Πόση σημασία έχει η διατροφή στην θεραπεία του καρκίνου;

Τον σημαντικό ρόλο που μπορεί να έχει η διατροφή στη θεραπεία του καρκίνου, υποδεικνύει νέα αμερικανική έρευνα, που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Nature.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες του πανεπιστημίου Ντιούκ, στη Βόρεια Καρολίνα, ο δραστικός περιορισμός ενός αμινοξέος που εντοπίζεται κυρίως στο κόκκινο κρέας και τα αβγά, μπορεί να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας, επιβραδύνοντας την ανάπτυξη όγκων.

Ειδικότερα, περιόρισαν την πρόσληψη μεθειονίνης, που είναι απαραίτητη στη λειτουργία του οργανισμού, αλλά το σώμα δεν την παράγει μόνο του, τη λαμβάνει μόνο μέσω της τροφής. Παράλληλα, το συγκεκριμένο αμινοξύ χρησιμοποιείται από τα καρκινικά κύτταρα για να αναπτυχθούν.

Οι ερευνητές λοιπόν, πειραματίστηκαν αρχικά σε υγιή ποντίκια, για να επαληθεύσουν ότι η μείωση πρόσληψης μεθειονίνης θα είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα στον μεταβολισμό τους. Στη συνέχεια, πειραματίστηκαν σε ποντίκια που έπασχαν από καρκίνο του παχέος εντέρου και σάρκωμα των μαλακών ιστών, όπου η χορήγηση μιας πολύ ήπιας δόσης χημειοθεραπείας από μόνη της δεν θα έχει κάποιο αποτέλεσμα. Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι προκάλεσε μια αξιοσημείωτη μείωση της ανάπτυξης του όγκου.

«Τα καρκινικά κύτταρα λιμοκτονούν όταν τους στερούμε ορισμένες θρεπτικές ουσίες. Ασφαλώς δεν πρόκειται για το φάρμακο κατά του καρκίνου, όμως δείχνει ότι υπάρχουν πολύ ενδιαφέρουσες αλληλεπιδράσεις με την τροφή που καταναλώνουμε, το πώς αυτό αλλάζει τον μεταβολισμό (…) και πώς αυτές οι αλλαγές στον μεταβολισμό των κυττάρων θα μπορούσαν να έχουν κάποια επίπτωση στην ανάπτυξη των όγκων», σημειώνουν οι επιστήμονες.

Αξίζει να σημειωθεί βέβαια, ότι τα πειράματα αυτά έχουν πραγματοποιηθεί μόνο σε ποντίκια και σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας, είναι νωρίς ακόμη να εξαχθούν συμπεράσματα για τον άνθρωπο. Μέχρι στιγμής, οι ερευνητές το μόνο που έχουν κάνει είναι να δοκιμάσουν μία φτωχή σε μεθειονίνη διατροφή σε 6 υγιείς ανθρώπους για τρεις εβδομάδες, όπου διαπιστώθηκε ότι οι επιπτώσεις στον μεταβολισμό τους ήταν παρόμοιες με εκείνες που παρατηρήθηκαν στα ποντίκια.