολικώς ή μερικώς (στο έμφραγμα του μυοκαρδίου ή στην ασταθή στηθάγχη αντίστοιχα). Θεραπεία: αντιμετώπιση με πρωτογενή αγγειοπλαστική στο οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου εντός των πρώτων 2-3 ωρών.

Β. Σταθερή στηθάγχη

Στην κόπωση παρατηρείται πόνος στο στήθος και οφείλεται σε μειωμένη πρόσληψη οξυγόνου ενώ απαιτείται μεγαλύτερη ποσότητα. Παρατηρείται σε χρόνια σταθερή βλάβη των στεφανιαίων αγγείων. Θεραπεία: αντιμετώπιση με φαρμακευτική αγωγή. Εφ’ όσον τα ενοχλήματα επιμένουν τότε ενδείκνυται ο στεφανιογραφικός έλεγχος για πιθανή επεμβατική αντιμετώπιση.

2. Βαλβιδοπάθειες

Συχνότερες είναι οι βαλβιδοπάθειες των αριστερών κοιλοτήτων και οφείλονται συνήθως σε εκφυλιστικές βλάβες. Η αντικατάσταση της αορτικής βαλβίδας σε νέους ασθενείς με μικρό χειρουργικό κίνδυνο γίνεται καρδιοχειρουργικά, ενώ στους ηλικιωμένους με υψηλό χειρουργικό κίνδυνο γίνεται διαδερμικά. Η σοβαρή ανεπάρκεια της μιτροειδούς βαλβίδος σε πρώιμα στάδια πρέπει να διορθώνεται χειρουργικά. Σε προχωρημένες καταστάσεις σε ασθενείς υψηλού χειρουργικού κινδύνου δύναται να επιδιορθωθεί διαδερμικά.

3. Καρδιακή ανεπάρκεια

Ως καρδιακή ανεπάρκεια ορίζεται η αδυναμία της καρδιάς να εξασφαλίσει επαρκή αιμάτωση προς τα περιφερικά όργανα. Οφείλεται είτε σε αρρύθμιστη αρτηριακή πίεση είτε σε πρωτοπαθή πάθηση του καρδιακού μυός (μυοκαρδιοπάθεια) είτε σε πάθηση των βαλβίδων της καρδιάς ή σε στεφανιαία νόσο (έμφραγμα του μυοκαρδίου). Η αντιμετώπισή της εξαρτάται από τη θεραπεία του υποκείμενου νοσήματος, που την προκαλεί.

4. Αρρυθμίες (Υπερκοιλιακές & Κοιλιακές )

Οι αρρυθμίες αποτελούν διαταραχές του καρδιακού ρυθμού. Αδρά χωρίζονται στις υπερκοιλιακές και κοιλιακές αρρυθμίες. Οι υπερκοιλιακές είναι καλοήθεις (κολπική μαρμαρυγή και λοιπές υπερκοιλιακές ταχυκαρδίες). Οι κοιλιακές (κοιλιακή ταχυκαρδία, κοιλιακή μαρμαρυγή), οι οποίες είναι επικίνδυνες για τη ζωή. Η θεραπεία ποικίλει από αμιγώς συντηρητική, επεμβατική εώς και τοποθέτηση βηματοδότη και απινιδωτών.

5. Περικαρδίτιδα και μυοκαρδίτιδα

Συχνά έχουμε νόσο του περικαρδίου και του μυοκαρδίου, κυρίως στα πλαίσια ιογενών λοιμώξεων. Αντιμετωπίζεται με αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Σε περίπτωση υποτροπής χορηγείται εξειδικευμένη αγωγή.

6. Ενδοκαρδίτιδα

Σπάνια νόσος με υψηλή θνητότητα, εάν δεν θεραπευθεί. Προκαλείται από προσβολή των βαλβίδων της καρδιάς από μικροβιακό παράγοντα.