Η μικρή Κρήτη της Νάξου – Εκεί όπου η γλώσσα, η ιστορία και η ομορφιά γίνονται ένα

Στην καρδιά της ορεινής Νάξου, απλωμένη στις πλαγιές του όρους Φανάρι, βρίσκεται η Απείρανθος· ένα χωριό που ξεχωρίζει όχι μόνο για την ομορφιά του, αλλά και για τον ιδιαίτερο χαρακτήρα των κατοίκων του.

Σήμερα αριθμεί περίπου 900 ψυχές, μαζί με τους παραλιακούς οικισμούς Μουτσούνα, Λιγαρίδια, Κανάκη, Κλειδός και Πάνερμος, σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Οι Απειρανθίτες παραμένουν δεμένοι με την παράδοση, ασχολούμενοι με την υφαντουργία, την κτηνοτροφία, την εκμετάλλευση της περίφημης σμύριδας Νάξου και φυσικά με τον τουρισμό.

Η Απείρανθος όμως δεν είναι ένα χωριό σαν όλα τα άλλα. Η λαλιά, τα ήθη και τα έθιμά της θυμίζουν έντονα την Κρήτη. Δεν είναι τυχαίο: κατά την παράδοση, το χωριό ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα από Κρητικούς, κυρίως από τα Σφακιά και τα Ανώγεια, που εγκαταστάθηκαν εδώ και άφησαν ανεξίτηλο το στίγμα τους.

Άλλη εκδοχή θέλει τους κατοίκους να έχουν ρίζες από τα παράλια της Μικράς Ασίας – άλλωστε η Απείρανθος αναφέρεται ήδη από το 1413 από τον περιηγητή Χριστόφορο Μπουοντελμόντι ως χωριό άξιο μνείας.

Πέρα από την ιδιαίτερη προέλευσή της, η Απείρανθος έχει γράψει και τη δική της σελίδα στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Είναι η γενέτειρα του Μανώλη Γλέζου, του εμβληματικού αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης, που με τη ζωή και τη δράση του τίμησε το χωριό του και την πατρίδα.

Η Απείρανθος παραμένει ένας τόπος που κουβαλά μνήμες από διαφορετικές πατρίδες, αλλά στέκει περήφανα ναξιώτικη και συγχρόνως κρητική, συνδυάζοντας τη σκληράδα του βουνού με τη φιλοξενία και τη λεβεντιά των ανθρώπων της.