Δ.Σειρηνάκης: «Παίρνω κάθε μέρα 50 βιογραφικά για να παίξουν στις ταινίες μου»

Το απόγευμα του Σαββάτου 5 Μαΐου, οι πύλες του γηπέδου του Tae Kwon Do θα ανοίξουν για μια πολύ ιδιαίτερη εκδήλωση. Δεν πρόκειται ούτε για κάποιο αγώνα, ούτε για μια συναυλία.

Εκείνη την ημέρα, η Ελλάδα θα φιλοξενήσει το Sirina Erotic Awards Show ή με άλλα λόγια «τα Όσκαρ της βιομηχανίας του ερωτικού θεάματος». Στα πλαίσια της εκδήλωσης, που γίνεται για πρώτη φορά στη χώρα μας, θα βραβευθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι στην ερωτική βιομηχανία, από ηθοποιοί μέχρι, σκηνοθέτες και εταιρείες, ενώ θα αναδειχθούν και οι καλύτερες ταινίες της χρονιάς.

«Υπάρχουν δύο διεθνείς οργανώσεις που κάνουν αυτά τα βραβεία» εξηγεί στο Reader.gr o κύριος Δημήτρης Σειρηνάκης, ιδιοκτήτης της εταιρείας Sirina, η οποία και διοργανώνει την εκδήλωση. «Η μία αφορά τα βραβεία που δίνονται στο Las Vegas εδώ και περισσότερα από 30 χρόνια. Η δεύτερη είναι η παγκόσμια ευρωπαϊκή οργάνωση που ήταν το Hot D’ or στις Κάννες. Αυτό γινόταν μέχρι το 2000, όταν και ‘θάφτηκε’ καθώς έκλεβε όλη την αίγλη από το Χρυσό Φοίνικα, μια και γινόταν τις ίδιες ημέρες».

Ο λόγος είναι απλός: Τα πάρτι που έκαναν οι εταιρείες ερωτικού θεάματος είχαν πολύ πιο ενδιαφέρον από ένα «κουλτουριάρικο» event και όλοι πήγαιναν στα πρώτα, με αποτέλεσμα οι διοργανωτές του Φεστιβάλ των Καννών να απαιτήσουν τη διακοπή τους.

Και ερχόμαστε στο 2018, όταν και η εν λόγω διοργάνωση, μετά από αυτά τα χρόνια έρχεται στην Ελλάδα.

«Αυτό που θα δείτε δεν θα το έχει δει ποτέ Έλληνας αλλά και κανένας στον κόσμο. Δεν έχει ξαναγίνει ποτέ σε γήπεδο αυτού του είδους η εκδήλωση. Πάντα γινόταν σε κάποια high class ξενοδοχεία, είτε στο Λας Βέγκας είτε στις Κάννες. Για πρώτη φορά Έλληνας θα δει όλους τους σταρ μαζεμένους μαζί» εξηγεί ο κ. Σειρηνάκης.

Ως προς το διαδικαστικό της υπόθεσης, τη βραδιά της εκδήλωσης θα υπάρχουν κανονικά βραβεία, περίπου 20 κατηγορίες με την οργάνωση να γίνεται από τη Sirina. «Και αν δούμε ότι έχει επιτυχία και υπάρχει όφελος, θα το κάνουμε κάθε χρόνο στη χώρα μας. Το πάρτι, αντί να το κάνουμε σε κάποιο άλλο χώρο, θα γίνει στο ίδιο το γήπεδο, το οποίο θα μετατραπεί σε ένα club με VIP τραπέζια και γνωστούς DJ’s».

Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με τις υπόλοιπες διοργανώσεις. Ενώ δηλαδή στο εξωτερικό είναι πολύ κλειστός ο κύκλος και πηγαίνουν μόνο άνθρωποι του χώρου, στην ελληνική διοργάνωση μπορεί να έρθει οποιοσδήποτε να το παρακολουθήσει με τιμή εισιτηρίου που ξεκινά από τα 20 ευρώ.

«Ο στόχος είναι για μία ή δύο ημέρες κάθε χρόνο η Αθήνα να γίνεται η πιο ερωτική πόλη του πλανήτη» τονίζει ο κ. Σειρηνάκης.

Μάλιστα, όπως τονίζει, ένα από τα πλεονεκτήματα αυτού του μοντέλου διοργάνωσης είναι πως οι παρευρισκόμενοι θα έχουν τη δυνατότητα να δουν από κοντά και να συνομιλήσουν με διάσημους ηθοποιούς και συντελεστές. «Όλοι ενδιαφέρονται να δουν πώς γίνεται ένα γύρισμα. Κανείς δεν έχει καταλάβει ότι το ενδιαφέρον δεν είναι η σκηνή που γυρίζεται αλλά το πόσο ‘φεύγα’ είναι αυτοί οι άνθρωποι και πόσο διαβασμένοι είναι πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους, δηλαδή η στάση ζωής που έχουν. Στο πάρτι το κοινό θα έχει τη δυνατότητα να συναντήσει και να μιλήσει με τους αγαπημένους τους ηθοποιούς».

Πρόκειται ομολογουμένως για ένα αρκετά φιλόδοξο εγχείρημα, το οποίο και ενέχει μεγάλο ρίσκο. Γεγονός όμως που δεν αποθαρρύνει τον εμπνευστή του: «Μου αρέσει να παίρνω αποφάσεις που έχουν πολύ μεγάλα ρίσκα. Μου αρέσει να τσεκάρω τον εαυτό μου. Κάνω ό,τι μου μπει στο μυαλό χωρίς να σκέφτομαι πόσο ρίσκο έχει. Αλλιώς δεν θα ήμουν επιχειρηματίας. Δεν θα θεωρούσα τον εαυτό μου επιτυχημένο επιχειρηματία αν δεν έπαιρνα ρίσκα».

Όπως εξηγεί πάντως ο κ. Σειρηνάκης, η εταιρεία του δεν διαφέρει πάρα πολύ από μια μέση ελληνική επιχείρηση που πασχίζει να επιβιώσει στην τρέχουσα συγκυρία. «Το μεγάλο πρόβλημα για μια ελληνική εταιρεία παραγωγής είναι το ελληνικό φορολογικό σύστημα και γενικά η ελληνική αντιμετώπιση στους επιχειρηματίες. Από εκεί και πέρα, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Ναι μεν το Ίντερνετ έχει κλείσει όλες τις εταιρείες παραγωγής, αλλά μου δίνει το δικαίωμα να γίνω παγκόσμιος, ενώ παλιά δεν θα μπορούσα να βγω με τίποτε εκτός Ελλάδος».

Όπως τονίζει, πλέον διευθύνει μια εξωστρεφή εταιρεία, που κάνει κάτι πάρα πολύ δύσκολο με τα δεδομένα που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα. «Κάθε χρόνο είμαστε σε μια από τις πρώτες θέσεις στα βραβεία του Λας Βέγκας ως καλύτερη εταιρεία παραγωγής παγκοσμίως».

Όσο για το –εύλογο- ερώτημα, γιατί αποφάσισε να παραμείνει στην Ελλάδα, η απάντηση είναι ειλικρινής και αποστομωτική: «Το ίδιο με ρωτούσαν οι φίλοι μου όταν πήγα στις Ειδικές Δυνάμεις, ενώ είχα ένα καλό βύσμα και θα μπορούσα να είμαι κάθε μέρα έξω. Γιατί γουστάρω που είμαι εδώ, γουστάρω που είμαι Έλληνας, που έχω εδώ την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τους γύρω μου. Γιατί μου αρέσει αυτός ο τόπος».

