Ο Γιάννης Ραγκούσης στην ομιλία του στο 5ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, απάντησε στον Παύλο Πολάκη σχετικά με την κρατικοποίηση των τραπεζών, επισημαίνοντας πως «αν αύριο γίνουμε κυβέρνηση δεν θα μπορέσουμε να κρατικοποιήσουμε την εθνική τράπεζα».
«Μια δεύτερη προϋπόθεση είναι η αξιοπιστία του πολιτικού μας λόγου και η πολιτική σοβαρότητα των προγραμματικών μας θέσεων. Παράδειγμα, η ψηφοφορία που θα κάνουμε για τις τράπεζες.
Η συζήτηση που γίνεται δεν αφορά το αν θέλουμε ή όχι να υπάρχει δημόσια τράπεζα, αλλά εάν είναι εφικτό να κρατικοποιηθεί μια συστημική τράπεζα. Δηλαδή, με άλλα λόγια, αν είναι εφικτό να αποσπάσεις με “νομοθετική βία” μετοχές της Εθνικής Τράπεζας, που πλέον κάποιος άλλος κατέχει και δεν θέλει να πουλήσει», είπε ο Γ.Ραγκούσης.
Όπως ανέφερε, «αν αύριο γίνουμε κυβέρνηση δεν θα μπορέσουμε να κρατικοποιήσουμε την εθνική τράπεζα», καταλήγοντας πως «είναι θέμα προγραμματικής σοβαρότητας και υπευθυνότητας να μην συνεχίζουμε να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη».
Αναλυτικά, σημεία της ομιλίας του Γ.Ραγκούση:
«Για ένα κόμμα είναι μεγάλη η κρίση όταν από το 32% βρίσκεται σε μονοψήφια ποσοστά.
Μια κρίση όμως που δεν ήταν αναπόφευκτη, ούτε νομοτελειακή. Μια κρίση αποτέλεσμα επιλογών και λαθών. Το κρίσιμο ερώτημα όμως είναι αν αυτή η κρίση είναι αναστρέψιμη; Απαντώ ευθέως : πολύ δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο να πετύχουμε κάτι τέτοιο. Δεν είναι ακατόρθωτο γιατί υπάρχει μία αντικειμενική αλήθεια. Θα ξεχωρίσω τρεις που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικές.
Ο ρόλος των οργανώσεων μελών και των νομαρχιακών επιτροπών θα είναι κρίσιμος σε αυτή την προσπάθεια.
Γι’ αυτό και πιστεύω ότι ήτανε πολύ σημαντική η τροποποίηση του καταστατικού στο άρθρο 11 παράγραφος δύο που προέκυψε ως αποτέλεσμα των δεκάδων περιφερειακών συσκέψεων για την εκπόνηση τοπικών και περιφερειακών πολιτικών σχεδίων που πραγματοποιήσαμε το χειμώνα. Σύμφωνα με αυτήν, πλέον οι ΟΜ και οι ΝΕ θα έχουν πλήρη αρμοδιότητα να εκπονούν και να εφαρμόζουν τοπικά και περιφερειακά σχέδια εξωστρεφούς πολιτικής δράσης.
Μια δεύτερη προϋπόθεση είναι η αξιοπιστία του πολιτικού μας λόγου και η πολιτική σοβαρότητα των προγραμματικών μας θέσεων.
Παράδειγμα η ψηφοφορία που θα κάνουμε για τις τράπεζες. Η συζήτηση που γίνεται δεν αφορά το αν θέλουμε ή όχι να υπάρχει δημόσια τράπεζα αλλά εάν είναι εφικτό να κρατικοποιηθεί μια συστημική τράπεζα δηλαδή με άλλα λόγια αν είναι εφικτό να αποσπάσεις με «νομοθετική βία» μετοχές της εθνικής τράπεζας που πλέον κάποιος άλλος κατέχει και δεν θέλει να πουλήσει.
Αν αύριο γίνουμε κυβέρνηση δεν θα μπορέσουμε να κρατικοποιήσουμε την εθνική τράπεζα. Άρα είναι θέμα προγραμματικής σοβαρότητας και υπευθυνότητας να μην συνεχίζουμε να επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη».