Πυραυλικά Συστήματα
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις, «δολοφονικής ιδιοφυίας» είναι αυτή του Supersonic Low Altitude Missile (SLAM), ενός βλήματος cruise που θα χρησιμοποιούσε πυρηνικό κινητήρα ramjet και θα ήταν σε θέση να πετά για εβδομάδες, διανύοντας δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα, σκορπίζοντας θανατηφόρα ραδιενέργεια.
Επί επτά χρόνια, η αμερικανική κυβέρνηση σχεδίαζε ένα άκρως απόρρητο όπλο για να συμπληρώσει το δόγμα της αμοιβαίως σίγουρης καταστροφής (MAD).
Ο πύραυλος αυτός θα πέταγε σε εξαιρετικά χαμηλό υψόμετρο, με υπερηχητικές ταχύτητες, για να αποφεύγει τα εχθρικά ραντάρ. Θα ήταν σε θέση να μεταφέρει και να εξαπολύει 26 πυρηνικές κεφαλές σε αντίστοιχο αριθμό στόχων.
Η φονικότητα του SLAM όμως, δεν περιοριζόταν στις κεφαλές που μετέφερε.
Ο κινητήρας λειτουργούσε ως δευτερεύον όπλο. Η άμεση ακτινοβολία νετρονίων από τον ουσιαστικά ασταθές αντιδραστήρα θα σκότωνε οτιδήποτε ζωντανό στο πορεία του, δηλητηριάζοντας ολόκληρες περιοχές με ραδιενέργεια.
Ακόμη και το ίδιο το SLAM, στο τέλος της αποστολής του, θα χρησιμοποιούταν ως ιπτάμενη «βρώμικη βόμβα», μολύνοντας το σημείο στο οποίο τελικά θα έπεφτε.
Ο αντιδραστήρας είχε εξωτερική διάμετρο 1,454 m και μήκος 1,632 m. η διάσταση του πυρήνα του αντιδραστήρα ήταν 1,2 m και μήκος 1,288 m. Η κρίσιμη μάζα ουρανίου ήταν 59,90 κιλά, με συνολική ισχύ 600 μεγαβάτ.
