Lockdown: Γιατί τρώμε από πλήξη; – Πως να καταλάβουμε αν είμαστε πεινασμένοι ή απλά βαριόμαστε

Καθώς ζούμε άλλο ένα lockdown, πολλοί από εμάς βρισκόμαστε συχνά στη θέση να αναζητάμε να φάμε κάτι. Κι αυτό συμβαίνει είτε δουλεύουμε από το σπίτι, είτε στο γραφείο, είτε είμαστε απασχολημένοι από το να φροντίζουμε την οικογένειά μας στο σπίτι.

Και φυσικά, είναι πολύ συνηθισμένο να τρώμε περισσότερο – ή λιγότερο υγιεινά – όταν βαριόμαστε, λέει στην HuffPost UK η Ρεμπέκα ΜακΜανάμον, εκπρόσωπος της BDA (British Dietetic Association).

Πάνω από το ένα τέταρτο των ανθρώπων αισθάνονται ότι έτρωγαν λιγότερο υγιεινά από το συνηθισμένο κατά την διάρκεια του πρώτου lockdown, σύμφωνα με μια έρευνα του YouGov που έγινε σε περισσότερους από 2.000 ενήλικες. Και από αυτούς, το 63% απέδωσαν την μετατόπιση των διατροφικών συνηθειών στην πλήξη. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι τείνουμε να καταναλώνουμε περισσότερες θερμίδες κατά τους χειμερινούς μήνες – με αναψυκτικά, γλυκά ή αλμυρά.

Ετσι, ο κορωνοϊός έδωσε σε όλους μας μια τάση αφύπνισης για να φροντίσουμε την υγεία μας, με πολλούς ανθρώπους να αναφέρουν ότι αισθάνονται άγχος ως προς το να παραμείνουν προσεκτικοί στις διατροφικές τους συνήθειες.

Οπότε, γιατί τρώμε από πλήξη;

Υπάρχουν λίγες ενδείξεις που να πιστοποιούν ότι η πλήξη αυξάνει την κατανάλωση φαγητού, αλλά γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί πιθανοί λόγοι.

«Μπορεί να εξαρτάται απλώς απλώς από τη μονοτονία, του να μην έχεις να κάνεις κάτι άλλο, αλλά μπορεί να υπάρχει κι ένας υποβόσκων λόγος, όπως το να μην αισθάνεται κανείς καλά», λέει η ΜακΜανάμον. «Ή μπορεί να συνδέουμε το φαγητό ως συνήθεια με άλλες δραστηριότητες, όπως την τηλεόραση, κάτι που μπορεί να κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι όταν βαριούνται κατά τη διάρκεια ενός lockdown».

Το φαγητό λόγω πλήξης – ή οποιουδήποτε συναισθήματος – δεν είναι απαραίτητα κακό, λέει η διαιτολόγος, ειδική στην παιδική διατροφή Μπάε Βαν ντε Μπορ. Αλλά εξαρτάται από το «τι τρώμε και πόσο συχνά». Σύμφωνα με τη διαιτολόγο, «εκείνοι που κάνουν περισσότερο συναισθηματική διατροφή, είναι και πιο πιθανό να τρώνε γλυκά, παχυντικά φαγητά και σνακ περισσότερο».

Πως να καταλάβουμε αν είμαστε πεινασμένοι ή απλά βαριόμαστε

Μια απλή τεχνική απόσπασης της προσοχής θα μας βοηθήσει να προσδιορίσουμε εάν βαριόμαστε ή εάν χρειαζόμαστε πραγματικά να φάμε κάτι», λέει η ΜακΜανάμον.

