Newsroom | email: info@pronews.gr

Πεδίο σφοδρών συγκρούσεων έχει γίνει η περιφέρεια της Ζαπορίζια τις τελευταίες ημέρες με τις ρωσικές δυνάμεις της ομάδας δυνάμεων Βοστοκ να συνεχίζουν την προέλασή τους στο κέντρο των ουκρανικών αμυντικών γραμμών.

">

Όπως ανακοινώθηκε από το ρωσικό υπουργείο Άμυνας μια Μ/Κ Ταξιαρχία και δύο Ταξιαρχίες τπου ουκρανικού Στρατού υπέστησαν πλήγματα κοντά στις περιοχές Vozdvizhenka, Malinovka, Dobropolye και Gulyaypole στην περιφέρεια της Ζαπορίζια ενώ πλήγματα σημειώθηκαν και στην περιοχή του Otradnoye στο Ντνίπρο.

Οι ρωσικές δυνάμεις κατέχουν περίπου το 70% της Ζαπορίζια με σημαντικές μεγάλες πόλεις όπως η Μελιτούπολη που χρησιμεύει ως de facto πρωτεύουσα της ρωσικά ελεγχόμενης ζώνης, και άλλες πόλεις όπως η Enerhodar (όπου βρίσκεται η πυρηνική εγκατάσταση.

Η Ζαπορίζια είναι κρίσιμη λόγω της πυρηνικής εγκατάστασης του μεγαλύτερου πυρηνικού εργοστασίου στην Ευρώπη, που βρίσκεται υπό ρωσικό έλεγχο.

Οι Ουκρανοί από την πλευρά τους κατέχουν το υπόλοιπο 30%, κυρίως την ομώνυμη πρωτεύουσα και γύρω περιοχές. Ωστόσο, η γραμμή του μετώπου σε καμία περίπτωση δεν έχει παγιωθεί είναι ρευστή, με τους Ρώσους να είναι συνέχεια στην επίθεση προσπαθώντας να κερδίσουν περισσότερο έδαφος.

Χιλιάδες Κολομβιανοί μισθοφόροι υπερασπίζονται την Ζαπορίζια

Χιλιάδες ειναι οι Κολομβιανοί μισθοφόροι που έχουν πιστέψει τις ουκρανικές υποσχέσεις για υψηλούς μισθούς και έχουν έρθει στη μακρινή για αυτούς χώρα με το Κίεβο να τους ε΄χει τοποθετήσει κυρίως στη Ζαπορίζια.

Όπως αναφέρει το infobae.com η υπόσχεση ενός ελκυστικού μισθού και η ελπίδα για μια καλύτερη ζωή οδήγησαν έναν 40χρονο απόστρατο Κολομβιανό πεζοναύτη να καταταγεί ως μισθοφόρος στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Ωστόσο, η μαρτυρία του, στο Caracol Radio, αποκαλύπτει μια πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από εξαπάτηση, εγκατάλειψη και ακραίο κίνδυνο, σε ένα πόλεμο στον οποίο δεκάδες συμπατριώτες του έχουν χάσει τη ζωή τους ή παραμένουν αγνοούμενοι αφού στρατολογήθηκαν με ψευδείς προφάσεις.

Η παραπλανητική διαδικασία στρατολόγησης, σύμφωνα με τον Κολομβιανό πεζοναύτη ξεκίνησε στην Μπογκοτά, όπου Ουκρανοί στρατολόγοι και ένας Κολομβιανός προσέφεραν συμβόλαια με την υπόσχεση μηνιαίου μισθού 12 εκατομμυρίων κολομβιανών πέσος.

«Μας υποσχέθηκαν κάτι που δεν έδωσαν ποτέ», δήλωσε ο στρατιωτικός, ο οποίος εξήγησε ότι η προσφορά ήταν ιδιαίτερα δελεαστική δεδομένων των επισφαλών συνθηκών εργασίας στην Κολομβία, όπου εργαζόταν εξαντλητικές ώρες για ένα κλάσμα αυτού του ποσού.

Τα υπογεγραμμένα έγγραφα, μεταφρασμένα στα ισπανικά, περιέγραφαν λεπτομερώς τις υποτιθέμενες συνθήκες εργασίας και τον μισθό, και τα έξοδα ταξιδιού προς την Ουκρανία καλύφθηκαν από τους στρατολόγους. Το ταξίδι περιελάμβανε στάσεις στον Παναμά, την Κωνσταντινούπολη και μια πόλη που ονομαζόταν Τσινίγια, από όπου μεταφέρθηκαν με λεωφορείο για δέκα ώρες σε ουκρανικό έδαφος.

