Ελληνική Πολιτική
Κρίσιμες είναι οι συνομιλίες που θα διεξαχθούν στην Ν.Υόρκη μεταξύ των «σφιχταγκαλιασμένων» Τραμπ-Ερντογάν (είναι γνωστό πως οι ηγέτες Τουρκίας-ΗΠΑ έχουν άριστες προσωπικές σχέσεις) και Κ.Μητσοτάκη με τον Τούρκο πρόεδρος.
Ωστόσο προκύπτουν πολλά ερωτήματα για την συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Ερντογάν καθώς έρχεται μέσα σε κλίμα έντασης στο στρατιωτικό και στο γεωστρατηγικό πεδίο.
Σε ότι αφορά την συνάντηση Ν.Τραμπ και Ρ.Τ,Ερντογάν αυτή θα γίνει την Πέμπτη και θα έχει δύο κυρίως θέματα τα οποία θα συζητηθούν:
Αυτά θα αφορούν την παραχώρηση 40 καινούργιων F-16 Viper, όπως και την αναβάθμιση άλλων 80 παλαιότερων μαχητικών του ιδίου τύπου σε αυτή την έκδοση, αλλά και μία δυνητική προμήθεια μαχητικών F-35.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο ζήτημα θα υπάρξει συμφωνία και είναι κάτι το οποίο θα αφαιρέσει στο προσεχές μέλλον το πλεονέκτημα που έχει αυτή τη στιγμή η ΠΑ έναντι της ΤΗΚ.
Για το δεύτερο ζήτημα δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία, τουλάχιστον με τις υπάρχουσες συνθήκες.
Για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει ο πρόεδρος Τραμπ να ακυρώσει το νόμο CAATSA με βάση τον οποίο oι ΗΠΑ δεν μπορούν να δώσουν τα μαχητικά 5ης γενιάς στους Τούρκους λόγω της αγοράς και χρήσης από την Άγκυρα του ρωσικού α/α συστήματος S-400.
H Toυρκία ξεκαθάρισε ότι δεν πρόκειται να παροπλίσει το σύστημα ούτε να το επιστρέψει πίσω στην Ρωσία. Άλλωστε ούτε οι ίδιοι οι Ρώσοι θα ήταν διατεθειμένοι να το δεχτούν πίσω και να επιστρέψουν τα χρήματα.
Συνεπώς όσο δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο ο νόμος CAATSA βρίσκεται σε ισχύ.
Παρά λοιπόν τις αισιόδοξες δηλώσεις Τραμπ για την συνάντηση με Ερντογάν σε αυτό το θέμα η αμερικανική πολιτική δεν θα αλλάξει.
Οι Τούρκοι δεν θα υποχωρήσουν και άλλωστε μπορεί να ζητούν τα F-35 αλλά στην πραγματικότητα τα θέλουν για να αντιγράψουν την τεχνολογία τους και να την χρησιμοποιήσουν στο δικό τους μαχητικό 5ης γενιάς, το KAAN.
Kαι αυτό επίσης είναι κάτι το οποίο δεν ευχαριστεί τις ΗΠΑ.
Τα μεγαλύτερα ερωτηματικά όμως προκαλούνται από την συνάντηση Κυριάκου Μητσοτάκη και Ρ.Τ.Ερντογάν η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη, δύο ημέρες δηλαδή νωρίτερα από εκείνη του Τούρκου προέδρου με το Ν.Τραμπ, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.
Η ατζέντα δεν έχει ανακοινωθεί, όμως θα είναι μία συνάντηση που θα λάβει χώρα μετά από μία μεγάλη σειρά «ραπισμάτων» από την τουρκική πλευρά.
Θα είναι η πρώτη μετά από εκείνη που είχε πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο του 2024.
Σημειώνεται ότι έκτοτε έλαβαν χώρα τα γεγονότα στην Κάσο, όταν και ο τουρκικός στόλος ουσιαστικά ματαίωσε τις έρευνες του ιταλικού πλοίου «Ievoli Relume» για εγκατάσταση υποβρυχίων καλωδίων της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κρήτης-Κύπρου.
Στην συνέχεια υπήρξαν δύο ακυρώσεις του σχεδίου της ηλεκτρικής διασύνδεσης των δύο ελληνικών κρατών και μάλιστα την δεύτερη η κυπριακή πλευρά είπε ότι «Το έργο δεν είναι βιώσιμο με τους συγκεκριμένους όρους»!
Έχουμε επίσης την επιστροφή σε πολλές περιπτώσεις των τουρκικών αεροσκαφών στο Αιγαίο παρά το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή η τουρκική Αεροπορία υστερεί ποιοτικά της ΠΑ.
Υπενθυμίζεται επίσης ότι ελληνικά μαχητικά F-16 Viper από την 115 ΠΜ «κτύπησαν τουρκικούς αεροναυτικούς στόχους» από Καστελόριζο μέχρι Κύπρο σε άσκηση «εικονικής προσβολής αεροναυτικών στόχων από μαχητικά αεροσκάφη» σε τετραεθνή άσκηση με συμμετοχή της Κύπρου, της Ελλάδας, της Γαλλίας και της Ιταλίας.
Τις ίδιες οι μέρες διεξήχθη αιφνιδιαστικά και άσκηση ετοιμότητας της Δύναμης Δέλτα σε όλο το Αιγαίο γιατί τα ελληνικά Επιτελεία περιμένουν ότι οι Τούρκοι «κάτι θα επιχειρήσουν» μέχρι το τέλος του έτους.
Μέσα σε αυτό το κλίμα λοιπόν εύλογα αναρωτιέται κάποιος ποια θα είναι η ατζέντα της συνάντησης Μητσοτάκη-Ερντογάν, τι πρόκειται να συζητηθεί και ποιο θα είναι το όφελος για την Ελλάδα αν αυτή πραγματοποιηθεί.
Με ποιες επιδιώξεις προσέρχεται ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης;
Είναι δεδομένο ότι θα συζητηθούν Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειος, το καλώδιο Ελλάδας-Κύπρου, τα θαλάσσια πάρκα, ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός, η Λιβύη αλλά και η ίδια η Κύπρος.
