Η βυζαντινή προέλευση της μούντζας και οι θεραπευτικές της ιδιότητες

Λένε ότι η μούντζα, αυτή η χειρονομία, που ενώνουμε τα δυο μας χέρια και τα τεντώνουμε προς το τιμώμενο πρόσωπο, είναι εθνικό σπορ των Ελλήνων.

Σαφώς είναι από τις αγαπημένες μας κινήσεις, βέβαια καθημερινά μας δίνονται και πολλοί λόγοι για να προσφεύγουμε σε αυτήν, αλλά είναι και μέσα στο dna μας.

Στην αρχαία Ελλάδα πρωτοεμφανίστηκε η μούντζα και ήταν ο χαιρετισμός προς τον Ηλίο. Επίσης ήταν η χαρακτηριστική κίνηση στα Ελευσίνια μυστήρια, όπου με αυτόν τον τρόπο ξορκίζαν το κακό. Χαρακτηριστικές είναι οι απεικονίσεις πάνω σε αγγεία, όπου πιστοί μούτζωναν προς το κακό και μετά έσκυβαν για να αποφύγουν το μένος του.

Μια άλλη εκδοχή, λέει ότι η μούντζα προέρχεται από το Βυζάντιο, όπου ήταν ποινή για τις μικροκλοπές. Έδεναν τον κλέφτη πάνω σε ένα γαϊδούρι και τον περιέφεραν μέσα στη πόλη όπου τον μούτζωναν για εξευτελισμό.

Εκτός από ιστορική είναι θεραπευτική η μούντζα. Οι ψυχολόγοι μιλούν ίσως για την πιο εκτονωτική κίνηση που έχει ο άνθρωπος και μπορεί να εκμεταλλευτεί. Η αυθόρμητη μούντζα ρίχνει το άγχος και την καρδιακή πίεση, και αποσυμφορίζει τον οργανισμό γρήγορα και εύκολα.

Σύμφωνα με ψυχολόγους, οι χειρονομίες δείχνουν αυτά που δεν μπορούν ή δεν πρέπει να ειπωθούν.

Εκφράζεται άμεσα το μήνυμα της αποδοκιμασίας και του θυμού, χωρίς πολλά λόγια. Αποβάλλονται από τον οργανισμό τα νεύρα και ο αρνητισμός και μεταφέρονται σε αυτόν που δέχεται τα…χρωστούμενα.

Έτσι, λένε «καλύτερα να μουτζώσεις παρά να κάνεις τίποτα χειρότερο».