Έξι φορείς κατέθεσαν στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών στις 30 Ιουνίου, μήνυση κατά της προέδρου της «Φωνής Λογικής», Αφροδίτης Λατινοπούλου για «δημόσια υποκίνηση μίσους κατ’ εξακολούθηση κατά των Ρομά».

Πρόκειται για δύο Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων και τέσσερις φορείς Ρομά.

Συγκεκριμένα, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι και η ΑΜΚΕ «PRO BONO PUBLICO – ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΚΑΛΟ» και οι φορείς Ρομά είναι το πολιτικό κόμμα Δημοκρατικό Κίνημα Ευπαθών Ομάδων (ΔΗ.ΚΕ.Ο.), η Ομοσπονδία Μακεδονίας Θράκης Θεσσαλίας Ηπείρου Ρομά, η AMKE «Act.Rom» (που έχει μέλη Ρομά και μη Ρομά) και ο Πολιτιστικός Σύλλογος «Νέοι Ορίζοντες Ελλήνων Ρομά». Οι εκπρόσωποι των τεσσάρων φορέων Ρομά δήλωσαν επίσης παράσταση για την υποστήριξη της κατηγορίας.

Το Ανώτατο Δικαστήριο διευκρίνισε ότι δεν απαιτείται ονομαστική αναφορά σε συγκεκριμένα πρόσωπα – αρκεί ότι αυτά αυτοπροσδιορίζονται ως θιγόμενοι βάσει του συγκεκριμένου χαρακτηριστικού που στοχοποιείται:

«Στην προκείμενη περίπτωση, με τους έκτο λόγο της κύριας αίτησης και πέμπτο λόγο του δικογράφου των πρόσθετων λόγων, ο αναιρεσείων αιτιάται ότι δεν ήταν επιτρεπτή η παράσταση πολιτικής αγωγής ούτε προς υποστήριξη της κατηγορίας των προσώπων που την άσκησαν στο ακροατήριο του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου διότι προστατευόμενο έννομο αγαθό με τον ν.927/1979 είναι αποκλειστικά η δημόσια τάξη και τα πρόσωπα που παρέστησαν ως πολιτική αγωγή κατά τη συζήτηση της υπόθεσης στερούντο ενεργητικής νομιμοποίησης, καθόσον δεν υπέστησαν προσωπικά καμία βλάβη από το συγκεκριμένο άρθρο αφού αυτό δεν μνημόνευε οιονδήποτε από τους παραστάντες ως πολιτικούς ενάγοντες.

Ότι το δημοσίευμα δεν στρέφεται κατά συγκεκριμένων προσώπων και δη κατά των παραστάντων ως πολιτικώς εναγόντων, ούτε παρατίθενται στοιχεία ικανά να οδηγήσουν στη σκέψη ότι πρόκειται περί αμέσως παθόντων, καθόσον δεν υπέστησαν προσωπικά καμία βλάβη από το συγκεκριμένο δημοσίευμα, στο οποίο δεν μνημονεύονταν οι ίδιοι και το άρθρο αφορούσε πολιτικούς και την ομοφυλοφιλία ως πράξη με συνέπεια οι παραστάντες να μην νομιμοποιούνται ενεργητικά.

Το Δικαστήριο της ουσίας με την προσβαλλόμενη απόφασή του, αφού απέρριψε τη σχετική ένσταση που υποβλήθηκε στο ακροατήριο, έκανε δεκτή τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής για την υποστήριξη της κατηγορίας για την παράβαση του άρθρου 1 ν.927/1979 που αποδόθηκε στον κατηγορούμενο ήδη αναιρεσείοντα και για την οποία καταδικάστηκε, αναφορικά με την ομάδα προσώπων που εμφανίστηκε στο ακροατήριο, αυτοκαθοριζόμενοι ως ομοφυλόφιλοι που θίγονται από το επίδικο δημοσίευμα.

Δεδομένου ότι ο νόμος κατά τα προεκτιθέμενα, προστατεύει το δικαίωμα διαβίωσης χωρίς διακρίσεις και καθιστά δικαιούχο για την σχετική παράσταση την αμέσως ζημιωθείσα ομάδα που έχει εκτεθεί στις εκδηλώσεις του δράστη και προσδιορίζεται στο κοινωνικό σύνολο από το σεξουαλικό προσανατολισμό τους, το Δικαστήριο δεν έσφαλε ως προς την αποδοχή αυτή της πολιτικής αγωγής από τα πρόσωπα αυτά, τα οποία παραστάθηκαν και ενώπιον του Αρείου Πάγου για την υποστήριξη και μόνον της κατηγορίας και αυτοπροσδιορίστηκαν ως ανωτέρω και τούτο, ανεξαρτήτως του ότι, υπό την προδιαληφθείσα έννοια, με τη εν λόγω διάταξη προστατεύεται παράλληλα και η δημόσια τάξη ή η δημόσια ειρήνη, ως απόρροια της κατάστασης κατά συγκεκριμένων προσώπων ή ομάδας προσώπων που αποτελούν μέλη της κοινωνίας. Επομένως, οι από το άρθρο 510 παρ,1 στοιχ. Α` Κ.Π.Δ. ως άνω λόγοι αναίρεσης είναι αβάσιμοι.»