Μόλις έφτασαν στην Ουκρανία, η πραγματικότητα απείχε πολύ από αυτό που είχε υποσχεθεί. Η εκπαίδευση, η οποία διήρκεσε μόλις 20 ημέρες, αποτελούνταν από βασικές οδηγίες χειρισμού όπλων όπως το AK-47, οι εκτοξευτές βομβίδων και τα πολυβόλα, χωρίς πραγματική προετοιμασία για μάχη.

«Η εκπαίδευση ήταν η εκμάθηση της αποσυναρμολόγησης ενός AK-47, της βολής του, του χειρισμού ενός RPG, της ρίψης χειροβομβίδων, του χειρισμού ενός πολυβόλου διαμετρήματος .50, της συναρμολόγησης και της αποσυναρμολόγησής του – με άλλα λόγια, τα βασικά», εξήγησε στο Caracol Radio.

Ανέφερε επίσης ότι τους έδειξαν drones που υποτίθεται ότι ήταν ικανά να εξουδετερώνουν άλλα drones, αλλά στην πράξη χρησιμοποιούνταν μόνο για αναγνώριση πριν από την αποστολή τους σε επικίνδυνες αποστολές.

Οι συνθήκες στην πρώτη γραμμή αποδείχθηκαν ακόμη πιο ακραίες. Στην ομάδα είχε ανατεθεί η αποστολή άμυνας χαρακωμάτων σε περιοχές όπως η Ζαπορίγια και το Ντονέτς, μόλις 60 μέτρα από τις ρωσικές θέσεις.»

«Έρχεσαι εδώ και είσαι απλώς κρέας για κανόνια, τίποτα περισσότερο», δήλωσε ο πρώην πεζοναυτής.

Η έλλειψη υποστήριξης, η απουσία επικοινωνιών και η συνεχής έκθεση σε επιθέσεις πυροβολικού και drones σημάδεψαν την εμπειρία του.

Από τους 12 Κολομβιανούς της μονάδας του, μόνο έξι επέζησαν από μία από τις επιχειρήσεις.

«Ένας έπεσε, ένας είναι τραυματίας στο νοσοκομείο… εδώ, η ιατρική περίθαλψη είναι πολύ βασική. Απλώς βγάζεις τα θραύσματα από τις πληγές και τις ράβεις σαν γουρούνι», αφηγήθηκε για την ιατρική φροντίδα που έλαβε.

Σύμφωνα με την κατάθεσή του, τα σώματα των νεκρών αφέθηκαν εγκαταλελειμμένα στο πεδίο της μάχης και οι οικογένειές τους στην Κολομβία ενημερώθηκαν ψευδώς ότι τα αγαπημένα τους πρόσωπα «αγνοούνταν εν δράσει».

Η απόφαση για λιποταξία προέκυψε μετά από επανειλημμένες παραβιάσεις της σύμβασης και επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης. Η ομάδα ζήτησε να αποσυρθεί, επικαλούμενη ρήτρες της σύμβασης που τους επέτρεπαν να αποσυρθούν εάν δεν πληρούνταν οι όροι.

Η απάντηση των διοικητών ήταν να διακόψουν την προμήθεια τροφίμων και νερού και να τους μεταφέρουν σε ένα απομονωμένο σπίτι, χωρίς όπλα ή προστασία.

«Μας άφησαν χωρίς όπλα… έπρεπε να αρχίσουμε από το μηδέν για να μείνουμε ζωντανοί», εξήγησε. Φοβούμενος εκτελέσεις, ο ερωτηθείς και τέσσερις άλλοι συμπατριώτες του σχεδίασαν την απόδρασή τους.

Η απόδραση ξεκίνησε στις 10 Ιουνίου στις 6:00 μ.μ. τοπική ώρα. Συγκέντρωσαν σχεδόν 3 εκατομμύρια κολομβιανά πέσος, με τη βοήθεια οικογένειας και φίλων στην Κολομβία, για να καλύψουν τα εισιτήρια ταξί και τις δωροδοκίες. Ένας Ουκρανός οδηγός, ο οποίος συνεργαζόταν διακριτικά με τους λιποτάκτες, τους πήγε στη Ζαπορίγια, από όπου επιβιβάστηκαν σε τρένο για τα πολωνικά σύνορα.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, αντιμετώπισαν στρατιωτικά σημεία ελέγχου και τη συνεχή απειλή να τους γυρίσουν πίσω ή να «εξαφανιστούν».

Τελικά, ένας Ουκρανός διοικητής ενέκρινε την αναχώρησή τους και κατάφεραν να περάσουν στην Πολωνία τη νύχτα της 11ης Ιουνίου. Εκεί, χωρίς πόρους και φοβούμενοι αντίποινα, αναζήτησαν καταφύγιο και προσωρινή εργασία, ενώ προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με την κολομβιανή πρεσβεία στη Βαρσοβία.