Επιστήμες
Ένας αστεροειδής με μέγεθος μικρού κτιρίου, αποτελεί δυνητική απειλή για την Ανθρωπότητα καθώς ναι μεν δεν θα πέσει στην Γη αλλά θα μπορούσε όμως να συγκρουστεί με τη Σελήνη στις 22 Δεκεμβρίου 2032, σύμφωνα με τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα.
Η πιθανότητα με ανθρώπινους όρους είναι μικρή αλλά με όρους διαστήματος θεωρείται αρκετά μεγάλη.
Οι επιπτώσεις μιας τέτοιας σύγκρουσης θα είναι ορατές από τη Γη και θα δημιουργηθούν κίνδυνοι για δορυφόρους και μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές στο Διάστημα και όχι μόνο.
Kανείς δεν ξέρει αν θραύσματα που θα «σηκωθούν» από την επιφάνεια της Σελήνης θα αντιμετωπιστούν επαρκώς από την γήινη ατμόσφαιρα.
Το ότι αναζητούνται τρόποι εκτροπής του αστεροειδή σημαίνει ότι κανείς δεν είναι σίγουρος για τις επιπτώσεις μίας σύγκρουσης ενός αστεροειδούς με την Σελήνη.
Ο αστεροειδής, που φέρει την ονομασία 2024 YR4, εντοπίστηκε για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 2024.
Οι αρχικές ανησυχίες για πιθανή πρόσκρουση στη Γη απομακρύνθηκαν γρήγορα, ωστόσο υπάρχουν και άλλα σενάρια που είναι δυστυχώς και αυτά πολύ ανησυχητικά.
Σε πρόσφατη συνεδρίαση της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, ερευνητές παρουσίασαν το ενδεχόμενο η πρόσκρουση στη Σελήνη να εκτοξεύσει ένα νέφος μικροσκοπικών μετεωριτών προς το κοντινό στη Γη Διάστημα.
Η πιθανότητα άμεσης σύγκρουσης εκτιμάται περίπου στο 4%, ενώ υπάρχει περίπου 1% πιθανότητα τα εκτινασσόμενα θραύσματα να αποτελέσουν απειλή για δορυφόρους σε τροχιά και για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές, σύμφωνα με το Science News.
Αν ο 2024 YR4 χτυπήσει τελικά τη Σελήνη, η ενέργεια της σύγκρουσης θα ισοδυναμεί με περίπου 6 εκατομμύρια τόνους TNT. Πρόκειται για ισχύ περίπου 400 φορές μεγαλύτερη από εκείνη της ατομικής βόμβας που έπληξε τη Χιροσίμα, όπως επισημαίνει ο μηχανικός αεροδιαστημικής της NASA, Μπρεντ Μπάρμπι.
Ο αστρονόμος Πάτρικ Κινγκ από το Εφαρμοσμένο Εργαστήριο Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς εκτιμά ότι η έκρηξη «πιθανότατα θα είναι ορατή από τη Γη, ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες παρατήρησης», ιδιαίτερα από τη Χαβάη και περιοχές των δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών.
Σύμφωνα με προσομοιώσεις που παρουσίασε, το 86% των πιθανών σημείων πρόσκρουσης βρίσκονται στην ορατή πλευρά της Σελήνης, γεγονός που αυξάνει τις πιθανότητες παρατήρησης.
Παρά το σχετικά περιορισμένο μέγεθός του, περίπου 60 μέτρα σε διάμετρο, ο 2024 YR4 δημιουργεί σοβαρά προβλήματα σχεδιασμού.
Η μάζα και η εσωτερική του δομή παραμένουν άγνωστες, κάτι που καθιστά εξαιρετικά δύσκολη την εκτροπή του με τα σημερινά μέσα πλανητικής άμυνας.
Ο Μπάρμπι ανέφερε ότι, εφόσον μια άμεση εκτροπή δεν είναι ρεαλιστική, θα μπορούσαν να εξεταστούν εναλλακτικές λύσεις, όπως η χρήση ενός ταχύτατου κρουστικού οχήματος ή ακόμη και ενός πυρηνικού μηχανισμού για τον κατακερματισμό του αστεροειδούς.
Ωστόσο, ξεκαθάρισε ότι οποιαδήποτε παρέμβαση θα πρέπει να γίνει τουλάχιστον τρεις μήνες πριν από μια πιθανή σύγκρουση.
Τόνισε την ανάγκη για μια αναγνωριστική αποστολή που θα πρέπει να σχεδιαστεί και να εκτοξευθεί μέσα στα επόμενα χρόνια, αν υπάρξει πρόθεση για σοβαρή δράση.
«Αν υπάρξουν αποστολές προς τον YR4, η ανάπτυξή τους θα πρέπει να ξεκινήσει πολύ, πολύ σύντομα», προειδοποίησε.
Το επόμενο κρίσιμο βήμα για τη βελτίωση των υπολογισμών αναμένεται τον Φεβρουάριο του 2026, όταν το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb έχει προγραμματιστεί να παρατηρήσει τον 2024 YR4.
Σύμφωνα με τον Μπάρμπι, οι νέες παρατηρήσεις ενδέχεται να αναθεωρήσουν σημαντικά τις πιθανότητες πρόσκρουσης, είτε αυξάνοντάς τες είτε αποκλείοντας εντελώς το σενάριο.
Ήδη από τον Μάρτιο του 2025, το James Webb χρησιμοποίησε τα όργανα NIRCam και MIRI για να αποκτήσει τις πρώτες εικόνες του αστεροειδούς, προσφέροντας μια αρχική εκτίμηση του μεγέθους του.
Τα δεδομένα αυτά βοήθησαν στη βελτίωση των τροχιακών υπολογισμών και στην απομάκρυνση του σεναρίου πρόσκρουσης στη Γη. Ωστόσο, με τη Σελήνη πλέον στο επίκεντρο, το περιθώριο σφάλματος παραμένει μικρό και ο χρόνος περιορισμένος
