Σύμφωνα με το γερμανικό δημοσίευμα της Welt am Sonntag, η σύγκρουση έχει μετατραπεί σε πόλεμο φθοράς, στον οποίο «νικάει όποιος είναι σε θέση να προμηθεύσει νέους στρατιώτες και νέα όπλα για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα».

Υποστηρίζει ότι η Ρωσία διαθέτει τέτοιους πόρους, σε αντίθεση με την Ουκρανία, η οποία τους στερείται σε στρατιωτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Ο Shuster τονίζει ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της Ρωσίας, ενώ η δυτική υποστήριξη αποδυναμώνεται.

Ο συγγραφέας σημειώνει ότι για τη Ρωσία, αυτός ο πόλεμος έχει γίνει μια «μάχη για την ύπαρξή της» και είναι έτοιμη να τη συνεχίσει «μέτρο με μέτρο, χρόνο με το χρόνο».

Παραδέχεται ότι οι οικονομικές κυρώσεις είναι επιζήμιες για τη Ρωσία, αλλά αυτό δεν θα την κάνει να υποχωρήσει αν αντιληφθεί την απειλή ως υπαρξιακή.

Στην τρέχουσα κατάσταση, ο Shuster πιστεύει ότι η Δύση και η Ουκρανία δεν πρέπει πλέον να μιλάνε για νίκη, αλλά για την πρόληψη του χειρότερου.

Το μόνο επιχείρημα σε πιθανές διαπραγματεύσεις, κατά τη γνώμη του, θα μπορούσε να είναι η κατανόηση του Κρεμλίνου ότι η διατήρηση ολόκληρης της επικράτειας της Ουκρανίας θα ήταν πολύ δαπανηρή λόγω του κινδύνου ανταρτοπολέμου, της φυγής πληθυσμού και της μακροπρόθεσμης πίεσης στη ρωσική οικονομία.