Αναφερόμενος στο ελληνικό κοινό, δεν διστάζει να αποκαλύψει ότι καταναλώνουμε αναλογικά περισσότερο ερωτικό περιεχόμενο σε σχέση με το εξωτερικό, μολονότι δεν το παραδεχόμαστε. «Πιο πολύ από τους ξένους. Ο Έλληνας ποσοστιαία βλέπει πολύ περισσότερες ελληνικές ταινίες από έναν Γάλλο ή από έναν Ιταλό. Όμως ο Έλληνας έχει πολλά περισσότερα ταμπού και λέει πολλά περισσότερα ψέματα από έναν Γάλλο ή από έναν Αμερικάνο». Σε σχέση με το παρελθόν, αυτό έχει αλλάξει πολύ, απαιτεί όμως πολύ περισσότερη δουλειά, προκειμένου να απελευθερωθεί ο Έλληνας από τα ταμπού του.

Ένα ακόμα θέμα που αντιμετωπίζει ως εταιρεία παραγωγής είναι η «πειρατεία» και το παράνομο «κατέβασμα» των ταινιών. «Ο Έλληνας δεν έχει την παιδεία. Αν εγώ δώσω τη συνέντευξή που μου παίρνεις σε έναν συνάδελφό σου, θα στεναχωρηθείς και θα μου πεις ότι σε έκλεψα. Αν δεις τον κόπο που χρειάζεται για να γυριστεί μια ερωτική ταινία και ο άλλος δεν δίνει δύο καφέδες για να την κατεβάσει από το Internet, εκεί θα καταλάβεις την παιδεία μας».

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι ότι και ο τζίρος είναι μικρότερος σε σχέση με το εξωτερικό. «Αν ζούσα στην Αμερική τα πράγματα θα ήταν αλλιώς. Εκτός ότι η αγορά είναι τεράστια, και σε επίπεδο νοοτροπίας και φορολογίας τα δεδομένα είναι εντελώς διαφορετικά», παραδέχεται ο κ. Σειρηνάκης.

Από την άλλη, θεωρεί ότι υπό συνθήκες η Ελλάδα θα μπορούσε να ωφεληθεί, προσελκύοντας εταιρείες του χώρου. «Όλες οι παγκόσμιες εταιρείες που λειτουργούν μέσω Internet έχουν την έδρα τους στη Κύπρο. Δεν είναι χαζοί οι Κύπριοι. Εμείς γιατί δεν το έχουμε κάνει; Στην Κύπρο δίνουν μια σταθερή κατάσταση με ένα χαμηλό ποσοστό φορολογίας. Ενώ εμείς τους κυνηγάμε για να τους διώξουμε».

Πάντως, σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες, η ελληνική ερωτική βιομηχανία έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου. «Δεν υπάρχει καμία επαφή. Και από εμπορικό θέμα και από θέμα γυρισμάτων. Όπως τα πάντα έχουν εξελιχθεί, έχουμε εξελιχθεί και σε αυτό». Και βέβαια, το ενδιαφέρον για συμμετοχή σε μια τέτοια παραγωγή παραμένει υψηλό. «Παίρνουμε τη μέρα από 10 μέχρι 50 βιογραφικά. Δεν έχει να κάνει καθόλου με την κρίση. Η κρίση λειτουργεί ανασταλτικά».

Μάλιστα, ο λόγος δεν είναι αποκλειστικά οικονομικός, καθώς οι αμοιβές δεν αρκούν από μόνες τους για να προσελκύσουν ενδιαφερόμενους. «Δεν αγοράζεις μια πολυκατοικία παίζοντας σε μια ερωτική ταινία. Είναι ένας καλός μισθός. Δεν θα κάνεις ποτέ μια ερωτική ταινία για έναν καλό μισθό, για να καλύψεις ένα νοίκι σου. Παίζουν ρόλο και τα χρήματα, αλλά αν δεν το γουστάρεις δεν μπορείς να το κάνεις. Είναι μια πολύ δύσκολη δουλειά».