Διεθνής Ασφάλεια
Η ανακοίνωση της κατασκευής νέου αμερικανικού στόλου από τον Αμερικανό πρόεδρο Ν.Τραμπ προκάλεσε μεγάλη εντύπωση και όπως ήταν αναμενόμενο δεν μπορούσε να μείνει ασχολίαστη από τους ρωσικούς κύκλους.
Κατά την Μόσχα ο νέος στόλος θα έχει «εικόνα» αλλά πολύ κακή επιβιωσιμότητα.
Ειδικότερα αναφέρουν:
«Με βάση τα πρότυπα της σύγχρονης ναυτικής ιστορίας, το σχέδιο του Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ που αποκαλύφθηκε για την κατασκευή θωρηκτών για το Ναυτικό των ΗΠΑ ήταν μια πραγματικά εξαιρετική ανακοίνωση.
Θωρηκτά δεν έχουν κατασκευαστεί από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα νέα αμερικανικά πλοία, είπε ο Τραμπ, θα διαθέτουν εκτόπισμα ρεκόρ και τα πιο προηγμένα όπλα που έχουν τεθεί ποτέ σε θάλασσα.
Ιδού, λοιπόν: Θωρηκτά κλάσης Τραμπ για το Ναυτικό των ΗΠΑ, ευγενική προσφορά του προέδρου Τραμπ.
Αυτό, φυσικά, δεν αφορά απλώς την απαθανάτιση του ονόματός του.
Το σχέδιο προβλέπει την κατασκευή 20 έως 25 τεράστιων πολεμικών πλοίων, με εκτόπισμα περίπου 30.000 έως 40.000 τόνων το καθένα.
Κάποιος υποψιάζεται ότι το κύρος του βαρύ πυρηνοκίνητου πυραυλοφόρου καταδρομικού της Ρωσίας Ναύαρχος Ναχίμοφ – Έργο 11442M – μπορεί να κρατούσε τον Τραμπ ξύπνιο τη νύχτα. Η απάντησή του είναι ένα πλοίο ακόμη μεγαλύτερο από την πυρηνική ναυαρχίδα του ρωσικού Ναυτικού.
Ο Τραμπ δήλωσε ότι τα θωρηκτά θα είναι «τα ταχύτερα, τα μεγαλύτερα και μακράν 100 φορές ισχυρότερα από οποιοδήποτε θωρηκτό που έχει κατασκευαστεί ποτέ».
«Κάθε ένα από αυτά θα είναι το μεγαλύτερο θωρηκτό στην ιστορία της χώρας μας, το μεγαλύτερο θωρηκτό στην ιστορία του κόσμου που κατασκευάστηκε ποτέ», είπε.
«Κατασκευάζουμε τον καλύτερο εξοπλισμό στον κόσμο, με διαφορά, κανείς δεν είναι καν κοντά. Αλλά δεν τον παράγουμε αρκετά γρήγορα», πρόσθεσε ο Πρόεδρος.
Το τρέχον σχέδιο έχει ως εξής: η κατασκευή θα ξεκινήσει με ένα πρωτοποριακό πλοίο με το όνομα USS Defiant .
Ένα δεύτερο πλοίο θα ακολουθήσει λίγο αργότερα. Μετά από μια αρχική φάση επιχειρησιακών δοκιμών, αναμένεται μια σειρά παραγωγής οκτώ πλοίων. Τελικά, το Ναυτικό ελπίζει να αυξήσει τον συνολικό αριθμό σε 25 πλοία – ή ενδεχομένως και σε περισσότερα.
Πέρα από το μέγεθος και τον αριθμό τους, αυτά τα σκάφη αναμένεται να σημειώσουν ρεκόρ στην πυκνότητα των όπλων.
Συστήματα μάχης λέιζερ, πυροβόλα όπλα, πολλαπλά συστήματα κάθετης εκτόξευσης φορτωμένα με υπερηχητικούς πυραύλους, αναχαιτιστικά Standard Missile (SM) και η νεότερη γενιά πυραύλων κρουζ τόσο σε πυρηνικές όσο και σε συμβατικές διαμορφώσεις – όλα αυτά, ο Τραμπ θέλει να βρίσκονται σε αυτά τα πλοία. Πολλά από αυτά τα συστήματα εξακολουθούν να βρίσκονται σε δοκιμές ή βρίσκονται σε πειραματικά στάδια.
Αυτό φυσικά εγείρει ένα προφανές ερώτημα: πόσο αποτελεσματικά θα ήταν τόσο τεράστια πλοία σε έναν σύγχρονο πόλεμο; Μια χούφτα υπερηχητικών πυραύλων κατά πλοίων – εξαιρετικά δύσκολοι στην αναχαίτιση – και η «υπερηφάνεια του έθνους» θα μπορούσε να σταλεί στον βυθό. Δισεκατομμύρια δολάρια θα γίνονταν καπνός.
Σε μια εποχή διαστημικής επιτήρησης και προηγμένων όπλων κατά πλοίων, η διάρκεια ζωής τέτοιων πλοίων θα μπορούσε να πλησιάσει στο μηδέν. Σε αυτή την περίπτωση, αυτά τα εξαιρετικά ακριβά πλοία θα ήταν χρήσιμα μόνο για παρελάσεις.
