Ο Αλέξης Χαρίτσης μέσα από ανάρτησή του στο Facebook, εξήγησε τους λόγους που ως εκπρόσωπος ενός εκ των ενδοκοινοβουλευτικών κομμάτων της Αριστεράς, έλειπε χθες (25/10) από την κηδεία του Διονύση Σαββόπουλου.

Όπως έγραψε, προτίμησε να «λιώσει» τους δίσκους του στο συνεχές άκουσμα, παρά να παρευρεθεί στην εξόδιο ακολουθία δίπλα στον Άδωνι Γεωργιάδη και «το μισό υπουργικό συμβούλιο» της ΝΔ και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Ακολουθεί αναλυτικά η ανάρτησή του:

«Ωδή στον μεγάλο αντιφατικό

Τις τελευταίες μέρες “έλιωσα” τους δίσκους του Σαββόπουλου. Είχα χρόνια να το κάνω.

Αλλά η συγκίνηση ήταν η ίδια, γνήσια και δυνατή. Όπως και τότε, όπως θα είναι πάντα.

Παρόλη την μεγάλη απογοήτευση από την πολιτική του στάση εδώ και χρόνια.

Και τα τραγούδια του δεν γίνεται να πάψουν να αγγίζουν την ψυχή μας, γιατί
Γεννηθήκαμε με την “Συννεφούλα”.

Μεγαλώσαμε με “Μη μιλάς άλλο γι’ Αγάπη” και “Καραγκιόζη”.

Μάθαμε μουσικά γράμματα με τον “Μπάλο” και “Το Περιβόλι του Τρελού”.

Προσεγγίσαμε το σύμπαν του Ντίλαν και το ροκ συνολικά μέσα από τον “Άγγελο Εξάγγελο” και τον “Παλιάτσο και τον Ληστή”.

Συγκινούμασταν όταν βλέπαμε τον πατέρα να δακρύζει κάθε φορά που άκουγε «του ‘60 τους εκδρομείς».

Χορέψαμε μεθυσμένοι το “ροκ ζεϊμπέκικο” της Μπέλου.

Πολιτικοποιηθήκαμε με την “συγκέντρωση της ΕΦΕΕ” και το “Κιλελέρ”.

Γι’ αυτό, χθες, την ώρα της κηδείας, επέλεξα να τον αποχαιρετήσω ακούγοντας σε λούπα την αριστουργηματική Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη.

Το θεώρησα πιο τίμιο από το να σταθώ στη Μητρόπολη δίπλα στον Άδωνη Γεωργιάδη και το μισό υπουργικό συμβούλιο και να ακούω τον Κυριάκο Μητσοτάκη να αποχαιρετά τον “φίλο του τον Νιόνιο”.

Ακούω την κριτική και την καταλαβαίνω. Παραμένω αμφίθυμος. Αλλά σταθερά συγκινημένος».