Provocateur
Ο πρόεδρος της Βουλής, Νικήτας Κακλαμάνης, μιλώντας στην εκπομπή «Buongiorno» αναφερόμενος στο ντύσιμό του υπογράμμισε πως «βάζω αυτά που μου φτιάχνουν το κέφι».
«Αυτό που πουλάει δεν είναι η άλλη πλευρά της Βουλής. Όταν ανταλλάσσουμε… γαλλικά μέσα στην αίθουσα της Ολομέλειας, αυτό γίνεται πρώτη είδηση σε όλα τα κανάλια. Όταν λέγονται σοβαρά πράγματα μέσα στη Βουλή -οριζόντια από όλα τα κόμματα υπάρχουν βουλευτές που λένε σοβαρά πράγματα- δεν έχουν την τύχη να δουν τον εαυτό τους έστω και για λίγα δευτερόλεπτα σε ένα κανάλι […]. Δεν είναι μόνο η κακή Βουλή που βριζόμαστε μεταξύ μας. Υπάρχει και η ωραία πλευρά», είπε αρχικά ο Ν.Κακλαμάνης και αναφέρθηκε στις δράσεις πολιτισμού που γίνονται με την υποστήριξη του κοινοβουλίου.
Όταν ρωτήθηκε για το τι κάνει όταν η κατάσταση εκτροχιάζεται στην Ολομέλεια και ο ίδιος βρίσκεται στο γραφείο του ο πρόεδρος της Βουλής αρκέστηκε να δείξει την τηλεόραση που έχει στο γραφείο του: «Επικρατεί η ιδιότητα του ιατρού. Το προλαμβάνειν καλύτερο του θεραπεύειν. Αυτή η τηλεόραση εκεί δεν κλείνει ποτέ. Παρακολουθώ συνεχώς και όταν δω ότι πάει να φύγει (η κατάσταση) φουλάρω μέσα…».
Για την αποδοχή από τους συναδέλφους του: «Εάν ποτέ καθίσεις σε καρέκλα εξουσίας, να θυμάσαι πάντα ότι δεν πρέπει να φοβάσαι τον λαό. Τον λαό οφείλεις να τον σέβεσαι. Και εάν αυτό το κάνεις ο λαός θα στο ανταποδώσει. Έχω μια αποδοχή από τους συναδέλφους μου και τους ευχαριστώ πάρα πολύ. Συνεννοούμαι μαζί τους, ακόμη και με τους πιο δύσκολους. Παίζει ρόλο το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός».
«Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα μια Πρωταπριλιά του 1946 στην Άνδρο και ήρθα στην Αθήνα στην τότε 7η γυμνασίου, νυν δευτέρα λυκείου. Στα 16 μου χρόνια. Ευτύχησα να έχω καθηγητή αγγλικών -δεν υπήρχαν φροντιστήρια στο νησί και έκανα ιδιαίτερο μάθημα- τον Αριστείδη Εμπειρίκο της οικογένειας του Εμπειρίκου, του ποιητή και συγγραφέα. Υπήρχε μια εκπομπή στο κρατικό ραδιόφωνο που ήταν ”Το θέατρο στο μικρόφωνο” του Αχιλλέα Μαμάκη. Με υποχρέωνε λοιπόν να ακούω κάθε Κυριακή στις 13:15 με 14:00 αυτήν την εκπομπή και την επομένη που είχαμε μάθημα με έβαζε να του λέω στα αγγλικά όσα άκουσα. Τσάτρα πάτρα στην αρχή, καλύτερα αργότερα».
«Το πρωί που ξυπνώ που ντύνομαι για να φύγω βάζω αυτά που μου φτιάχνουν το κέφι, όπως έκανα πάντα στη ζωή μου. Δεν άλλαξα τίποτα επειδή έγινα πολιτικός. Ξέρω, πέρυσι στην παρέλαση σχολίασαν τις κάλτσες μου. Λες και τώρα ο σεβασμός στην παρέλαση εξαρτάται από τις κάλτσες. Εγώ εξακολουθώ και τις φοράω όταν μου κάνει κέφι. Μου αρέσουν τα χρώματα, μου φτιάχνουν τι διάθεσή μου. Έχω πολλά καρό πουκάμισα. Μου αρέσουν…».