Ο Τραμπ, ωστόσο, διαφωνεί. Φαίνεται να πιστεύει ότι ο «Χρυσός Στόλος» του θα προστατεύεται από μια «Χρυσή Ασπίδα» – ένα πολυεπίπεδο σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας με ένα διαστημικό στοιχείο ικανό να προστατεύει αυτά τα πλοία από υπερηχητικές απειλές οπουδήποτε στους ωκεανούς του κόσμου. Το αν αυτό θα λειτουργήσει παραμένει ασαφές.
Αλλά ο Τραμπ φαίνεται πρόθυμος να ρισκάρει. Άλλωστε, αν δεν ξεσπάσει πόλεμος, η επένδυση μοιάζει με μια πολυτελή Cadillac παρκαρισμένη στην εξοχή: αναμφισβήτητα όμορφη, αναμφισβήτητα ακριβή – και πιθανώς άχρηστη.
Ο χρόνος θα δείξει.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το πρόγραμμα των θωρηκτών Trump είναι μόνο ένα μέρος μιας πολύ ευρύτερης ναυτικής ανάπτυξης. Οι Ηνωμένες Πολιτείες κατασκευάζουν ήδη νέα υποβρύχια βαλλιστικών πυραύλων για να αντικαταστήσουν τα 14 πυρηνικά υποβρύχια κλάσης Ohio που είναι οπλισμένα με πυραύλους Trident II.
Δύο υποβρύχια κλάσης Columbia βρίσκονται υπό κατασκευή, με συνολική απαίτηση 12 σκαφών. Αυτό το πρόγραμμα αποτελεί βασικό – και υψηλής προτεραιότητας – στοιχείο της πυρηνικής τριάδας των ΗΠΑ.
Αυτά τα υποβρύχια έχουν σχεδιαστεί για να είναι εξαιρετικά αθόρυβα.
Κάθε ένα θα μεταφέρει 16 πυραύλους Trident II μιας νέας παρτίδας παραγωγής, λιγότερους από την κλάση Ohio.
Η ανάπτυξή τους μπορεί τελικά να οδηγήσει σε μια μέτρια μείωση του πυρηνικού οπλοστασίου που βρίσκεται στη θάλασσα, αλλά μετά το 2040, οι ΗΠΑ είναι πιθανό να αρχίσουν να κατασκευάζουν μια ακόμη πιο προηγμένη γενιά υποβρυχίων πυραύλων.
Ταυτόχρονα, το Ναυτικό συνεχίζει να κατασκευάζει πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα – τα μεγαλύτερα και πιο ακριβά πολεμικά πλοία στον πλανήτη.
Δύο νέες φρεγάτες βρίσκονται υπό κατασκευή, με σχέδια για μια μεγάλη σειρά ακόμη πιο προηγμένων φρεγατών.
Κατασκευάζονται επίσης επιθετικά υποβρύχια. Η ναυτική αεροπορία εκσυγχρονίζεται με αεροσκάφη F-35 πέμπτης γενιάς και μη επανδρωμένα αεροσκάφη πιστής πτέρυγας που έχουν σχεδιαστεί για να χειρίζονται μεγάλο μέρος της «βρώμικης δουλειάς» στις μελλοντικές θαλάσσιες μάχες. Αρκετά προγράμματα πυραύλων βρίσκονται επίσης σε εξέλιξη.
Συνολικά, αυτές οι προσπάθειες αντιπροσωπεύουν κολοσσιαίες επενδύσεις και αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό μερίδιο του συνολικού αμυντικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ.
Φαίνεται ολοένα και περισσότερο ότι ο Τραμπ πιέζει σκόπιμα προς ένα ρεκόρ, με τους μελλοντικούς προϋπολογισμούς του Πενταγώνου να ξεπερνούν με βεβαιότητα το όριο του τρισεκατομμυρίου δολαρίων.
Για την τρέχουσα κυβέρνηση, αυτό δεν φαίνεται ιδιαίτερα ανησυχητικό – και προς το παρόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να το αντέξουν οικονομικά.
Θα αντιδράσει ο κόσμος στην πρωτοβουλία του Τραμπ για τον «Χρυσό Στόλο» ; Σχεδόν σίγουρα. Η στρατιωτική φιλοδοξία είναι μεταδοτική. Η Τουρκία κατασκευάζει αεροπλανοφόρο. Η Γαλλία κατασκευάζει το πρώτο της πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο. Το πραγματικό ερώτημα, ωστόσο, είναι πώς θα αντιδράσουν η Ρωσία και η Κίνα.
Οι βιαστικές, συναισθηματικές αποφάσεις στις στρατιωτικές προμήθειες δεν είναι ο δρόμος μας. Η δύναμη της Ρωσίας έγκειται στα υπερηχητικά συστήματα κατά πλοίων και αυτό το ασύμμετρο πλεονέκτημα θα πρέπει να συνεχίσει να αναπτύσσεται.
Η Κίνα, από την πλευρά της, μπορεί να ακολουθήσει τη δική της πορεία, αξιοποιώντας την ταχύτερα αναπτυσσόμενη ναυπηγική βιομηχανία στον κόσμο.
Αλλά είναι απίθανο το Πεκίνο να ανταποκριθεί συμμετρικά στο αμερικανικό πρόγραμμα. Θα έρθει μια απάντηση – αλλά διαφορετικού είδους.
Μια απάντηση που θα έχει ως στόχο να εξουδετερώσει την κυριαρχία του Ναυτικού των ΗΠΑ στη θάλασσα και με αποδεκτό κόστος».
