Υπάρχουν λίγα πράγματα στον κόσμο της αυτοκίνησης που προκαλούν τον ίδιο σεβασμό, την ίδια αναγνώριση και -ας το παραδεχτούμε. την ίδια συναισθηματική φόρτιση όσο το άκουσμα ενός κινητήρα Ferrari. 

Για πολλούς petrolhead, η εμπειρία του να οδηγείς ένα αυτοκίνητο με μηχανική καρδιά από το Maranello ισοδυναμεί με την κορωνίδα της οδηγικής εμπειρίας: Ένας συνδυασμός ήχου, απόκρισης και μηχανολογικής καθαρότητας που δύσκολα αντιγράφεται.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτή η εμπειρία ήταν ανέκαθεν αποκλειστικό προνόμιο των σπορ μοντέλων που φορούν το περίφημο «Cavallino Rampante» στο καπό. Σε διαφορετικές περιόδους της Ιστορίας -και για εντελώς διαφορετικούς λόγους- κινητήρας Ferrari βρέθηκε να κινεί αυτοκίνητα με άλλο σήμα, άλλες φιλοσοφίες και, συχνά, τελείως διαφορετικό κοινό.

1. Alfa Romeo 8C: Ferrari «στην καρδιά» αλλά όχι στο σήμα
Η Alfa Romeo 8C Competizione χρησιμοποιεί τον ατμοσφαιρικό V8 F136, προϊόν κοινής εξέλιξης Ferrari και Maserati. Πρόκειται για τον ίδιο βασικό κινητήρα που χρησιμοποιήθηκε στις Ferrari F430 και σε Maserati όπως η GranTurismo, εδώ όμως με κυβισμό 4,7 lt -αντί για 4,3 στην F430- και απόδοση 450 ίππων.

Παρά το γεγονός ότι η 8C κατασκευάστηκε σε περιορισμένο αριθμό, ο ρόλος της ήταν ξεκάθαρος: Να επαναφέρει την Alfa Romeo στο προσκήνιο ως κατασκευαστή αυθεντικών σπορ αυτοκινήτων.

Με ανθρακονημάτινο πλαίσιο, transaxle διάταξη και έναν ήχο που δεν άφηνε καμία αμφιβολία για την καταγωγή του μοτέρ, θα μπορούσε άνετα να φέρει το Cavallino -και κανείς δεν θα παραπονιόταν.

2. Maserati Quattroporte & GranTurismo: Gran Turismo με ιταλικό V8
Η σχέση Maserati–Ferrari υπήρξε στενή, ειδικά την περίοδο που αμφότερες ανήκαν στο Gruppo. Εκδόσεις των Quattroporte, GranTurismo και GranCabrio εξοπλίστηκαν με παραλλαγές του ίδιου ατμοσφαιρικού V8 F136, προσφέροντας υψηλό όριο περιστροφής, γραμμική απόδοση και έναν ήχο που θύμιζε περισσότερο supercar παρά πολυτελές GT.

Σήμερα, οι Maserati χρησιμοποιούν τον twin-turbo V6 Nettuno (F160), ο οποίος κατασκευάζεται στο Maranello, χωρίς ωστόσο να χρησιμοποιείται σε μοντέλα Ferrari -κάτι που δείχνει πόσο έχει αλλάξει πλέον η σχέση των δύο εταιρειών.

3. Lancia Thema 8.32: Ferrari δύναμη σε executive μπερλίνα
Αν υπάρχει αυτοκίνητο που ενσαρκώνει απόλυτα τον όρο «slepper» -ή «Q-car», όπως λέγονταν παλιότερα- αυτό είναι η Lancia Thema 8.32. Σε μια εποχή όπου οι κατασκευαστές αναζητούσαν τρόπους διαφοροποίησης, η Lancia πήρε τον V8 της Ferrari 308 Quattrovalvole και τον τοποθέτησε σε μια πολυτελή μπερλίνα με κίνηση στους εμπρός τροχούς.

Ο κινητήρας απέδιδε 215 ίππους, συνδυαζόταν με 5άρι χειροκίνητο κιβώτιο και χάριζε επιδόσεις αντάξιες σπορ αυτοκινήτου, με 0-100 km/h σε περίπου 6,8 δευτερόλεπτα και τελική κοντά στα 240 km/h. Η ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενη ανάρτηση και η αναδιπλούμενη πίσω αεροτομή συμπλήρωναν ένα πακέτο που ήταν τόσο εκλεπτυσμένο όσο και αναπάντεχα σκληροπυρηνικό.

4. FIAT Dino: Η Ferrari που φόρεσε σήμα FIAT
Για να μπορέσει η Ferrari να συμμετάσχει σε αγώνες, έπρεπε να παράγει τουλάχιστον 500 κινητήρες Dino V6. Η λύση ήρθε μέσω της συνεργασίας με τη FIAT, η οποία ενσωμάτωσε τον κινητήρα σε ένα κουπέ και σε ένα spider μαζικής παραγωγής.

Το FIAT Dino προσέφερε αυθεντική Ferrari εμπειρία σε ήχο και αίσθηση, χωρίς το κόστος και τον χαρακτήρα ενός καθαρόαιμου σούπερκαρ. Ήταν, ουσιαστικά, η Ferrari του λαού, με όλες τις ευγενείς -και τις λιγότερο ευγενείς- ιδιοτροπίες της. Διαβάστε εδώ περισσότερα.

5. Lancia Stratos: Θρύλος των ράλι με καρδιά Ferrari
Η Stratos HF αποτελεί ίσως το πιο καθαρόαιμο παράδειγμα χρήσης κινητήρα Ferrari εκτός Ferrari. Ο V6 των 2,4 lt από τη Dino 246GT, τοποθετημένος εγκάρσια πίσω από τα καθίσματα, απέδιδε 190 ίππους και χάριζε ιδανική κατανομή βάρους.

Δεν ήταν απλώς ένα αυτοκίνητο με κινητήρα Ferrari. Ήταν το απόλυτο όπλο των ειδικών διαδρομών, ένα homologation special που άλλαξε για πάντα τον κόσμο των ράλι, με μόλις πάνω από 1.000 τεμάχια παγκοσμίως.
Διαβάστε τη συνέχεια στο drive.gr