Αυτό μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό, όπως να αποστείλουμε ένα γραπτό μήνυμα σε έναν φίλο, ή να διαβάσουμε, ή να κάνουμε μια οικιακή δουλειά, ή ακόμα να διαλογιστούμε, να προσευχηθούμε, να παίξουμε ένα παιχνίδι, να ακούσουμε μουσική ή να πάμε για έναν σύντομο περίπατο. «Είναι καλό να δημιουργήσουμε ένα ρεπερτόριο πραγμάτων που να μας ταιριάζουν. Εάν μετά από αυτή την εργασία ξεχάσαμε να φάμε, τότε πιθανότατα δεν πεινούσαμε πραγματικά».

Η Βαν ντε Μπορ, επίσης προτείνει ότι μπορεί να είναι βολικό να σκεφτούμε την πείνα μας σε μια κλίμακα από το ένα έως το δέκα – το ένα είναι να είμαστε πολύ πεινασμένοι και το δέκα χορτασμένοι κι ικανοποιημένοι.

«Εάν βαθμολογήσετε την πείνα σας από πέντε και πάνω, τότε πιθανότατα δεν πεινάτε», λέει. «Μερικές φορές, η δίψα συχνά θεωρείται λάθος ως πείνα. Αν έχουμε φάει ένα γεύμα ή ένα σνακ, ας αναζητήσουμε να πιούμε κάτι. Αυτό θα μας βοηθήσει να αποφασίσουμε αν η επιθυμία μας να φάμε προκαλείται από συναίσθημα και πλήξη… ή δίψα».

Ας χαρίσουμε στον εαυτό μας ένα διάλειμμα

Δεν υπάρχει τίποτα κακό με το να τρώμε για την απόλαυση. Το φαγητό πρέπει να είναι χαρά. Αλλά αν ανησυχούμε ότι τρώμε από βαρεμάρα και αυτό δεν θα μας φέρει μακροχρόνια ευτυχία, ας σκεφτούμε να αλλάξουμε τα πράγματα.

«Ας βεβαιωθούμε ότι το μπολ με τα φρούτα και τα ντουλάπια είναι καλά εφοδιασμένα με φρούτα, κράκερς και άλλες τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε ίνες αλλά και άλλα θρεπτικά σνακ, ώστε να έχουμε πάντα προ-προγραμματισμένα τρόφιμα που μπορούμε να φάμε», συμβουλεύει η Βαν ντε Μπορ.

«Τα τρόφιμα που συνδέονται ιδιαίτερα με καλή διάθεση περιλαμβάνουν λιπαρά ψάρια αλλά και φυτικές ίνες, τροφές πλούσιες σε βιταμίνη Β και φολικό οξύ όπως φρούτα, λαχανικά, ξηροί καρποί και σπόροι».

Κανένας από εμάς δεν έχει ζήσει ξανά στο παρελθόν μια παγκόσμια πανδημία, τονίζει η ΜακΜανάμον, οπότε είναι κατανοητό να αισθανόμαστε άγχος, βαρεμάρα ή ανησυχία – κι όλα αυτά τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν τις διατροφικές μας συνήθειες.

«Το να καταναλώσουμε μια φορά κάτι επειδή βαριόμαστε είναι απίθανο να επηρεάσει την υγεία μας συνολικά», λέει η ίδια. «Ωστόσο, εάν κάτι συμβαίνει πιο συχνά, μπορεί να φανεί χρήσιμο να προβληματιστούμε και να συζητήσουμε γιατί συμβαίνει αυτό. Αξιόπιστοι φίλοι και οικογένεια μπορεί να είναι ένα καλό πρώτο σημείο επαφής και συζήτησης».

Εάν αισθανόμαστε, ωστόσο, ότι η κατανάλωση φαγητού έχει ξεφύγει από τον έλεγχο σας, ότι τρώυε όλο το φαγητό που έχετε στο σπίτι ή τρώτε σε σημείο που να αισθάνεστε άρρωστοι, ή να θέλετε να κάνετε εμετό, είναι σημαντικό να ζητήσετε βοήθεια μέσω του γιατρού μας ή κάποιου ανεξάρτητου φιλανθρωπικού οργανισμού.