FIAT 132 1972-1981: Από βάτραχος πρίγκιπας (βίντεο)

Το FIAT 132 ήταν τρόπον τινά ο Ιανός του Torino. Ένα διπρόσωπο αυτοκίνητο. Επικρίθηκε για την ευστάθειά του, λοιδορήθηκε για το τιμόνι του, αγνοήθηκε για το στιλ του και γύρισε επιδεικτικά την πλάτη στην εικόνα της σπορ μπερλίνας που είχε δώσει όλη τη γοητεία στον προκάτοχό του, το FIAT 125.

Η είσοδός του FIAT 132 στην αγορά ήταν παταγώδης αποτυχία. Σκόνταψε τόσο άσχημα δε, ώστε για να αποφευχθεί η οριστική πτώση, χρειάστηκε να ξαναγραφτεί ολόκληρο το έργο. Και μάλιστα και παραδόξως για τα αυτοκινητικά δεδομένα, με επιτυχία: Λιγότερο από δύο χρόνια αργότερα, η διορθωμένη εκδοχή που εμφανίστηκε στην αγορά αποδείχτηκε πραγματικά επιτυχημένη. Σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που εξασφάλισε τη μακροζωία ενός μοντέλου που κατασκευάστηκε από το 1972 έως το 1981 σε περισσότερα από 650.000 κομμάτια.

«Ένας καλός κινητήρας, παρότι οι επιδόσεις του δεν είναι πραγματικά ανώτερες από εκείνες του 125. Ένα αυτόματο κιβώτιο χωρίς ψεγάδια, με ομαλές αλλαγές, πιο ευχάριστες σε σύγκριση με εκείνες του FIAT 130. Ωστόσο, οι τρεις σχέσεις δεν επιτρέπουν την πλήρη εκμετάλλευση των αρετών του μοτέρ [TC του Aurelio Lampredi]. Πολύ καλή άνεση, καλή οδική συμπεριφορά, αν και στις αλλεπάλληλες στροφές το αυτοκίνητο γέρνει πολύ. Επιπλέον, διαπιστώνεται διαφορά στη συμπεριφορά μεταξύ εμπρός και πίσω άξονα. Τα φρένα δείχνουν αποτελεσματικά, ενώ το τιμόνι παρουσιάζει ένα μικρό «νεκρό» σημείο στη θέση γύρω από την ευθεία κέντρο και καθυστέρηση στην απόκριση. Σε ευθεία, θα ήθελα καλύτερη κατευθυντικότητα. Η εσωτερική διαρρύθμιση; Είναι καλή. Όμως η διάμετρος των οργάνων στον πίνακα είναι μικρή. Τέλος, το στιλ του αμαξώματος: Αντί να αναδεικνύει τα πλεονεκτήματα της μηχανολογίας, μοιάζει να τα υποβαθμίζει. Δεν φαντάζεσαι ότι βρίσκεσαι εμπρός σε ένα 1.800άρι, αλλά σε ένα μοντέλο πολύ μικρότερου κυβισμού. Η ευρυχωρία είναι εντυπωσιακή, το πορτμπαγκάζ μεγάλο, ιδίως σε βάθος, αλλά οι χειρολαβές των θυρών κινδυνεύουν να τραυματίσουν τα δάχτυλα, όπως και οι μανιβέλες των παραθύρων. Εξάλλου, από τη θέση του οδηγού είναι δύσκολο να αντιληφθείς πού τελειώνει το καπό, καθώς το ίδιο το καπό είναι υπερβολικά επίπεδο».