
Ο Ζοσέ Μουρίνιο έχει πει χιλιάδες φορές ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, κάτι που υιοθέτησε στην καριέρα του ως προπονητής.
Το πιο τρανταχτό παράδειγμα για τον Πορτογάλο ήρθε το 2005, όταν είχε προκριθεί με την Τσέλσι στον προημιτελικό του Champions League όπου θα αντιμετώπιζε την Μπάγερν Μονάχου, αλλά ήταν τιμωρημένος και δεν μπορούσε να βρίσκεται στον πάγκο ή στα αποδυτήρια.
Ο πανέξυπνος προπονητής των Άγγλων βρήκε την λύση. Ο Μουρίνιο παρέμεινε εκεί όλη μέρα περιμένοντας την άφιξη των ομάδων και όταν ήρθαν, σε συνεννόηση με τον φροντιστή των Λονδρέζων, κρύφτηκε στο καλάθι με τα άπλυτα. Με αυτό μπήκε στα αποδυτήρια για να μιλήσει στην ομάδα και να δώσει οδηγίες, με αυτό βγήκε από τα αποδυτήρια και περνούσε δίπλα από τους ανθρώπους της UEFA που ήλεγχαν αν όλα ήταν όπως έπρεπε.
Η Τσέλσι, τελικά, νίκησε και έκανε το πρώτο βήμα για την πρόκριση στους «4», με τον ίδιο να πανηγυρίζει για ακόμη ένα λόγο όμως: «Όταν βγήκα από το καλάθι πραγματικά πανηγύρισα. Ήμουν κλειστοφοβικός και είχα κλειστεί σε ένα καλάθι με άπλυτα, δεν μπορούσα να αναπνεύσω, ένιωσα ότι πεθαίνω. Στο τέλος, όμως, όλα πήγαν καλά και για μένα και για την ομάδα. Υπόσχομαι ότι είναι αληθινή ιστορία», είπε σε συνέντευξη του το 2019.