
Η κραυγή αγωνίας «Δεν έχω οξυγόνο» που ακούστηκε τη βραδιά της ανείπωτης τραγωδίας στα Τέμπη, εκείνη την αποφράδα στιγμή που χάθηκαν 57 αθώες ζωές, συνεχίζει να αντηχεί σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Δύο χρόνια μετά, η θλίψη και η οργή παραμένουν ζωντανές στις καρδιές όσων θρηνούν τα θύματα και η μνήμη τους εμπνέει μια σειρά από εκδηλώσεις μνήμης, από την Ελλάδα ως τις πιο απομακρυσμένες γωνιές του πλανήτη.
Στην Ελλάδα, σχεδόν σε κάθε μεγάλη πόλη, θα πραγματοποιηθούν συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις, με τον κόσμο να βγαίνει στους δρόμους για να τιμήσει τη μνήμη των θυμάτων και να απαιτήσει δικαιοσύνη. Από την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Πάτρα και τα Χανιά, οι πολίτες ενώνουν τις φωνές τους με σκοπό να υπενθυμίσουν σε όλους ότι οι 57 ζωές που χάθηκαν δεν θα ξεχαστούν ποτέ.
Όμως, οι εκδηλώσεις μνήμης δεν περιορίζονται μόνο στην Ελλάδα. Από την Ισλανδία μέχρι τη Ζανζιβάρη, από το Μπουένος Άιρες μέχρι το Τόκιο και τη Νότια Κορέα, από το Περού μέχρι τον Καναδά, σε δεκάδες πόλεις της Ευρώπης, οι άνθρωποι θα συγκεντρωθούν για να θυμηθούν τους αδικοχαμένους και να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους συγγενείς των θυμάτων. Κάθε σημείο του πλανήτη όπου υπάρχουν Έλληνες, θα γίνει σημείο αναφοράς για την ενότητα και την κοινή προσπάθεια να αποδοθεί δικαιοσύνη και να συνεχίσει να ζει η μνήμη των θυμάτων.